✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «‌#نهضت_علمی، خدمتی بزرگ به بشریت» ✍️ مناسبت روز: امشب شب شهادت ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت #امام_صادق (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت به همه مسلمانان جهان، روزبرگ امروز را با موضوع «نهضت بزرگ علمی #صادق_آل_محمد (ع)» آغاز می‌نمائیم؛ با مطالعه سیره گفتاری و رفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و توجه به آثار علمى که از آنان به جای مانده است به‌دست می‌آوریم که آن بزرگواران در تمام علوم و رشته‏‌هاى مورد نیاز بشرى، تَبحُّر ویژه‌ای داشته‌اند؛ و بر همین اساس امیرالمؤمنین (ع) در توصیف دانش آل‌محمد (ص) فرمودند: «هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ وَ لَجَأُ اَمْرِهِ وَ عَیبَه عِلْمِهِ وَ مَوْیلُ حُکْمِهِ وَ کُهُوفُ کُتُبِهِ وَ جِبَالُ دِینِهِ»: «آنان جایگاه سِرّ خداوندى و پناهگاه فرمان الهى و مخزن علم خدا و مَرجَع حُکم او و نگهبان کتاب‏‌هاى آسمانى و کوه‌هاى همیشه استوارِ دین خداوندند». (نهج‏البلاغه، خطبه دوم) امام صادق (ع) نیز عترت رسول خدا (ص) را مرکز حکمت و رحمت الهى دانسته و فرموده‌اند: «نَحْنُ شَجَرَه النُبُوَّه وَ بَیتُ الرَّحْمَه وَ مَفَاتِیحُ الْحِکْمَه وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ»: «ما خاندان پیامبر (ص) درخت نبوت، خانه رحمت، کلیدهاى حکمت و سرچشمه دانش هستیم».(الکافی، ج۱، ص۲۲۱) اما می‌دانیم که ایجاد هر نهضت و انقلابی در جهان نیازمند به مجموعه‌ای از امکانات و ظرفیت‌های مقدماتی است و مسلماً «نهضت علمی» نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ بنابراین هر یک از ائمه اطهار (ع) در هر فرصتی که به‌دست می‌آوردند، در جهت ترویج علوم و معارف اسلامى همت می‌گماردند؛ تا اینکه بالاخره شرایط اجتماعى و فرهنگى در اواخر دوران عمر شريف امام باقر (ع) و در دوران زندگی امام صادق (ع) مهیا شد؛ چراکه در این دوره از قدرت حکومت بنی‌امیه به شدت کاسته شد و بنى‌العباس مبارزه شدیدی را آغاز نمودند؛ لذا این دو گروه دنیاپرست و ستمگر در مدت چندین سال در کشمکش با یکدیگر بودند و به همین دلیل فرصت ایجاد فشار و اختناق نسبت به اهل‌بیت (ع) و شیعیان را نداشتند؛ بر همین اساس، می‌توان این دوران را دوران آرامش و آزادى نسبى برای رشد معارف مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت دانست که حضرت صادق (ع) از این فرصت مغتنم، کمال استفاده را نموده و «نهضت علمی» را بنیان‌گذاری کردند؛ این نهضت بزرگ که مقدمات آن را حضرت باقرالعلوم (ع) فراهم نمودند، شور و شوق علمى بى‏سابقه‏اى را در جامعه‌ی اسلامی به وجود آورد و کُرسی‌های علوم مختلف، هم‌چون قرائت و تفسیر قرآن کریم، حدیث، کلام، فلسفه، نجوم، ریاضیات، شیمی، طب و... شکل داد؛ صادق آل‌ محمد (ع) در این دوران، بزرگ‏ترین دانشگاه اسلامى را در مدینه بازگشایی نمودند و مسجد پیامبر (ص) را علاوه بر محل عبادت به محل تدریس علوم الهی تبدیل کردند و با گشودن باب علوم مختلف، بیش از چهار هزار شاگرد را در مکتب علمی خود تربیت نمودند؛ شاگردانی همچون: «مُفَضَّل بن عُمَر جُعْفی، مؤمن‏ الطاق، هشام ابن حکم و هشام ابن سالم در علم کلام»؛ و «زُرارة بن أعیُن، محمد ابن مسلم، جَمیل‌ بن دَرّاج‌، حُمران‌ بن اَعْین، ابوبصیر و عبدالله بن سِنان در فقه و اصول و تفسیر»؛ و «جابر ابن حیان در ریاضیات و شیمى و علوم غریبه»؛ که هر یک از این شاگردان، در سال‌های بعد به استادی بزرگ تبدیل شده و کرسی‌های علمی فراوانی راه‌اندازی نمودند، تا حدی که «جرجی زیدان» تاریخ‌نگار مسیحی درباره جابر ابن حيان می‌نویسد: «او حُجَّت است از شرق در برابر غرب تا ابد!» (معجم الرجال الحدیث، ج ۴، ص ١٠٠) ✍️ در پایان سخن امروز، باید اذعان کرد که امام صادق(ع) با نهضت علمی خود، خدمتی بزرگی به بشریت نمودند که در طول تاریخ بی‌نظیر است؛ چراکه علاوه بر علوم قرآن و حدیث، و فقه و اصول؛ دانش‏‌هایی بسیاری را برای بشریت، بنیان‌گذاری و یا بسط و گسترش دادند؛ دانش‌هایی همچون‌: علم کلام، فلسفه، تربیت، اخلاق، عرفان، طب، شیمى، روان‏شناسى، حیوان‏شناسى، لغت، ادبیات، سیاست و... که هنوز عالمان این علوم از سرچشمه دانش صادق آل‌ محمد (ص) سیراب می‌شوند و البته این نهضت بزرگ علمی تنها یکی از خدمات ارزشمند حضرت صادق (ع) به بشریت بوده است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#نهضت_علمی، خدمتی بزرگ به بشریت (٢)» ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت امام صادق (ع)، ششمین امام معصوم و جانشین پیامبر اسلام (ص) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن خود را با سلام و صلوات به روح بلند این امام همام آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته در رابطه با «نهضت عظیم علمی» امام صادق (ع) به‌عنوان خدمتی بزرگ به جهان بشریت سخن گفتیم؛ اما متأسفانه بعضی از مغرضین و افراد غافل و جاهل در طول تاریخ، این نهضت بزرگ را زیر سؤال برده‌اند که چرا امام از موقعیت ویژه خود در این زمان در برابر غاصبان خلافت، قیام مسلحانه ننموده و مبارزه‌ی مستقیم نکردند؛ در حالی که بنی‌امیه و بنی‌العباس هر دو ضعیف بودند و امام صادق (ع) نیز از چنان آزادی و اقبالی برخوردار بودند که توانسته‌اند بیش از چهار هزار شاگرد را در مکتب خود تربیت نمایند؛ لذا دوران امامت سی و چهار ساله‌ی حضرت را بی‌فایده و یا بسیار کم فایده خوانده‌اند!!! البته مسلماً این برداشت جاهلانه از آن روست که این افراد از قدرت علم و دانش، و نقش آن در تشکیل حکومت و تمدن اسلامی غافلند؛ و اهداف امام صادق (ع) از نهضت بزرگ علمی را درک نکرده‌اند! و نمی‌دانند که در نگاه اسلام، علم و دانش به عنوان یک قدرت و از عوامل اصلی و اساسی ایجاد حکومت و سلطنت است؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «العِلمُ سُلطانٌ، مَن وَجَدَهُ صالَ بِهِ، ومَن لَم يَجِدهُ صيلَ عَلَيهِ»: «دانش، سلطنت و قدرت است، هر كه آن را بيابد، با آن يورش برد و هر كه آن را از دست بدهد، بر او يورش برند» (شرح‏ نهج‌البلاغه، ابن‌ابی‌الحدید، ج ۲۰، ص ۳۱۹) بر همین اساس امام صادق (ع) در این دوران، خط و استراتژی کلی امامت و رهبری خود را به عنوان یک «مبارز واقعی» در سه محور اصلی پی‌ریزی نمودند که رهبر معظم انقلاب در «کتاب پیشوای صادق» خود، این سه بُعد را به خوبی ترسیم کرده‌اند: ۱- تبیین و تبلیغ مسأله‌ی امامت و ولایت؛ ۲- تبلیغ و بیان احکام دین به شیوه‌ی فقه جعفری و نیز تفسیر قرآن بر اساس بینش شیعی؛ ۳- ایجاد تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک سیاسی؛ از نگاه کلی اسلام نیز همین سه محور، یعنی «امام»، «علم» و «امت» در واقع سه ضلع تشکیل حکومت و تمدن اسلامی است؛ هر چند که اقتضائات خاص آن دوره ایجاب کرده که امام صادق (ع)، ضلع «علم» را به عنوان یکی از مهم‌ترین پایه‌های قدرت در تشکیل نظام اسلامی، بیشتر تقویت نمایند؛ حضرت صادق (ع) در این دوران ویژه دو راه داشتند؛ یا باید وارد کارزار سیاسی و مبارزه‌ی علنی می‌شدند که با توجه به آماده نبودن کامل شرایط آن زمان و وجود جهل بسیار در مردم، و یاران بی‌وفا چه‌بسا به یک انتحار سیاسی دست می‌زدند! و یا این‌که به یک انقلاب صامت و بنیادی روی می‌آوردند و با کار فکری و مبارزه‌ی با تحریف دین، درحقیقت شاهرگ دستگاه خلافت دروغین بنی‌العباس را می‌بریدند؛ دستگاهی که با تکیه دروغین بر دین تشکیل شده و بر جهل و نادانی مردم استوار بود؛ لذا امام صادق (ع) با درک دقیق اوضاع و علم و بصیرت کامل، تصمیم گرفتند که با مجاهده علمی و تبیین اسلام ناب محمدی، مبانی حکومت کفر را ساقط کنند تا حکومت‌ اسلامی بر پایه‌ی قدرت علم و دانش، و فهم و دانایی مردم بنا شود؛ ✍️ در نتیجه می‌بایست حضرت صادق (ع) را رهبری متفکر و دوراندیش، و مبارزی بزرگ، و مجاهدی خستگی‌ناپذیر بدانیم که با نهضت بزرگ خود، بشر را از تاریکی جهل و نادانی نجات داده‌ و ظرفیت یک حکومت به معنای واقعی اسلامی را فراهم نموده‌اند. 📚 برداشتی از کتاب «پیشوای صادق» نوشته حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG