حکیمی را گفتند: بی خبری بهتر است یا فراموشی؟؟ گفت: فراموشی گفتند: چرا؟؟ گفت:فراموشی گناه ذهن است ولی بی خبری گناه دل ....

. اولین سرمشق زندگیم فراموش نکردن انسان هایی است که نمک پرورده محبتشان هستم شاید غفلت کنم دیر یادشان کنم ولی هرگز فراموششان نخواهم کرد اگر به یاد کسی هستیم این هنر اوست نه هنر ما نامتان دراندیشه و مهرتان در قلب ماست

☺😊آنچه که داری را با کسانی که کمتر از تو خوشبخت هستند سهیم شو...✌ شادی هایت را با آنان که به دلگرمی نیاز دارند تقسیم کن...❤️ ☀️امروز ... روز زندگیست فرصتی که بدست آورده ای قدر بدان❤️ ‎‎‌‌‎‎‌‎‎‌‌‎‎‌خنده تفریح و سرگرمی

🧡مهربـان باش 🧡مهربـانی همسایه ی 🧡دیوار به‌ دیوار شادی‌ است 🧡بگذار خانه دلت پُـر باشد از 🧡مهربـانی‌ های بی‌دلیـل 🧡آنگاه عشـق میشود 🧡خاصیتِ تـو 🧡و خـدا با سبـدی از لبخنـد 🧡مهمان همیشگی قلـب توست

زیبا اندیش که باشی همه چیز را زیبا می بینی، نگاه از درون تو می آید؛ نگاه درونیت را به دنیا زیبا کن! تا دنیا زیباییهایش را بر تو جاری کند. تو زیبا ببین تا زیبا دیده شوی...

؏ـشق گویا در دلم چشمڪ پرانی میڪند ؏ـقل مجنون گشته و پادر میانی میڪند تو پناه دردهاے سینه ام هستی ، چرا دل غرورش را براے ؏ـشق فانی می ڪند #پونه_مقیمی

آری آری زندگی زیباست. زندگی اتشگهی دیرینه پابرجاست. گربیفروزیش رقص شعله اش از هر کران پیداست. گرنیفروزیش خاموش است و خاموشی گناه ماستآری آری زندگی زیباست. زندگی اتشگهی دیرینه پابرجاست. گربیفروزیش رقص شعله اش از هر کران پیداست. گرنیفروزیش خاموش است و خاموشی گناه ماست

واحد اندازه گیری "انسانیت " دست هایی است که گرفتیم گره های است که از مشکلات دیگران بازکردیم دلهایی که به دست آوردیم و اشکهایی که به لبخند نشاندیم...

ملکا ذکر توگویم.....

