💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۶۷ فقط بہ سمت تو مے آیند،انگار نہ انگار ڪہ از تو فرارے بودند! یڪتا میگوید:ڪنار ما بشین. چادرم را روے سرم مرتب میڪنم و میگویم:یڪم بہ مامان ڪمڪ ڪنم چشم! تنم ڪمے سرد شدہ،وارد آشپزخانہ میشوم. مادرم سینے چایے را بہ دستم میدهد:همہ چاے دارن! فقط براے خانوادہ ے آقا مهدے اینا ببر. میخواهم بروم ڪہ میگوید:خودتم ڪہ چاے نمیخورے! لب میزنم:نہ! آرام و با احتیاط قدم برمیدارم،مادرم از ڪنارم رد میشود و ڪنار فرزانہ مینشیند. اول چاے را بہ مهدے و فرزانہ تعارف میڪنم،سپس بہ سمت هادے میروم. چندبار رنگ چاے را برانداز میڪنم،خوشرنگ است! غنچہ ے گل محمدے اے ڪہ رویش شناور است زیباترش ڪردہ،ولے همتا گفتہ بود هادے هم مثل من زیاد چایے دوست ندارد! مقابلش خم میشوم،فنجان چاے را برمیدارد و عادے میگوید:خیلے ممنون! لب میزنم:نوش جان! بہ سمت همتا و یڪتا میروم،فنجان هاے چاے را ڪہ برمیدارند سینے را روے میز میگذارم. نساء و مریم مشغول خوش و بش با فرزانہ میشوند،همتا همانطور ڪہ جرعہ اے از چایش را مے نوشد لبخند و نگاہ معنادارے تحویلم میدهد. من هم با لبخند جوابش را میدهم،هادے آرام و موقر فنجانش را در دست میگیرد و جرعہ اے مے نوشد. حسام بہ شوخے رو بہ هادے میگوید:بالاخرہ ما سعادت پیدا ڪردیم شما رو ببینیم،باجناق ڪوچیڪہ! از لحنش خوشم نمے آید! هادے فنجان را از لبانش جدا میڪند و بہ حسام زل میزند:باعث سعادت منہ! حسام دست بردار نیست. _دیگہ ڪم ڪم میخواستیم بہ نذر و نیاز متوسل بشیم! تو این سہ هفتہ آیہ خانمم خودشو بہ ما نشون نمیداد،هزار تا فڪر و خیال بہ سرمون زد چہ موردے هست ڪہ... حرفش را ادامہ نمیدهد،میدانستم امشب را برایم زهرمار میڪند! پیشانے ام را بالا میدهم:مثلا چہ موردے؟! حسام میخواهد دهان باز ڪند ڪہ هادے سریع نگاہ نافذش را بہ من میدوزد:با من بودن! لطفا تو ناراحت نشو و جواب ندہ! هادے نقش بازے ڪردن رو خوب بلد بود! اما با خودش نگفت من عادت میڪنم بہ این مفرد بودن ها؟! بہ این خوب بودن ها؟! بہ این #تو بودن ها؟! جدے بہ سمت حسام برمیگردد،چهرہ ے خونسردش یعنے میخواهد با اعصاب حسام بد بازے ڪند! _صلاح دید ‌من و آیہ این بود ڪہ تا وقتے نخوایم همہ چیزو رسمے ڪنیم جز پدر و مادرا ڪسے خبردار نشہ! لبخند بیخیالے میزند و اضافہ میڪند:این مدت آشنا نشدنو بذارید پاے ڪم سعادتے! جملہ ے آخرش بد دو پهلوست! چهرہ ے حسام درهم‌ میرود و ساڪت میشود. لبخند پیروزمندانہ اے میزنم و از ظرفے ڪہ مقابل همتا و یڪتاست دانہ اے خرما برمیدارم. فرزانہ براے اینڪہ جو بدتر نشود میگوید:راستے! هادے پاشو سوغاتیا رو از تو ماشین بیار. هادے چشمے میگوید و مے ایستد،مادرم سریع میگوید:سوغاتے چیہ؟! هادے جان بشین! هادے میخندد:من میرم سوغاتیا رو بیارم‌ سر گرفتن و نگرفتنش خودتون بحث ڪنید. سپس از خانہ خارج میشود،همتا آرام میگوید:اگہ میدونستم حرفام انقدر تاثیر گذارہ زودتر باهات حرف میزدم ڪہ هواے داداش ما رو بیشتر داشتہ باشے! میخندم:حرفات فقط توے جمع صدق میڪنہ! چشمڪے میزند:مے بینیم! لبخند ڪجے میزنم و نگاهم را از همتا میگیرم،پنج دقیقہ بعد هادے همراہ چهار پاڪت ڪادو وارد میشود. همانطور ڪہ سوییچ را داخل جیب شلوار جینش میگذارد پاڪت ها را دست مادرش میدهد و سر جاے قبلے اش مے نشیند. فرزانہ دوتا از پاڪت ها را بہ سمت نساء و مریم میگیرد و میگوید:ناقابلہ! سلیقہ تونو نمیدونستم وگرنہ یہ چیز خوب میخریدم. سپس پاڪت دیگرے را بہ دست مادرم میدهد،مادرم و مریم و نساء مشغول تعارف ڪردن هاے معروف و طولانے میشوند. دہ دقیقہ اے ڪہ میگذرد فرزانہ بہ من خیرہ میشود و پاڪت بزرگترب ڪہ در دستش ماندہ بہ دست هادے میدهد و رو بہ من میگوید:امیدوارم خوشت بیاد عزیزم. متعجب نگاهش میڪنم،نساء پر انرژے میگوید:سوغاتیاتو بگیر دیگہ! ببین براے مادرشوهرت چقدر عزیزے! سریع میگویم:آخہ این چہ ڪاریہ فرزانہ جون؟! لبخند میزند:قابلتو ندارہ! هادے پاڪت را بہ دست همتا میدهد،همتا پاڪت را مقابلم میگذارد و میگوید:سوغاتے هاے تو از همہ قشنگترہ! یڪتا اضافہ میڪند:از براے مام بهترہ. همہ ڪنجڪاو نگاهم میڪنند،مادرم با خندہ میگوید:حالا ڪہ همہ مشتاقن باز ڪن ببین. دستم را داخل ساڪ میڪنم و محتویاتش را بیرون میڪشم،یڪ قرآن بزرگ با جلد چرم برجستہ ے قهوہ اے تیرہ،ڪمے از صفحاتش را ورق میزنم نقش و نگار صفحاتش چشم را خیرہ میڪند! از هر رنگے استفادہ شدہ اما بیشتر رنگ‌ فیروزہ اے چشم نواز است. قرآن را مے بوسم و ڪنار میگذارم،چادر سفیدے با گل هاے خوش نقش صدفے و صورتے ڪنار سجادہ ے ترمہ ے فیروزہ اے رنگے جاخوش. تاے چادر را ڪہ باز میڪنم روسرے بلند فیروزہ اے رنگے روے پایم مے افتد. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

شهـــادت مزد کسانی است که در راه خدا پرکارند... #شهیـد_محمـودرضـا_بیضایـی #لـبـیـک_یـا_زیـنـب #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۶۸ با ذوق بہ سمت فرزانہ برمیگردم و میگویم:خیلے قشنگن! بہ خدا شرمندہ م ڪردید. میخواهم براے بوسیدنش بلند بشوم ڪہ میگوید:اول همہ ے سوغاتیاتو ببین بعد! ڪنجڪاو داخل پاڪت را نگاہ میڪنم،چند جعبہ ے ڪوچڪ بہ چشمم میخورد! جعبہ ها را بیرون میڪشم،اولے را باز میڪنم،تسبیحے با سنگ هاے فیروزہ! جعبہ ے دوم را باز میڪنم،انگشترے ظریف با رڪاب نقرہ اے درخشان و سنگ فیروزہ ے خوش تراش! همتا با چشم و ابرو بہ جعبہ هایے ڪہ باز نڪردہ ام اشارہ میڪند و میگوید:از اون دوتا سہ ماہ باید خوب مراقبت ڪنیا! جعبہ ها را باز میڪنم و متعجب نگاهشان میڪنم! یڪ جعبہ پر از شاخہ نبات هاے زغفرانے و سفید است و جعبہ ے دیگر مملو از غنچہ هاے گل محمدے! نگاہ پرسشگرم را بہ فرزانہ میدوزم ڪہ میگوید:اگہ خدا بخواد براے سفرہ ے عقدتون! با شنیدن این جملہ قلبم مے لرزد و نگران بہ تو چشم مے دوزم ڪہ با آرامش بہ من خیرہ شدہ اے...! ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ یاسین همانطور ڪہ با ولع سیبے را گاز میزند رو بہ روے من و یڪتا مے نشیند و چپ‌ چپ بہ هادے نگاہ میڪند. یڪتا هم اخم ساختگے بین ابروانش جاے میدهد و میگوید:داداش منو اونطورے نگاہ نڪنا! اخم یاسین غلیظ تر میشود،نگاہ هادے بہ یاسین مے افتد. لبخند مردانہ اے میزند و میگوید:تو هنوز نمیخواے با من دوست بشے؟! یاسین صورتش را برمیگرداند و با اخم من را نگاہ میڪند،آرام میگویم:اِ زشتہ! یاسین تخس میشود:هیچم زشت نیست! صداے اللہ اڪبر اذان ڪہ بلند میشود هادے هم مے ایستد،پست سر یاسین خم میشود و عمیق سرش را مے بوسد. یاسین متعجب نگاهش میڪند،هادے لبخند گرمے نثارش میڪند و بہ سمت مادرم میرود. از مادرم سجادہ و مُهر میخواهد ڪہ مادرم رو بہ من میگوید:آیہ جان! هادے رو راهنمایے ڪن اتاقت بهش سجادہ و مُهر بدہ. یاعلے اے میگویم و برمے خیزم،همانطور ڪہ بہ سمت اتاقم میروم میگویم:بفرمایید! هادے پشت سرم راہ مے افتد،در اتاق را ڪامل باز میڪنم و ڪنار مے ایستم:بفرمایید! با دست بہ داخل اتاق اشارہ میڪند و میگوید:اول صاحب خونہ! وارد اتاق میشوم و بہ سمت میز میروم،همانطور ڪہ سجادہ ام را برمیدارم جهت قبلہ را بہ هادے نشان میدهم. سجادہ ام را باز میڪنم و مُهر را برمیدارم،همانطور ڪہ مُهر را روے زمین میگذارم خجول میگویم:سجادہ م یڪم زیادے دخترونہ ست براے همین پهنش نڪردم. هادے در چند قدمے ام مے ایستد:اشڪال ندارہ! سرم را بلند میڪنم،نگاهش بہ زمین است؛انگار چیزے یادم مے افتد ڪہ سریع میگویم:راستے براے وضو... مقابل مُهر مے ایستد و میگوید:وضو دارم! آهانے میگویم و بہ سمت در قدم برمیدارم،میخواهد قامت ببندد ڪہ یاد نازنین مے افتم. _راستے نازنین باهام تماس گرفت! سرش را بلند میڪند و سیاهے چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد:خب! بے اختیار چند لحظہ بہ چشمانش خیرہ میشوم ڪہ نگاهش بے تاب میشود و از من فرار میڪند! بہ دیوارہ خیرہ میشود،خجالت میڪشم از این همہ بے اختیارے! میخواهم در را باز ڪنم‌ ڪہ میگوید:گفتید نازنین زنگ زدہ! چشم بہ پاهایش میدوزم:حالش خوب نبود،مثل اینڪہ خواستگار دارہ نشد زیاد صحبت ڪنیم! متفڪر دستے بہ چانہ اش میڪشد:بهم نگفتہ بود! _گفتم شاید لازمہ بدونید... _خیلے ممنون ڪہ گفتید! دوبارہ براے رفتن قصد میڪنم ڪہ تلاوتم میڪند:خانم نیازے! باز برگشتیم سر خانہ ے اول! من دوست دارم نامم را از زبان تو بشنوم. یخ میزنم برایش! _بعلہ؟! تلو تلو میخورند چشمانش! _لطفا مثل یہ دوست ڪنار نازنین باشید! خیلے تنهاست! پس تنهایے هاے من چہ؟! از آن ها خبر دارے؟! لب میزنم:باشہ! و بدون حرف دیگرے از اتاق خارج میشوم،براے وضو گرفتن بہ سمت حیاط میروم. نگاهم از پشت پنجرہ بہ هادے مے افتد،قامت بستہ و زیر لب ذڪر میگوید. نگاهم بہ سمت چهارخانہ هاے آبے رنگ پیراهنش میرود،مے توان در چهارخانہ هاے پیراهنش خانہ اے ساخت! خانہ اے در طبقہ اول،واحد سمت چپ، خانہ اے در قلبش! گرم تماشاے هادے ام ڪہ سنگینے نگاہ ڪسے را حس میڪنم،سرم را بالا میگیرم،دنبال آن نگاهم! چشمم بہ ساختمان در حال ساخت رو بہ روے خانہ مے افتد،گویے ڪسے از آنجا نگاهم میڪند! چند قدم بہ سمت جلو برمیدارم و با دقت نگاہ میڪنم،سایہ اے خودش را عقب میڪشد! دلم آشوب میشود.... دلم گواهے میداد بہ ناآرامے ها.... #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

