📝 خیلی گذشت تا فهمیدم غم امروزم واسه همین امروز میمونه ، یکسال بعدش ممکنه اصلا یادم نباشه واسه چی توی فلان روز گریه میکردم، تا فهمیدم که اگه یه لباس بهم میاد و از نظر بقیه اون لباس قشنگ نیست،خب خودم مهم ترم و باید بپوشمش، خیلی گذشت تا فهميدم اگه با کسی خوشحالم نگهش دارم واسه خودم، گذشت تا فهمیدم هر کاری رو جوری انجام بدم که انگار اخرین باره، انگار که دیگه نمیتونم بازم برقصم، نمیتونم بخونم، نمیتونم کنار کسی باشم، نمیتونم نقاشی بکشم، از کجا معلوم بعد از این زنده باشم؟ چرا الان که میتونم ،خوشحال ترین نباشم؟ اگه دیگه همه ی روزام تموم شدن و من نگفتم دوستت دارم به اونی که میخوام چی؟ من یاد گرفتم اینو ، فهمیدم که ما آدما فکر میکنم زمان زیادی داریم ، ولی اینجوری نیست... پاییز تموم شد، بعدش زمستون، و بقیه هم به همون سرعت تموم میشن و تو دنبال یه ساعتی که همه چی درست شده باشه و بتونی خوشحال باشی، رفیق باید بهت بگم که؛ زمان منتظرت نمیمونه، هیچوقت هیچی قرار نیست درست شه، پس تلاش کن واسه شادتر بودن... حتی اگه یه عالمه غم داری یه نور پیدا کن بین اون همه تاریکی... بیا فکر کنیم آخرین باره؛ از ته دلت بخند... اون لباسیو که میخوای بپوش... بلند بلند آواز بخون... روی جدولای کنار خیابون راه برو... برو بهش بگو دلت براش تنگ شده... برو بگو دوسش داری... نقاشی بکش... فیلم ببین... ویه چیزو بدون ؛ اگه خودت تلاشی نکنی واسه شاد بودنت کسی دلش به حالت نمیسوزه خودتی که باید عاشق خودت باشی... بیا یکم خودمونو دوست داشته باشیم، قبوله؟! 👤 #زهرا_رحیمیان