💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۵۷
البتہ اینم بہ درخواست ساجدیِ بزرگہ تا یہ مدت ڪوتاہ ڪہ ڪارا ڪامل روے روال بیوفتہ!
مے خندم:منظورت آقا روزبہ ست؟!
گونہ هایش انارے میشوند،با شرم مے گوید:نہ! پدر آقا روزبہ و فرزاد! در اصل صاحب شرڪت ایشونہ.
ڪاراے مدیریتے بہ عهدہ ے پسر ارشد و با تجربہ تر گذاشتہ شدہ،ڪاراے اجرایے و فنے بہ عهدہ ے پسر دوم!
ابروهایم را بالا میدهم:پس شرڪت خانوادگیہ!
مے خندد:آرہ! راستے چے شد از مهندس فراهانے پرسیدے؟!
لبم را بہ دندان میگیرم و مے گویم:همینطورے! آخہ تو قضیہ ے درگیرے با اون پسرہ خودش و دوستش اومدن براے ڪمڪ!
_اوهوم!
مردد مے پرسم:نمیدونے سر چے بہ اختلاف خوردن؟! یعنے دیگہ شرڪت برنمیگردہ؟!
بیخیال سر تڪان میدهد:اولے رو نمیدونم،دومے رو بعید مے دونم!
خیالم ڪمے راحت میشود،انگار همہ چیز دست بہ دست هم دادہ تا از زندگے مان دور بشود!
مطهرہ جدے مے پرسد:بہ مهندس ساجدے چے بگم؟!
آخرین جرعہ هاے آب هویجم را مے نوشم و مردد مے گویم:نمیدونم!
_من اصرارے ندارم،هر طور ڪہ خودت راحتے عزیزم! اینو جدے میگم!
با انگشتانم روے میز ضرب مے گیرم و متفڪر بہ گوشہ اے خیرہ میشوم،شهاب دارد دور میشود!
هنوز چیزهایے گنگ است،حرف هایش در ڪافے شاپ،رفتنش از شرڪت،خصومتش با پدرم،دلیلِ ترس پدرم از شهاب!
یڪ چیزے این وسط مشڪوڪ و پنهان است...
همانطور که از پشت میز بلند میشوم بہ مطهرہ مے گویم:بذار یڪم فڪر ڪنم،بهت خبر میدم!
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
قرآنِ ڪوچڪم را مے بوسم و داخل ڪیفم میگذارم،همانطور ڪہ گازے بہ لقمہ ے نان و پنیرم میزنم با عجلہ بہ سمت حیاط میروم.
از دو روز پیش ڪہ مطهرہ گفت شهاب از شرڪت رفتہ براے استخدام در شرڪت مجاب شدم اما دلشورہ دارم!
بعد از دو روز فڪر ڪردن و صحبت با پدرم تصمیم گرفتم خودم را مشغول ڪنم!
امروز قرار شد همراہ مطهرہ بہ شرڪت برویم تا ساجدے بار دیگر با من صحبت ڪند و مطهرہ هم ڪارها را یادم بدهد.
ڪتانے هاے مشڪے آل استارم را از جاڪفشے بیرون میڪشم و با عجلہ مے پوشم،مشغول گرہ زدن بندهایش هستم ڪہ صداے زنگ در بلند میشود.
بلند مے گویم:حتما مطهرہ ست خودم باز میڪنم مامان. فعلا خداحافظے!
مادرم نزدیڪم مے آید و با لبخند نگاہ میڪند:خدا بہ همراهت عزیزدلم!
لبخند پر رنگے میزنم و مے ایستم،بوسہ ے آبدارے از گونہ اش مے گیرم و بہ سمت در میروم.
در را ڪہ باز میڪنم مطهرہ پر انرژے مے گوید:صبح بہ خیر همڪار!
از لحنش خندہ ام مے گیرد،در حالے ڪہ در را مے بندم مے گویم:صبح توام بہ خیر! راستے سلام!
مے خندد:سلام! یڪم خواب آلود بہ نظر میاے؟!
ڪیفم را روے دوشم جا بہ جا میڪنم:آرہ! تو این چند وقت شب و روزم قاطے شدہ بود. باید دوبارہ بہ روال قبل برگردم!
لبخندے میزند و چیزے نمے گوید،همانطور ڪہ پایم را روے برگ خشڪے میگذارم نفس عمیقے مے ڪشم و در دل مے گویم:نزدیڪ پنج ماہ گذشت! چندسال و چندماہ و چند روز از روزایے ڪہ بے تو میگذرہ موندہ؟!