خدایا! من جهالت کردم😔😔 #تلنگر_تکان دهنده این کلیپ را توصیه میکنم گوش دهید دلتون میلرزه 💓 اگر اشکتون در اومد التماس دعا✋ ❤کپی باذکرصلوات آزاد است❤ http://eitaa.com/golestanekhaterat

سهـرابـ هم میدانستـ شهداء چون شقایق هستند زیر دفترش نوشتـ 🌷- تا شقایق هستـ زندگے باید ڪرد -🌷 @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

❣زائرے در وسط صحن توفریــادکشید: تف به ذاتت باران☔،بی رگ وبی عاری... نوندید لب خشکیده ی اربابم را...؟ باچه رویی به روی گنبد اومی باری...؟! #انا_مجنون_حسین http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

❣ #همسر #جانباز_شهید #منوچهر_مدق #ماهاقدرهمودونستیم.... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

دست دراز کنید که بهترین شفیع روز قیامت شهیـــ🌷ــد است.. 📎 نباید تردید کنیم که شهـــدا مثل اولیای الهی دارای اعجازند . . . @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

بایستے #شهادت را در آغوش گرفت گونه ها بایستے از شوقش سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند، بایستے محتواے فرامین امام را درڪ و عمل نماییم. #شهید_مهدے_باڪری #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

پیامبر (ص) خطاب به امام علی (ع) فرمودند: مسلم کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشک می ریزد و فرشتگان مقرب پروردگار بر او درود می فرستند. 🌸🍃 #سفیر_عشق_حسین_علیه_السلام ✉️ #سالروز_ورود_مسلم_بن_عقیل_به_کوفه 🌸🍃 #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

کوفه میا حسین جان کوفی وفا نداره کوفی بی مروت شرم و حیا نداره http://eitaa.com/golestanekhaterat

