نزدیک میشوم به تو تا مبتلا شوم
تا با رسوم عاشقی ات آشنا شوم
پاییز پشت پنجره ام قد کشیده است
باید به روی خاک بیافتم طلا شوم
من هیچ هیچ، ذرّه ی ناچیز هستی ام
وقتی که در وجود تو یا رب فنا شوم
از بازی زمانه و تقدیر خسته ام
از خویش خویش خسته و باید جدا شوم
هر وقت "یا مجیب" صدا می زنم تو را
باید که با تمام وجودم صدا شوم
بی بال و پر اگر چه شدم در حریم تو
مستم که در هوای حریمت رها شوم
حافظ شراب ناب بیاور بنوشمش
تا خالص از دو رویی و دور از ریا شوم
«فهمیدم اشتباه نبود انتخاب عشق»
نزدیک می شوم به تو تا مبتلا شوم
#منیژه_کمالی#شفق