🔴از کجا بفهمیم بدن خودمون و بچه هامون چه ویتامینی کم داره؟ چی بخوریم خوب بشه؟ 👈مو👉 🔻ریزش مو: کمبود ویتامین‌های B2، B5، بیوتین، روی و ویتامین D 🔻خشکی موها: کمبود ویتامین‌های A و E، امگا3، پروتئین، سلنیوم و بیوتین 🔻شوره زدن موها: کمبود سلنیوم، امگا3 و ویتامین A 👈چشم‌👉 🔻سیاهی و پف‌آلودگی زیر چشم: کمبود آب در بدن، عدم تحمل برخی مواد غذایی مانند لاکتوز لبنیات و حساسیت 🔻کاهش قدرت دید: کمبود ویتامین A 🔻قرمزی مداوم مویرگ‌های چشم: کمبود ویتامین C 🔻نزدیک‌بینی: کمبود ویتامین D 🔻پوسته‌ریزی در اطراف پلک: کمبود آهن 👈مغز و اعصاب👉 🔻افسردگی: کمبود ویتامینD، B1، B5 و بیوتین 🔻زوال عقل: کمبود ویتامین‌های B1، B3، B12، اسیدفولیک و امگا3 🔻زودرنجی: کمبود ویتامین‌های B1، B5 و B6 🔻بی‌خوابی: کمبود ویتامین‌های B3، B5، B6 و D 🔻سرگیجه: کمبود ویتامین‌های B2 و B6 👈دهان و دندان👉 🔻خونریزی لثه: کمبود ویتامین C و اسیدفولیک 🔻به هم چسبیدن دندان‌ها: کمبود ویتامین D و K 🔻گلو‌درد: کمبود ویتامین‌های B3، B12، اسیدفولیک و کلسیم 🔻آفت دهانی: کمبود ویتامین B2 🔻ضعیف شدن مینای دندان: کمبود ویتامین‌ A، K، D و کلسیم 🔻التهاب زبان: کمبود ویتامین‌های B2، B3 و اسیدفولیک 🔻کاهش حس چشایی: کمبود روی 👈پوست👉 🔻جوش‌های پشت بازو: کمبود ویتامین‌ A 🔻پوسته‌ریزی و خشکی پوست: کمبود ویتامین‌های A و E 🔻خونریزی بی‌علت از بینی: کمبود ویتامین‌ C 🔻کبودی مداوم پوست: کمبود ویتامین‌ C 🔻جوش زدن در دوران عادت ماهانه: کمبود ویتامین‌ B6 🔻التهاب پوست: کمبود ویتامین‌های B2، B3 و بیوتین 👈ناخن👉 🔻قاشقی شدن ناخن‌ها: کمبود ویتامین B12 و آهن 🔻ظهور خطوط سفید روی ناخن: کمبود کلسیم و روی 🔻پوسته‌ریزی اطراف ناخن: کمبود آهن و بیوتین 🔻شکنندگی ناخن‌ها: کمبود کلسیم و منیزیم 🔻چندشاخه‌‌شدن پوست اطراف ناخن: کمبود پروتئین 👈عضلات و مفاصل👉 🔻گرفتگی عضلانی: کمبود منیزیم و ویتامین‌های B1، B2 و B6 🔻انقباض ناگهانی ماهیچه‌ها: کمبود ویتامین‌های B1، B2، B3، B6، B9، D و منیزیم و کلسیم 🔻تورم مفاصل: کمبود ویتامین‌های B1، B6 و پروتئین 🔻قفل شدن ناگهانی مفاصل: کمبود منگنز 🔻پوکی استخوان: کمبود کلسیم و ویتامین D 🔻صدا دادن مفاصل: کمبود ویتامین‌های B5 وB12 🔴کدام ویتامین‌ها را از کدام منابع غذایی دریافت کنیم؟ ✔️منابع ویتامین A: کره،خوراکیهای نارنجی و زرد مانند هویج و زردآلو ✔️منابع ویتامین B: تمام سبزیجات برگ سبز تیره، غلات و حبوبات ✔️منابع ویتامین B12: انواع گوشت‌ها، لبنیات و تخم‌مرغ ✔️منابع ویتامین C: پیاز، فلفل، مرکبات و گوجه‌فرنگی ✔️منابع ویتامین D: نور آفتاب، قارچ، تخم‌مرغ، ماهی‌های چرب و لبنیات غنی‌شده ✔️منابع کلسیم و ویتامین K: انواع لبنیات، کلم بروکلی و اسفناج ✔️منابع روی: انواع گوشت‌ها، حبوبات و غلات ✔️منابع منیزیم: انواع مغزها و دانه‌های خام، ماهی، حبوبات، ماست، موز و شکلات تلخ ✔️منابع منگنز: بادام، کدو تنبل، اسفناج، ماست، انجیر، موز و انگور ✔️منابع اسیدفولیک: سبزی‌های برگ سبز تیره، مرکبات، غلات سبوس‌دار و حبوبات ✔️منابع بیوتین: تخم‌مرغ، بادام، غلات سبوس‌دار، اسفناج، قارچ، شیر #دانستنی ➖➖➖➖➖➖➖➖