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
نگاهم را بہ آینہ ے آسانسور مے دوزم و خودم را تماشا میڪنم،چند لحظہ بعد آسانسور متوقف میشود.
بے حوصلہ همراہ مطهرہ وارد شرڪت میشوم،مطهرہ بہ مردے ڪہ پشت میز نشستہ سلام میڪند و سپس بہ سمت در سمت راست میرود. نمیدانم چرا دلشورہ مے گیرم!
وارد دفتر مے شویم،نگاهے بہ سالن مے اندازم و مے گویم:مطهرہ! بہ نظرت من از پسش برمیام؟!
_چرا برنیاے؟! مگہ میخواے اتم بشڪافے؟!
بہ سمت میزش مے رود و روے صندلے مے نشیند،بہ من اشارہ میڪند:بشین!
_نمیدونم چرا از اینجا خوشم نمیاد؟!
مهربان مے گوید:چون یہ مدتہ از همہ دور شدے و نخواستے با ڪسے یا محیطے ارتباط بگیرے.
ابروهایم را بالا میدهم:شاید!
پنج دقیقہ اے میگذرد ڪہ صداے قدم هاے ڪسے مے پیچد،سر برمیگردانم ڪہ چهرہ ے آشنایے مے بینم.
فرزاد ساجدے در حالے ڪہ پوشہ اے بہ دست گرفتہ و با اخم بہ آن خیرہ شدہ نزدیڪ میز مطهرہ میشود.
چهرہ اش در هم است،پیراهن سفیدے ڪہ بہ تن دارد ڪمے چروڪ شدہ و خستہ بہ نظر مے آید!
مطهرہ سریع مے ایستد و سلام میڪند،فرزاد در حالے ڪہ سر بلند میڪند جوابش را مے دهد. میخواهد چیزے بگوید ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد.
متعجب بہ صورتم خیرہ میشود،گیج از حالتش لب میزنم:سلام!
همانطور ڪہ ناشیانہ نگاهش را از صورتم مے گیرد آرام جواب میدهد:سلام!
رو بہ مطهرہ مے گوید:روزبہ نیومدہ؟!
مطهرہ نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و مے گوید:پنج دقیقہ بہ هشت موندہ،فڪر ڪنم دو سہ دقیقہ دیگہ برسن!
پروندہ را در دستش تڪان میدهد:اومد لطفا خبرم ڪنید،معلوم نیست توے این شرڪت چہ خبرہ!
سپس با قدم هاے بلند خارج میشود،مطهرہ با ڪمے استرس لب میزند:این چرا این شڪلے بود؟! خدا بہ خیر بگذرونہ!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
شهید نیروی انتظامی که برای خودش درخواست تنبیه کرد
این شهید را مقایسه کنید با برخی مسئولین که با مدیرییت افتضاحشان اقتصاد را به این روز کشاندند، حتی قادر به مدیریت توزیع ارز دولتی در میان شرکت ها نیستند ولی نه توبیخی در کار است و نه برخوردی و نه استعفایی
فقط فرض کنید اقتصاد دست امسال این شهید بود، قطعا امروزمان اینگونه نبود
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
🌷🌷🌷🌷
شهید باش تا شهید شوی
یادمان باشد عاشقان #شهادت رفتند تاعاشق
#شهادت بمانیم.
#الهم_الرزقنی_توفیق_شهادت_فی_سبیلک
*کپی با ذکر صلوات*
http://sapp.ir/golestanekhaterat
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
شهید نیروی انتظامی که برای خودش درخواست تنبیه کرد
این شهید را مقایسه کنید با برخی مسئولین که با مدیرییت افتضاحشان اقتصاد را به این روز کشاندند، حتی قادر به مدیریت توزیع ارز دولتی در میان شرکت ها نیستند ولی نه توبیخی در کار است و نه برخوردی و نه استعفایی
فقط فرض کنید اقتصاد دست امسال این شهید بود، قطعا امروزمان اینگونه نبود
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۵۸
نفسش را با شدت بیرون میدهد و دوبارہ مے نشیند،رو بہ من مے گوید:صبحانہ خوردے؟!
سپس مشغول گشتن داخل ڪیفش مشغول میشود،نزدیڪش میشوم:آرہ یہ چیزایے خوردم!
