گذر از بن بست دلت کردم و دلدار شدم من در آن بیخبری ماندم و تبدار شدم تب عشق تو بسوزاند حریم دل پرغصه من چه غریبانه در آن وادی غم نقطه پرگار شدم رفتم از کوی تو و خنج به رخسار زدم جامه از بحر جنون کندم و بی عار شدم نقش رخسار تو را بردم و در دشت فغان همچو فرهاد به دل ، تیشه بدهکار شدم آشنایان همه بر زخم دلم خار شدند گر چه جان داده ، طبیب دل بیمار شدم من که در بستر بیماری تو جان فکنم فارغ از خواب ازل گشته و بیدار شدم دل فرو بستم و بر گیس غمت چنگ زدم ناوک چشم تو را سرمه خونبار شدم دردم از هجر خودم بود و غم از دوری یار لب فرو بسته و استاد در انکار شدم خوانش : #حس_برتر