🔺خاطرات مردم سبزوار از ایام شهادت حاج قاسم سلیمانی افسرجانشین بودم و شیفتم بود. تا نشستم روی صندلی، سرباز مخابرات زنگ زد و کلافه شده از بس مردم زنگ می‌زنند. گفتم: «عیب ندارد. تمام تماس‌ها را وصل کن به من و خودت استراحت کن.» سیل تماس‌ها من را برد! مرد و زن، جوان و پیر زنگ می‌زدند. می‌خواستند بدانند قضیه راست است یا نه؛ می‌خواستند بدانند سردار سلیمانی همان حاج قاسم است یا نه! گریه می‌کردند و می‌پرسیدند. گریه می‌کردند و نفرین می‌کردند. گریه می‌کردند و از انتقام می‌گفتند. جوان‌ها مدام تماس می‌گرفتند که اگر آماده‌باش است، ما بیاییم. اگر بحث درگیری است، ما آماده‌ایم، اگر اعزام است و نیروی داوطلب می‌خواهید، ما هستیم. مانده بودم. کم آورده بودم؛ کم آورده بودم در برابر مردم. پیرزنی زنگ زد با خودم گفتم بنده خدا چطور شماره مارو گیر آورده. گفت:« آقا، جنگ می‌شود؟ خبری است؟ ما می‌توانیم کمک کنیم؟ کاری از دست ما بر می‌آید؟» احساس کردم چقدر عقبم از مردم! ✍️ احسان یاوری – پاسدار 📚 برگی از کتاب «#سردار_سربدارها» شادی روح سردار دلها صلوات 🌺