بستہ ے بیسڪوییتے از داخل ڪیفش بیرون میڪشد و بہ سمتم مے گیرد. بیسڪوییتے برمیدارم و تشڪر میڪنم.
همانطور ڪہ بیسڪوییتے مے خورد مے گوید:راستے یادم رفت بهت بگم!
_چیو؟!
_باید اینجا براے ضمانت سفتہ بدے!
متفڪر نگاهش میڪنم:چقدر؟!
_نمیدونم! یعنے خود مهندس ساجدے براے هر ڪسو تعیین میڪنہ.
چند لحظہ بعد صداے قدم هایے نزدیڪمان میشود،مطهرہ هول هولڪے بیسڪوییت را قورت میدهد و صاف مے ایستد.
با ڪمے خجالت مے گوید:سلام! صبح بہ خیر!
نگاهم بہ روزبہ مے افتد،در حالے ڪہ بہ سمت اتاقش مے رود جواب سلام مطهرہ را مے دهد و اشارہ میڪند من پشت سرش وارد بشوم!
نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم ڪہ اشارہ میڪند بروم،مردد پشت سر روزبہ وارد اتاقش میشوم.
با قدم هاے بلند بہ سمت میزش میرود و ڪیف سامسونتش را روے میز میگذارد،برعڪس دفعہ ے قبل تیپ اسپرتے زدہ.
شلوار ڪتانِ ڪرم رنگے همراہ پیراهن سفیدے بہ تن ڪردہ،دستے بہ موهایش مے ڪشد و پشت میزش مے نشیند.
رو بہ من مے گوید:بفرمایید بشینید!
سپس مشغول باز ڪردن ڪیفش میشود،روے اولین مبل مے نشینم.
بدون اینڪه نگاهم ڪند مے گوید:دو سہ روز ڪنار خانم هدایت باشید اگہ تونستید ڪارا رو یاد بگیرید و راحت انجام بدید قرارداد یڪ سالہ مے بندیم. البتہ اون موقع باید برام دہ ملیون تومن سفتہ بیارید.
سرے تڪان میدهم و مے گویم:باشہ!
از داخل ڪیفش پوشہ اے ڪہ هفتہ ے پیش همراهم آوردہ بودم بیرون میڪشد و بہ سمتم مے گیرد.
_از داخلش چند قطعہ عڪس و ڪپے شناسنامہ و ڪارت ملے تونو برداشتم!
یہ فرم از خانم هدایت بگیرید و ڪامل و دقیق برام پرش ڪنید.
لب میزنم:باشہ!
پوشہ را از دستش مے گیرم و نگاهے بہ مدارڪ دیگر مے اندازم،سرفہ اے میڪند و جدے مے گوید:براے ماہ اول استخدامتون هم شیشصد هزار تومن حقوق در نظر گرفتم! تو ماہ هاے بعدے ڪمے بیشتر میشہ.
_متشڪر! مے تونم برم؟!
سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،از روے مبل بلند میشوم و همانطور ڪہ بہ سمت در میروم بلند مے گویم:خدانگهدار!
صدایش آرام مے پیچد:خدانگهدار!
از اتاق خارج میشوم و نفس راحتے میڪشم،مطهرہ پشت میز نشستہ و بہ مانیتور ڪامپیوتر خیرہ شدہ.
نزدیڪش ڪہ میشوم متوجهم میشود،متفڪر نگاهم میڪند:چے شد؟!
_گفت بهم یہ فرم بدے پر ڪنم!
مطهرہ لبخندے میزند و از داخل پوشہ ے بزرگے ڪاغذے بیرون میڪشد،از روے صندلے بلند میشود و مے گوید:بشین اینجا راحت پرش ڪن منم برم دو تا فنجون چایے بیارم بخوریم،خستہ شدم از نشستن!
تشڪر میڪنم و پشت میز مے نشینم،مطهرہ میخواهد بہ سمت آبدارخانہ برود ڪہ مڪث مے ڪند،مضطرب مے گوید:واے! مهندس ساجدے گفت برادرش اومد خبرش ڪنم!
بہ سمت میز بر مے گردد و تلفن را برمیدارد،یڪے از دڪمہ ها را مے فشارد و چند لحظہ بعد مے گوید:جناب مهندس! برادرتون تشریف آوردن!
_خواهش میڪنم!
سپس تلفن را میگذارد و مے گوید:خوب شد یادم افتادا!
مشغول پر ڪردن فرم مے شوم،مطهرہ از میز دور میشود.