📝 مولانا در دفتر دوم مثنوی داستان جالبی در مورد انتخاب همسر و زندگی مشترک دارد با عنوان همسر کامل، همسر ناقص و همسر غایب (عنوانها از من است). داستان از این قرار است که فردی به دنبال انسان عاقل و فرهیخته و با تجربه ای می گشته تا با او مشورت کند. هرچقدر جستجو می کند فرد دلچسبش را نمی یابد. تا آن که کسی به او میگوید فلان دیوانه در شهر که سوار بر چوب شده و خودش را قاطی بازی بچه ها کرده، از همه عاقل تر است. نامش، بهلول است. بهلول، در تاریخ ما عنوان افراد بسیار عاقلی بوده است که دیوانگی را به عنوان سبکی برای نقد یا مبارزه ی اجتماعی و فرهنگی و سیاسی در جوامعی برمی گزیدند که به خاطر استبداد سیاسی حاکمان یا خفقان فرهنگی خود مردم کسی اجازه نقد راه و روشهای غلط را نداشت، یا اینکه به خاطر آن تاوان سنگینی باید میداد. آنها با زدن خود به دیوانگی همیشگی، هر نقدی را که بر فرهنگ مردم یا نظام سیاسی داشتند در قالب زبان و حرکات دیوانگان می زده اند. معمولا کسی هم با آنها کار نداشته است، مگر آنکه استبداد و خفقان چنان گسترده بوده که حتی دیوانگان نیز تحمل نشوند. فرد مورد نظر خودش را به بهلول می رساند. بهلول تکه چوبی را بین پاهایش به‌عنوان اسب گذاشته بود و مشغول مسابقه ی اسب سواری با بچه ها بوده است. طرف با هزار بدبختی یک لحظه بهلول را آرم نگه میدارد و به او گیر می‌دهد که باید من را در انتخاب همسر یاری کنی. بهلول می گوید تو دیگر چه اسکلی هستی که از یکی اسکل تر از خودت مشورت میخواهی. آخر از من دیوانه چه انتظاری داری؟ من حتی اگر بخواهم هم نمیتوانم نظر درستی بدهم. حالا هم برو کنار تا اسبم لگد به تو نزده و نقش زمینت نکرده. طرف زیر زیر بار نمی رود و می گوید میدانم که تو عاقلی و خودت را به دیوانگی زده ای. باید من را نصیحت کنی و مشورت دهی که چه همسری را برگزینم. بعد از بگو مگو های بسیار، و اصرار از طرف این فرد و انکار از طرف بهلول، آخر سر بهلول راضی میشود و به او میگوید:سه جور همسر داریم. دوتایش رنج روان است، و یکی اش گنج بی پایان. ۱. همسر کامل که تو محور تمام تعلقات ذهنی و هیجانی او هستی و جایگاه باقی چیزها برای او در حاشیه ی تو تعریف میشود. ۲. همسر ناقص که تو تنها نیمی از تعلقات و توجهات او هستی. به غیر از تو نیز موضوعات دیگری برای توجه و تعلق و محبت دارد و تو را با آنها تقسیم کند. ۳. همسر غایب که تو برای او حتی نیمه هم نیستی. حاشیه ای کم اهمیت در ذهن و روان او هستی که به اجبار یا از روی نیاز در کنار توست. سپس نتیجه میگیرد، زندگی خوب وقتی شکل میگیرد که همسران از عمق وجودشان این نکته ی حیاتی را درک کنند که قلمرویی مشترک دارند و مهمترین فرد این قلمرو طرف مقابلشان است، و باید جایگاه سایر چیزها را با توجه به او تعریف کنند. طبیعتا هرچقدر چیزهای دیگری در این قلمرو وارد شود و اولویت یابند، به همان میزان هزینه اش کم شدن مهر و محبت و شیرینی آن زندگی میشود. خلاصه اینکه به قول حضرت حافظ: حضوری گر همی‌ خواهی از او غایب مشو حافظ مَتٰی ما تَلْقَ مَنْ تَهْویٰ دَعِ الدُّنْیا و اَهْمِلْها مقصود از حضور در اینجا، فقط زمان نیست؛ بلکه توجه است. آکندگی دل است. روا نبود دلی را چنین بیازاری/ که خالی از دگران بود و از تو آکنده. ای بسا زوجهایی که ۲۴ ساعت کنار همند، اما فرسنگها از هم دورند. منظور از توجه هم، فقط نمایش توجه نیست. نمایش توجه و بلد بودن زبان و رفتار متوجهانه، تنها بخشی از کار است. اما اگر توخالی باشد، پس از مدتی کارکردش را از دست میدهد؛ چراکه همه ی آدمها قوه ی تشخیص نمایش از واقعیت را در درازمدت دارند. به گمانم، این سه مفهوم را در مورد روابط والدین با فرزندان نیز میتوان به کار برد (و حتی در رابطه ی انسان با خدا). متاسفانه امروزه با طیف قابل توجهی از خانواده ها مواجهیم که با وجود همزیستی در قلمرویی مشترک، از همدیگر غایب هستند. از هم دورند و برای هم ناکافی هستند. نوعی ازدحام تنهایان در قفسی چندمتری. و جالب آنکه وسایل ارتباط جمعی هم عاملی شده اند برای تنهایی و دوری از هم. ابزارهایی برای نزدیکی با آدمهای دور، و دوری از آدمهای نزدیک. چه پارادوکس تلخی. برای زندگی خوب، باید حضور و توجه کامل را در اولویت قرار داد. برای رسیدن به چنین هدفی همه ی اعضای یک قلمرو مشترک باید احساس مسئولیت کنند، بخواهند و به سهم خود بکوشند. آموزش ببینند و گام به گام برای رسیدن به هدف صبوری کنند. عمر ما کوتاه تر از آن است که تلخیها را به دست خودمان ضریب دهیم. خانواده درمانگران و زوج درمانگران، افرادی هستند که در صورت دانش و مهارت کافی، کمک بسیاری میتوانند به بازسازی روابط شما کنند. 👤محسن زندی