﷽ برای شهدا خادمی کن ... سنگ تمام که بگذاری آن ها هم مهر شهادت را روی سنگ مزارت حک ‌میکنند... @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۶۹-۱۷۰ _هنوز دلتو باهاش صاف نڪردے! صدایش مرا از گذشتہ ها بیرون میڪشد،نفس عمیقے میڪشم و زانوهایم را بغل میڪنم:من همہ رو بخشیدم! همہ رو! هرڪیو ڪہ منو ناخواستہ وارد این بازے ڪرد! جز یہ نفر... هادے لبخند آرامش بخشے میزند و نجوا میڪند:همون نفر اصلیہ! چیزے نمیگویم،خوب میداند من از درد این روزها بہ مرور خاطرات گذشتہ پناہ میبرم! زمزمہ میڪند:ڪاش حداقل من نمے اومدم تو زندگیت... سریع میگویم:از این یہ مورد پشیمون نیستم! لبخند میزند و هالہ ے نورے اطرافش پیدا میشود،بہ هادے زل میزنم هالہ ے نور هر لحظہ نزدیڪتر میشود و هادے را در برمیگیرد. سریع بلند میشوم،فریاد میزنم:ڪجا؟! سرش را بہ سمتم برمیگرداند:دلِ پاڪتو با ڪینہ سیاہ ڪردے...آیہ اے ڪہ من میشناختم اینطور نبود! میگے همہ رو بخشیدے اما تہ دلت اینطور نیست! جرے تر میشوم،اشڪانم شدت میگیرد و صدایم اوج:تو بگو! تو ڪہ همہ چیزو دیدے! ڪجاے این بازے من گناهڪار بودم؟! چرا من شدم بازیچہ؟! چهرہ اش محو میشود و صدایش مے پیچد:خودت وارد بازے شون شدے! فریاد میزنم:بے رحم نشو لعنتے! توام مثل اونا بهم بدهڪارے! این را ڪہ میگویم هالہ ے نور ناپدید میشود و هادے بہ سمتم سر برمیگرداند،چہ بے تابانہ سیاهے چشمانش نگاهم میڪنند! صدایش مے لرزد:آرہ آیہ! من بهت خیلے بدهڪارم... همین بدهڪارے دارہ عذابم میدہ! لبم را بہ دندان میگیرم و چند قدم بہ سمت عقب برمیدارم و او چند قدم بہ سمت من! _من بہ قلبت بدهڪارم! بہ زندگیت بدهڪارم! بہ جوونیت بدهڪارم! بہ حال آشفتہ ت بدهڪارم! اما بے انصاف نشو...من بہ خودمم بدهڪارم! بہ قلبے ڪہ از یہ روزے بہ بعد فقط براے تو تپید... محڪم روے قفسہ ے سینہ اش میڪوبد و بلند میگوید:میدونے شب شهادتم چہ حالے داشتم؟! میدونے وقتے آخرین بار پشت تلفن باهات حرف زدمو اونطورے صدام ڪردے چہ بلایے سرم آوردے؟! اشڪانم شدت میگیرد و او با بغض ادامہ میدهد:بہ ولاے علے اون شب میخواستم برگردم! یہ لحظہ گفتم هادے تو ڪجا اینجا ڪجا! هادے تازہ عروست تو خونہ منتظرتہ! بہ دو سہ قدمے ام میرسد،زمزمہ میڪند:بین ایمان و احساسم موندم! بخاطرہ تو! بہ چشمانش زل میزنم و طلبڪار میشوم:منم روزے ڪہ راهیت ڪردم بین ایمان و احساسم ایمانمو انتخاب ڪردم! قطرہ ے اشڪ براقے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:پس نگو هادے رفت پیش خدا و عشق و حال! نگو بهشتو با جونش خرید و تموم شد! یہ وقتایے ام بگو هادے اون بالا دارہ عذاب میڪشہ،چون درداے منو میبینہ،چون میبینہ بودنش تو زندگیم باهام چے ڪار ڪرد! بگو هادے روزے هزار بار اون ور با قطرہ قطرہ اشڪِ من شهید میشہ! لبش را بہ دندان میگیرد و سرش را برمیگرداند:بگو هادے میدونہ بهم بد بدهڪارہ! گوشہ ے چادرم را بہ دست میگیرم و میفشارم،پشیمانم از گفتہ هایم! _اون شب عملیات داشتیم،پشت دیوار وایسادہ بودم و تفنگ تو دستم. صداے قدماے یہ نفرو شنیدم،یواشڪے نگاہ ڪردم میدونے ڪیو دیدم؟ ڪنجڪاو میگویم:ڪیو؟ _دستم رو ماشہ بود ڪہ وقتے اومد جلو بزنمش،صداے قدماش نزدیڪتر شد،محڪمتر اسلحہ رو گرفتم و نفسمو حبس ڪردم. رسید نزدیڪم...