چند دقیقہ بعد فرم را ڪامل پر ڪردہ ام،مطهرہ با دو فنجان چاے بہ سمتم مے آید و مے گوید:خستہ نباشے همڪار!
لبخند ڪم رنگے میزنم:سلامت باشے،امیدوارم این ڪرختے از جسم و روحم پر بڪشہ و اینجا دووم بیارم!
فنجان چایے روے میز میگذارد و ڪمے از چایش مے نوشد:همین ڪہ خودت خواستے سریع دوبارہ با محیط بیرون و آدما ارتباط برقرار ڪنے خیلے خوبہ.
نفس عمیقے میڪشم:از اون روز بہ بعد سر مزارش نرفتم!
_میخواے پنجشنبہ بریم؟
آب دهانم را با شدت قورت میدهم:میترسم برم و....
حرفم را ادامہ نمیدهم،بغض بزرگے در گلویم مے نشیند.
سریع فنجان چاے را برمیدارم و داغ داغ چند جرعہ مے نوشم!
چشمانم را مے بندم و زمزمہ میڪنم:دلم براش تنگ شدہ!
و تیر میڪشد...جاے خالے اش در قلبم...
یعنے دوبارہ بعد از #او زندگے ام رنگ مے گیرد؟!
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
همانطور ڪہ قند را داخل فنجان چاے حل میڪنم از نزدیڪ پنجرہ ریزش باران پاییزے را تماشا میڪنم.
صداے ضعیفے از نوحہ بہ گوشم میخورد،تمام شهر بہ احترامِ دهہ ے اول ماہ محرم سیاہ پوش شدہ. چقدر دلم تنگِ این حال و هوا شدہ بود!
نفس عمیقے میڪشم،بہ اواسط مهر ماہ رسیدہ ایم،پنج ماهِ ڪامل از پرواز هادے گذشت!
یڪ هفتہ ایست در شرڪت استخدام شدہ ام،هنوز نتوانستہ ام با همڪاران و محیط ڪارے ام خوب ارتباط برقرار ڪنم!
سرعت عملم ڪند اما قابل قبول است! جرعہ اے از چایم را مے نوشم و از پنجرہ فاصلہ مے گیرم.
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۵۹
فنجان چایم را روے میز میگذارم و روے صندلے مے نشینم،نگاهم بہ ساعت مچے ام مے افتد. یڪ ساعت دیگر بہ پایان زمان ڪارے ماندہ.
ڪامپیوتر را خاموش میڪنم و آخرین جرعہ هاے چایم را مے نوشم.
چشمانم خستہ اند،همین ڪہ روے هم مے گذارمشان صدایے مے خواندم:خانم نیازے!
سریع چشمانم را باز میڪنم،فرزاد ساجدے نزدیڪ میز ایستادہ!
صاف مے نشینم:امرے دارید؟
دستانش را داخل شلوار جینش مے برد:مهندس ساجدے تو دفترشہ؟
_بعلہ اما جلسہ دارن!
سرے تڪان میدهد و بہ ساعت روے دیوار چشم مے دوزد:خیلے وقتہ سر جلسہ ست؟
_یڪ ساعتے میشہ!
دوبارہ سرش را بہ سمتم بر مے گرداند سعے میڪند بہ چشمانم زل نزند.
_میتونم یہ سوال بپرسم؟!
با آرامش مے گویم:بفرمایید مقدور باشہ جواب میدم!
_چرا اینجا استخدام شدید؟!
متعجب نگاهش میڪنم:چطور؟!
ابروهایش را بالا مے اندازد و مے پرسد:براتون مقدور نیست جواب بدید؟!
جدے جواب میدهم:سوالتون برام عجیب و گنگہ! همہ چرا شاغل میشن؟! منم بہ همون دلایل شاغل شدم!
سرزشگرانہ مے گوید:چرا اینجا؟!
گیج تر میشوم،اخم میڪنم!
_نباید مے اومدم اینجا؟! از نظر شما مشڪلے دارہ؟!
نفسش را پر صدا مے دهد بیرون،سرش را آشفتہ تڪان میدهد!
_ظاهرا همہ چیز خوب و عادیہ اما من اینطور حس نمیڪنم!
میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے باز و بستہ شدن در مے آید،از روے صندلے بلند میشوم.
روزبہ با لبخند و جملات احترام آمیز مردے ڪہ خودش را صالحے معرفے ڪردہ بود بدرقہ میڪند و رو بہ من مے گوید:لطفا بہ آقا حامد بگید برام یہ لیوان نسڪافہ بیارہ!