انسان باید در طول زندگی هر روز کمی موسیقی گوش دهد، کمی شعر بخواند و روزی یک تصویر زیبا ببیند تا علایق دنیوی نتواند حس زیبا شناسی را،که خداوند در روح او قرار داده است را نابود کند. ((گوته))

از خوشبختی زیاد شنیدم ولی هیچ وقت اونو ندیدم.

ﺩﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ،ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻗﺸﻨﮓ،ﺑﺪﻭﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ،ﻣﺜﻞ ﺁﻭﯾﺨﺘﻦ ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﺳﺖ ! ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ، ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﭘﺲ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺘﻮﺍﻧﯽ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﻮﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﺮﻭﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻭ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﻧﻤﯿﺸﻮﯼ ﻧﻤﺎﻧﯽ ! ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺧﻮﺏ ﺳﺖ ﺳﺎﯾﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺑﺪﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ،ﺑﺮﻩ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﮒ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺖ ... ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﯿﻨﯽ ﺍﺣﺴﺎﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﻨﺪ ﺑﺰﻧﯽ ﻭ ﺧﯿﺎﻁ ﺧﻮﺑﯽ ﺷﻮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻟﺖ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺭﺧﺘﯽ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﺑﯿﺎﻭﯾﺰﯼ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺗﻦ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﻧﺸﮑﻨﯽ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻤﺎﻧﯽ ! ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ،ﮐﻢ ﮐﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎﯼ ﻫﺮ ﺁﺩﻣﯽ، ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﺴﺖ..

زندگی پر استرس، بزرگترین جنایت ممکن علیه مغز است. استرس سبب کوتاه شدن تلومر (انتهای رشته DNA) و پیری زودرس سلول ها و مغز می شود. به علاوه هورمون هایی که بر اثر استرس ترشح می شوند، به مغز آسیب وارد می کنند. در سختترین شرایط هم تلاش ڪنید آرامش خودتان راحفظ كنيد گی کورنو ،روانکاوِ یونگی که در موسسه ی کارل گوستاو یونگ در زوریخ تحصیل کرده و از موسسانِ محفل زوریخ در مونترال است: شخصی که مرتباً واکنش های عاطفی خود را سرکوب می کند ، سریعتر بیمار می شود.حتی می توان این فرضیه را نیز مطرح کرد که اگر مردان به طورِ متوسط هفت سال کمتر از زنان عمر می کنند ، به این خاطر است که کمتر از راهِ گفتگو، عواطف و احساساتِ خود را ابراز می کنند .سکوت به هنگامِ تحملِ مشکلات، برای مردان صفتی ممتاز محسوب می شود! به این دلیل ابراز وجودِ خلاق از جمله شیوه های مهم درمان است،ابرازِ وجود امکان می دهد که افکار و عواطف به جریان بیفتند و ابن بخشی از درمان است.از شخصِ افسرده بخواهید وضعِ خود را نقاشی کند یا شعری درباره ی با آن بسراید،فوراً حالش بهتر می شود.اولاً به این دلیل که به جایِ آن که در افسردگی خود فرو برود ، آن را به عینیت در می آورد و خود را بیرون می ریزد.ثانیاً ابراز نظر او را در جریان زندگی قرار می دهد و همین اقدام نوعی بازگشت به زندگی خواهد بود.وقتی درجا می زنیم و متوقفیم ،در واقع خلافِ جریانِ زندگی عمل می کنیم. اقدام به ابراز وجود قبل از هر چیز به دلیل آن که یک حرکت است،جریان حیاتی را تسهیل می کند.به همین دلیل هم مشاهد شده که در بعضی موارد ، تغییر محیط اجتماعی یا کاری می تواند آثارِ مفیدی در رفعِ افسردگی داشته باشد.حرکت یا تغییر ،همان قانونِ موجودیتِ ماست.

