: چندی پیش سوار تاکسی شدم.راننده تاکسی مرد محترمی بود که ۶۰سال سن داشت و بسیارشاد بوداو با مسافران با شادی برخورد میکرد. یکی از مسافران از او پرسید با وجود ترافیک و شغلی که خسته‌ کنندست چطور میتواند شاد باشد؟ جواب راننده برایم جالب بود.  گفت من 4فرزند دارم. 2دختر و 2پسر که همه تحصیل کرده اند در حالیکه هرگز به درسشان رسیدگی نکردم گفت رمز موفقیتش این بوده که بشدت هوای همسرش را داشته و به او توجه و محبت خاص میکرده و فقط نیازهای همسرش را برآورده کرده است. گفت همسرش را همیشه خوشحال و راضی نگه میداشت و درعوض همسرش همیشه پرانرژی بود و با تمام قوا به بچه‌ها و منزل و هر کار دیگری رسیدگی میکرد. میگفت زنها تواناییهای موازی دارند  و میتوانندچند کار را در منزل باهم مدیریت کنند. کافیست آنها را راضی و خوشحال و تحت توجه و محبت کافی نگه داری تا هر کاری از آنها بربیاید. او معتقد بود اگر باطری قلب همسرتان را شارژ نگه دارید میتوانید با آرامش به کارتان رسیدگی و باخوشبختی زندگی کنید. چون همسرش از جان و دل، بقیه امور را سرپرستی خواهد کرد. 💌به نظرم حق با اوست؛ رمز موفقیت او میتواند، رمز موفقیت بسیاری از مردها باشد.... 💌

📝 چرا خویشتن داری به واسطه ی روزه داری به پرورش صفات اخلاقی خوب دیگر منجر نمی شود؟ همواره سرزنشی متوجه دینداران است که این چه نماز و روزه ای است که در شما صفات خوب اخلاقی دیگر را ایجاد نمی کند، پس نماز و‌ روزه ی شما حقیقی نیست، اما مسئله این است که نماز و روزه لزوما ربطی به پرورش صفات نیک اخلاقی دیگر ندارد!!!! و این حرف از اساس اشتباه است. و این موضوعی است که هم دینداران و هم غیر دینداران را به اشتباه می اندازد. چرا؟ با مثال توضیح می دهم. شاید افرادی را دیده باشید که در برابر غذا بسیار خویشتن دار هستند اما در مقابل دود و مخدرات یا خشم خود کنترلی بر خویش ندارند. کوهنوردانی را دیده اید که نسبت به ساعت ها کوهپیمایی خسته و‌ گرسنه صبوری می کنند اما از همان کوه که پایان می آیند در یک معمولی ترافیک صبوری ندارند، افرادی هستند که شجاعت بسیار در مواجه با خطرهای واقعی (مثل ارتفاع)دارند اما در ارتباطشان با دیگران شجاعت نه گفتن ندارند، افرادی قدرت حل پیچیده ترین مسایل ریاضی را دارند اما در برابر حل مسائل زندگی خود ناتوانند. مهارت های انسانی ما موضوعی و تخصصی رشد می کنند نه کلی و عمومی. ما تصوری از یک من یکپارچه و درونی داریم که وقتی یاد می گیرد ساعت ها گرسنگی را تحمل کند، حالا می تواند بر خشم بر حسادت بر خساست نیز مهار بزند، این مانند این است که بگوییم اگر کسی ریاضیات بیاموزد حتما ادبیاتش هم خوب شود. روزه داری ممکن است توان خویشتن داری فرد را صرفا در این ماه (با شرایط محیطی و روانی )را افزایش دهد، زیرا اغلب پس از این ماه دوباره به همان الگوی عادتی خود باز می گردند( بماند که عده ای از روزه داران در این ماه هم اضافه وزن پیدا می کنند). اما بر حوزه های دیگر رفتاری چنان که می بینیم تاثیر چندانی ندارد. زیرا دیگر ویژگی های رفتاری به آموزش و خاص خود نیاز دارند، درمان کمر درد به درمان معده درد منجر نمی شود. این سوتفاهم به خودسرزنشی شدید دینداران و دیگر سرزنشی غیردینداران تبدیل می شود دین نه طبیب و نه ریشه مشکلات اخلاقی انسان هاست، بلکه تربیت، ژنتیک، دیدگاه هاو ده ها عامل دیگر دخیل هستند. دین صرفا قرار است حوزه ی معنویات را ارتقا دهد نه حوزه ی اخلاق را، که میان این دو ممکن است اشتراکاتی باشد اما در عین حال حوزه هایی جداگانه اند. فردی که می خواهد با نماز و روزه پرخاشگری خود را درمان کند هم درمانده می شود و از دین ناامید و هم راه درمان را نمی یابد،مانند آنکه می خواد با ورزش کردن هنرمند شود، در نهایت از ورزش هم بیزار می شود. گاهی یک قرص اعصاب از سالها نماز و روزه برای بهبود خلق فرد موثرتر است😜 👤دکتر ناصر سبزیان پور