خواستم ماشہ رو بڪشم ڪہ تو رو دیدم! گیج نگاهش میڪنم ڪہ چشمانش برق میزنند:چند بار چشمامو باز و بستہ ڪردم گفتم نڪنہ خواب آلودم یا توهم زدم! اما نہ! تو بودے ڪہ رو بہ روم وایسادہ بودے! با اون چادر سفیدہ ت ڪہ گلاے صورتے دارہ،از اون لبخندایے رو لبات بود ڪہ من براشون مے مُردم! چند ثانیہ همینطور گیج نگاهت ڪردم،نزدیڪ یہ ماہ بود ندیدہ بودمت. آروم گفتم:آیہ! بے مقدمہ گفتی:منتظرتم زود برگرد خونہ! تفنگو آوردم پایین،تا چند ساعت قبلش فڪر میڪردم براے شهادت فقط باید از جونم بگذرم اما اون لحظہ فهمیدم نہ! فقط از جون گذشتن نیست! میدونستم اونے ڪہ رو بہ روم وایسادہ تو نیستے و فڪر و خیال زدہ بہ سرم،شایدم امتحان اصلے بود! امتحان بین ایمان و احساسم! تفنگو آوردم بالا و رو قلبتو هدف گرفتم،دستام مے لرزید،حتے فڪر اینڪہ با تفنگم خیالِ تو رو نشونہ بگیرم دیونہ م میڪرد. عقلم داد میزد بزنش لعنتے! یہ داعشیہ ڪثیفہ و قلبم داد میزد نہ! هادے آیہ جلوت وایسہ! بغضم شڪست...جلوے سرباز دشمن بغضم شڪست... میدونے این تو میدون جنگ یعنے چے؟! دستمو گذاشتم رو ماشہ و اشڪ ریختم،سخت تر از گذشتن از جونم گذشتن از تو بود! دست من رو ماشہ بود و تو با لبخند جلوم وایسادہ بودے جلوم و میگفتے منتظرمے... من باید تو رو میزدم! نشونہ گرفتم... تو رو...قلبمو...عشقمونو! ماشہ رو ڪشیدم و زمزمہ ڪردم:دوستت دارم! نمیدونے اون سرباز داعشے چطورے نگام میڪرد...فڪر میڪرد با یہ دیونہ طرفہ! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۷۱ هاج و واج نگاهش میڪنم،زمزمہ میڪند:هادے با تمام بدهڪاریا و بدیاش دوستت... _خانم! خانم! هراسان چشمانم را باز میڪنم و دنبال صدا میگردم،نفس نفس زنان اطرافم را نگاہ میڪنم. _همین آدرسو دادہ بودید دیگہ! رسیدیم! تازہ یادم مے افتد ڪجا هستم! جر و بحث پدر و مادرم،حالم بد شد،بیمارستان و هجوم خاطرات گذشتہ! بهشت زهرا،دیدنِ او،مزار هادے،درد و دل،تاڪسے،خواب دیدن هادے،بهمن ماہ و باز هجوم خاطرات گذشتہ! نفس آسودہ اے میڪشم و چشمانم را میبندم. _خانم! حالتون خوبہ؟! چشمانم را باز میڪنم و لب میزنم:بعلہ! شش ماہ است این دروغ را بہ همہ میگویم! شاید هم شش سال! همانطور ڪہ دستگیرہ ے در را میڪشم میگویم:چقدر شد؟ دستے بہ موهایش میڪشد و تعارف را شروع میڪند:قابلے ندارہ! مهمون باشید. از ماشین پیادہ میشوم و رو بہ روے در سمت رانندہ مے ایستم:ممنون! چقدر باید پرداخت ڪنم؟ _سے تومن! آرام میگویم:چند لحظہ! سپس بہ سمت در خانہ ے پدرے قدم برمیدارم،روزے ڪہ از این خانہ رفتم چقدر خوشحال بودم! مثل پرندہ اے ڪہ از قفس آزاد شدہ! دستم را روے زنگ میگذارم،چند لحظہ بعد صداے یاسین مے پیچد:تویے آبجے! و سپس صداے باز شدن در،چادرم را ڪمے جلو میڪشم و میگویم:یاسین از مامان سے تومن بگیر برام بیار،رانندہ تاڪسے منتظرہ! _الان میام! دو سہ دقیقہ بیشتر طول نمیڪشد ڪہ اندام یاسین در چهار چوب در ظاهر میشود. بے اختیار نگاهم را از پا تا سرش بالا میڪشم،قدش ڪمے از من بلندتر شدہ و اندامش پر تر! پسرڪ سیزدہ سالہ اے ڪہ در آستانہ ے بلوغ و نوجوانیست! لبخند ڪم رنگے روے لبم مے نشیند،تقریبا من برایش مادرے ڪردم! مردانہ میگوید:برو تو آبجے! پولشو خودم میدم. سپس بہ سمت تاڪسے قدم برمیدارد،لبخندم پر رنگ تر میشود مردے شدہ براے خودش! وارد حیاط میشوم،سوز بهمن اذیتم نمیڪند،مدتے است ڪہ جانم یخ زدہ! تنها خاطراتش میشود تَب و بے تابم میڪند! آرام ڪفش هایم را در مے آورم و وارد خانہ میشوم،همانطور ڪہ چادرم را در مے آورم با صداے نیمہ بلند میگویم:سلام! من اومدم! مادرم دوان دوان از آشپزخانہ بہ سمت مے آید:سلام قوربونت برم! خوبے؟ درد ندارے؟ چیزے ڪہ نشد؟! گرہ روسرے ام را شل میڪنم:آرہ خوبم! بادمجون بم ڪہ آفت ندارہ! همانطور ڪہ بہ سمت اتاقم هلم میدهد میگوید:تو خودتو دوست ندارے نداشتہ باش! اون طفل معصوم چہ گناهے دارہ؟! سریع لباساتو عوض ڪنو بیا تا بهت یہ عصرونہ ے خوب بدم! در اتاق را باز میڪند و با عجلہ بہ سمت آشپزخانہ میرود،براے اینڪہ صدایش را بشنوم صدایش را بالا مے برد:چاے برات خوب نیست ڪم خونے میارہ توام ڪہ اصلا حواست بہ خودت نیس،برات شیر گرم میڪنم. وارد اتاق میشوم اما در را نمیبندم،چادر و روسرے ام را روے تخت مے اندازم و بہ سمت ڪمد میروم. در ڪمد را باز میڪنم و بے حوصلہ بہ توصیہ هاے مادرم گوش مے سپارم. لباس ها را از نظر مے گذرانم،چند دست بیشتر نیستند،هنوز همہ ے وسایلم را با خودم بہ خانہ ے پدرے نیاوردہ ام! هنوز بہ نبودنش عادت نڪردہ ام! میدانم مادرم بہ مریم و نساء زنگ زدہ و گفتہ حالم بد شدہ،حتما امشب مے آیند! سارافون گشاد سرمہ اے رنگے ڪہ چهارخانہ هاے ریز دارد برمیدارم و روے تخت پرت میڪنم. بے حوصلہ چادر و روسرے ام را تا میڪنم و داخل ڪمد میگذارم،مشغول باز ڪردن دڪمہ هاے مانتویم میشوم ڪہ مادرم وارد اتاق میشود. لیوانے مملو از شیر بہ سمتم میگیرد:ولرمہ! بخور از سرما اومدے! مانتویم را در مے آورم و مشغول نوشیدن شیر میشوم،نگاهے بہ شڪم برآمدہ ام مے اندازد و میگوید:راستے! ڪم ڪم وقتشہ بریم براے شازدہ لباس و اسباب بازے بخریم. دستم را روے شڪمم میگذارم و آرام نوازشش میڪنم،تنها بهانہ ے زندگے! لیوان را بہ دست مادرم میدهم و میگویم:دستت طلا! با لبخند نگاهم میڪند،بہ سمت در میرود:تا پنج دیقہ دیگہ تو آشپزخونہ باش،برات یہ سوپ خوشمزہ پختم. بلند میگویم:یڪم بخوابم بیدار شدم میخورم! مقابل آینہ مے ایستم و سارافون را بہ تن میڪنم،زیبایے و زشتے اش مهم نیست! چند صباحیست زنانگے در من مُردہ... ڪش سرم را از دور موهایم آزاد میڪنم،موهاے بلوطے رنگم روے شانہ هایم مے ریزند. دوست داشت موهایم هم رنگ چشمانم باشند،من هم او را دوست داشتم،دل ڪندم از سیاهے موهایم... شانہ را برمیدارم و آرام روے موهایم میڪشم،بے هدف در آینہ بہ خودم زل زدہ ام. بہ این زنِ جوانِ هفتاد هشتاد سالہ! شانہ را بہ سمت دیگرے میڪشم ڪہ برق چیزے باعث میشود دستم از حرڪت بایستد. با دقت نگاہ میڪنم،چند تار موے سفید! چند تار موے سفید در آستانہ ے بیست و چهارسالگے... دوبارہ شانہ را روے موهایم میڪشم،چند دقیقہ بعد دل از آینہ و واقعیت ها میڪنم و روے تخت دراز میڪشم. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠حاج حسین یکتا : 🌷بچه‌ها ! شهدا خوب تمرین کردن ولایت پذیریِ امام مهدی(عج) را در آسید روح‌الله خمینی. ما تمرین کنیم ولایت پذیریِ امام مهدی(عج) را در حضرت آقا❤️ شهیـــد محمود رضا بیضائے یادش با صلوات http://eitaa.com/golestanekhaterat