فرستادم برات که بهت بگم تو زیبا، کافی و قوی هستی و من بهت اندازه ی شبایی که فکر کردی تا صبح‌ دووم نمیاری و تنهایی گذروندیشون، دونه دونه اشک هایی که ریختی، درد ها و غمایی که داشتی، و هر دفه که خوردی زمین کسی نبود دستتو بگیره و خودت بلند شدی بهت افتخار می‌کنم. تو شگفت انگیزی سرتو بالا بگیر. اجازه نده هیچ کس یا هیچ چیز تورو پایین بیاره باور کن ارزشش رو نداره. شک‌ ندارم به هرچیزی که بخوای خیلی زود می‌رسی چون لایقشی. امیدوارم همیشه لبخند بزنی و شب ها بدون استرس، بدون درد و بدون اورثینک خوابت ببره. برات کلی آرامش و احساس رضایت و خوشحالی از ته دل می‌خوام و یادت نره، تو منو داری.

گفت: "اینجوری هم نیست که یه دفعه فراموشش کنی، مثلا اولش روزی سی بار به یادش میوفتی و بعد میشه بیست و هشت بار، بعد می شه بیست بار و هی همینجوری کم می شه و کم می شه و یهو می بینی شد هر سی روزی یه بار، حتی گاهی از اونم رد می شه، دیگه کلا یادت نیستش، بعد یه روزی که داری توی خیابون می ری، کسی از بغلت رد می شه و عطرش کار خودشو می کنه، یا توی تاکسی توی ترافیکی و ضبط ماشین می رسه به همون آهنگ، اون وقته که دیگه کلا خلاصی، باز همه چی از اول شروع می شه، انگار همین دیروز بود که همونقدر دلت براش تنگ شده بود، سی و چند بار در هر ساعت، در اصل هيچی فراموش نمی‌شه. هيچی از بين نمی‌ره. زمان آروم، آروم گرد و غباری روی خاطرات می‌نشونه. روش رو می‌پوشونه. فکر می‌کنی يادت رفته. اما صبح که از خواب پا می‌شی حالت بده. نمی‌دونی چته. نمی‌دونی دردت از کجا آب می‌خوره. اما کافيه که نسيمی از رو خاطره‌ای خاکش رو برداره، بعد همه چی تازه می‌شه. همه چی می‌آد بيرون. عين روز اول."

تو برای من ازون آدمایی که هیچ وقت باهاش حرف کم نمیارم. کنارش خسته نمی‌شم. حوصلم سر نمیره. ازون آدمایی که هیچ وقت قدیمی نمی‌شه و هرروز برام تازگی روز اولو داره. ازون آدما که همه چیز باهاش میچسبه. ازون آدمایی که مکالمه باهاشون برات مدیتیشنه. اون آدمایی که حتی وقتی سکوت می‌کنن حرفاشون از برق چشماشون خونده می‌شه. سکوتشونم قشنگه. ازون آدمایی که کنارشون حس می‌کنی زنده ای، قلب داری و داری شکوفه می‌زنی. ازون آدمایی که شخصیتشون فراتر از چیزای سطحیه، کنارشون حس درک شدن داری. بهت حس خونه رو می‌دن. کنارشون راحتی و می‌اونی خودت باشی. زیباست. تو در هر حالتی زیبایی. مرسی که باعث قشنگ تر گذروندن زندگیم می‌شی.

بیا برات بشمرم که چند بار به مو رسید و پاره هم شد ولی من چون تنها بودم مجبور بودم بلند شم و گره بزنم.

اگر زنده ماندم و یک روزی باهم در یک خانه چای خوردیم، برایت تعریف می‌کنم که این روزها چقدر سخت و دیر و دور گذشت.

باید دست بکشی تا به دست بیاری.

«تو فهمیدی چرا با همه حرف کم میارم، با تو زمان؟»