به خانومه گفتم حجابت رو رعایت کن

رقص آب، باورنکردنی!

حوضچه فیروزه ای نمک، جزیره هرمز با ما ببینید و لذت ببرید👌 🤔سفر کجـــا بریم🚗 #حوضچه_نمک #جزیره_هرمز #هرمزگان #ایران

والپیپر 𝐉𝐎𝐈𝐍 𝐂𝐇𝐀𝐍𝐍𝐄𝐋  @golchintap

✨آیت الله ضیاءآبادی(ره): ✳️ همیشه دعا کنید، نگویید خدا قضا و قدرش را مشخص کرده است اگر بخواهد می‌دهد و نخواهد نمی دهد! 💠نه اینجور نیست گاهی خدا مقدر داشته،اما گفته اگـر دعا کردی اگر خواستی من هم می دهم اما اگـر لب بستی نمی دهم! 🌸خدا را بخوان نگو کار گذشته است،اینجور نیست! ♦️خدا درجاتی برای اشخاص مقدر کرده است و آن هم به شرط خواستن است، اگر میخواهی می دهم و نمی خواهی نمی دهم پس باید دعا کرد. 🔴بنده ای که دهان خود را بسته و گدایی نمیکند خدا به او چیزی نمی دهد. 🔆باید خدا خدا کنید، خدا را صدا کنید. 🌷خدا هم دوست دارد بنده اش بگوید یا الله... مسلما هیچ یاالله ای بی جواب نمی ماند. 🌿 پس دعا کنید و خدا هم اجابت می کند. گدایی خدا عزت است اصلا این گدایی فن خاصی دارد یک آدابی دارد دل سوخته چشم گریان و مضطر میخواهد و این ها شرط دارد. 🌟 باید غذایت و کارت پاک باشد تا دعایت استجاب شود بعدش هم باید امر به معروف و نهی از منکر نمود باید این دو رکن اساسی نیز در زندگیتان باشد تا دعاهایتان به اجابت برسد. ⚡️ اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنید مطمئن باشید کفار و اشرار بر شما مسلط می شوند و هرچه هم خوبان دعا کنند، دعای خوبان هم اجابت نمیشود.. #ضیاءآبادی