💖 #دلنوشتھ به وَصـلِ خود دَوایی کن...! دلِ دیوانه ِے مٰا را ... #شهید_حسین_معز_غلامی🌷 #قطعه_پنجاه 🍃 #شبتون با یاد شهدا پر از آرامش...🌷 http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #بقره #صفحه_پنج @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

🌾⚜🌾 ✨ ‌‌سلام مهربان! ✨ صبحت بخیر اینجا همه چیز سرجایش است غیر از تو که همه دار و ندار مایی!... #سلام #دلنوشته_مهدوی http://eitaa.com/golestanekhaterat

❁﷽❁ با اینڪه طےشد این رمضان بین غفلتم دستم ولے بہ دامن #خیرالنّسا(س) ڪه هسٺ گرچہ پرید فرصٺ پروازمان ولے فرصٺ ڪه هسٺ تا عرفہ #ڪربلا ڪه هسٺ #آقابطلب_هواےڪربلادارم❣ #اللهم_ارزقنا_ڪربلا❣ http://eitaa.com/golestanekhaterat

تـورا براے خــدا ڪفـن ڪـه نه ڪـــادو ڪـــردند ❤️🕊 #شهیدسعیدبیاضےزاده❤️🕊 #صبحتون_شهدایے التماس دعا کادوی خدا😭 برای شادی روح این شهید بزرگوار #فاتحه #صلوات http://eitaa.com/golestanekhaterat

🎙 حجت الاسلام پناهیان ⭕ انگار تازه از کربلا اومدی! الان که دلت هواییه، وقتشه ... ⭕ ⏰ :۰۰:۰۳:۲۸ دقیقه 🛢: ۱/۴۵ مگابایت 🔅لطفا نشر دهید. 🌀 التماس دعا... https://eitaa.com/javanan_enghelabi313