📝 ما همش می‌شنویم که تو یه رابطه انسانی مناسب و درست، باید آدم‌ها رو حمایت کنیم ولی حمایت به معنی قبول داشتن صد در صد یا همیشه نجات دادن بقیه نیست. حمایت کردن با اجازه درس نگرفتن فرق داره. چه بچه ما، چه پارتنرمون و چه دوست و همکارمون، باید یه وقتی هم زمین بخورن که بعدش بتونن از بلند شدن و دوباره ادامه دادن درس بگیرن. هرچقدر هم برای ما دردناک باشه، زندگی همینه. بچه‌‌ای که هیچ‌وقت طعم چالش و شیرینی حل کردنش یا شکست خوردن و دنبال چاره بودن رو نچشیده چطور بزرگسالی می‌شه؟ رابطه‌ای که هیچ پستی و بلندی نداشته و همه‌چیز همیشه عالی بوده اصلا عملیه؟ یه وقتایی لازمه ما کنار بایستیم و کسی که واقعا دوستش داریم رو ببینیم که داره از جهنم رد میشه و بهش یادآوری کنیم که ما کنارشیم و نتیجه تلاشش هرچی باشه برای ما ارزشمنده و بهش باور داریم که از پسش برمیاد ولی هرکسی باید یه زمانی جهنم خودش رو زندگی کنه و ازش درس بگیره و هرکسی لایق اینه که بفهمه قدرت انجام چه کارهایی رو داره. اگه ما فقط دنبال این باشیم که عزیزان مون هیچ سختی نکشن و ما به جای اونا از آتیش رد بشیم یا اصلا اگه زورمون می‌رسه برای اونا همه‌چیز رو گلستون کنیم، بهشون لطف نکردیم، فقط اجازه ندادیم خودشون رو بروز بدن و خودشون باشن. شاید اونا از پس زندگی خودشون برمی‌اومدن و فقط به ما احتیاج داشتن که بهشون یه هل کوچیک بدیم که جرات کنن وارد سختی و مشکل بشن و بقیه‌ش رو خودشون حل کنن، نه اینکه به جای اونا ما اوضاع رو دست بگیریم.

یه روزایي هست که آدم اینقدر حالش خوبه ڪه هیچ اتفاقی نمیتونه حال خوبشو خراب ڪنه... از این روزا واسه همتون آرزو میکنم روزتون بخیر و شادی❤️

📝 کاش یا با آدم‌ها صمیمی نشوید، یا اگر شدید، مسئولیت پذیر باشید! مسئولیت پذیر یعنی: اگر حالم خوب بود، هستم و اگر حالم خوب نبود هم هستم و به رابطه به شکل یک تفریح یا معاشرت موقتی و قابل تعویض نگاه نمی‌کنم که این من باشم که انتخاب کنم چه زمانی، وقت و حوصله‌ی صمیمیت هست و چه زمانی نیست. که رابطه یعنی اشتراک در خوب و بد، شادی و غم، و خوشی و ناخوشی... مسئولیت پذیر یعنی: اگر ناگهان و بعد از مدتی ارتباط و ایجاد وابستگی عاطفی فاصله گرفتی، احساسات و عواطف فرد مقابل را در نظر بگیری و فقط به خودت و جریان زیستی و احساسی خودت فکر نکنی! یعنی موظفی قبل از رفتن و فاصله گرفتنت، علت این تغییر احساس و رفتار ناگهانی را توضیح بدهی و فرد مقابل را در برزخِ " شایدها و نبایدها و کافی نیستم‌ها" رها نکنی! مسئولیت پذیر یعنی: "دوستت دارم" و "عاشقت هستم" ها فقط ترکیب چند واژه برای معاشرت‌های معمولی نیستند و رابطه‌، شبیه به سریالی مهیج، برای فراموش کردن اندوه و گذران ساعات نیست که شروع به تماشا‌ کردنش کنی و بعد از چند قسمت حس کنی حوصله‌اش را نداری و باب میلت نیست، یا سریال بهتری پیدا کنی و قبلی را نیمه تمام رها کنی و خیلی راحت سرت را پایین بیندازی و بروی دنبال کارت و نگران هیچ چیز نباشی. رابطه، می‌طلبد که قبل از انتخاب، خوب فکر کنی، تمام جوانب را در نظر بگیری و بعد که وارد گود شدی، یا مسئولیت پذیرانه پای انتخابت بایستی و خودت را وفق بدهی، یا لااقل خودخواهانه و بدون توضیح، میدان را ترک نکنی. آدم‌ها بازیچه نیستند! 👤#نرگس_صرافیان_طوفان