لب میزنم:باشہ!
بہ فرزاد چشم مے دوزد و جدے مے پرسد:ڪار واجب دارے؟ اگہ زیاد واجب نیست تو خونہ راجع بهش حرف بزنیم!
فرزاد نیم نگاهے بہ من مے اندازد و محڪم مے گوید:تو خونہ راجع بهش حرف میزنیم!
روزبہ سرے تڪان میدهد و وارد اتاقش میشود،گوشے تلفن را برمیدارم و بہ آقا حامد مے گویم براے مهندس ساجدے یڪ لیوان نسڪافہ ببرد.
فرزاد متفڪر بہ دیوار رو بہ رویش زل زدہ،از وقتے وارد این شرڪت شدہ ام طور عجیبے با من برخورد میڪند!همیشہ متفڪر و مضطرب بہ چشمانم زل میزند!
سرفہ اے میڪنم و دفتر را باز تا قرارهاے فردا را چڪ ڪنم،فرزاد موبایلش را از داخل جیبش در مے آورد و بہ سمت گوشش میبرد،چند لحظہ بعد موبایل را از گوشش جدا میڪند و چند قدم بہ میز نزدیڪ تر میشود!
بدون توجہ ساعت قرارها را یادداشت میڪنم،صدایش آرام مے پیچد:فڪر نڪنم اینجا موندنتون بہ صلاح تون باشہ!
متعجب سر بلند میڪنم،از روے صندلے بلند میشوم و با اخم بہ چشمانش زل میزنم!
_فڪر میڪردم برادر بزرگتون با پدرم سرِ مسائل ڪارے و خرید خونه یڪم بہ مشڪل برخوردہ ولے مثل اینڪہ اینجا بودنم شما رو آزار میدہ!
چشمانش را ریز میڪند:اینجا بودنتون منو آزار نمیدہ خانم! خودتونو آزار میدہ!
_براے چے این حرفا رو میزنید؟!
نگاہ خشم آلودے نثارم میڪند و بدون جواب دادن با قدم هاے بلند دور میشود،نفسم را با شدت بیرون میدهم و زمزمہ میڪنم:همہ شون مشڪل دارن!
ڪلافہ دوبارہ روے صندلے مے نشینم و مشغول ڪارهایم مے شوم!
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
با شوق همراہ مادرم و یاسین قدم برمیدارم،در این چند روز وقت نڪردم براے عزادارے همراہ مادرم بہ هیئت بروم شاید هم آقا دعوت نامہ ے مجلسش را برایم نفرستاد تا امروز ڪہ خیلے هوایے شدم!
از ڪوچہ ے سیاہ پوش عبور میڪنیم و بہ مسجدے ڪہ در خیابان است میرسیم،چند پسر جوان در تب و تاب اند علامت بزرگے را جاے مناسبے بگذارند،بوے اسپند و گلاب در بینے ام مے پیچد و حالم را عجیب خوب میڪند!
نگاهم بہ ایستگاہ صلواتے جلوے مسجد مے افتدد رو بہ مادرم میگویم:مامان چاے میخورے؟
مادرم آرام میگوید:آرہ!
یاسین دستم را مے گیرد و میگوید:باهم بریم!
لبخندے بہ رویش مے پاشم،در این پیراهن و شلوار مشڪے و با سربند سبزِ "یا حسین (ع)" ڪہ بہ پیشانے اش بستہ معصوم تر بہ نظر مے آید.
جلوے ایستگاہ صلواتے مے ایستیم،صداے نواے نوحہ ے "شوریدہ و شیداے توام شیرینے رویاے منی" در گوشم مے پیچد.
دو پسر جوان سرتا پا مشڪے پوش در ایستگاہ صلواتے ایستادہ اند و با وسواس استڪان و نعلبڪے هاے شیشہ اے را مرتب مے چینند.
یاسین سعے میڪند قدش را بلند ڪند و داخل را ببیند،از ڪارش خندہ ام مے گیرد،زیر بغل هایش را میگیرم و ڪمڪ میڪنم داخل را ببیند.
رو بہ یڪے از پسرهاے جوان ڪہ بہ نظر بیست و هفت هشت سالہ مے رسد با ذوق مے گوید:سلام آقاے نظرے!
پسر ڪہ با صداے یاسین متوجہ ما میشود لبخند پر رنگے میزند و مے گوید:سلام آقا یاسین! خوبے؟
یاسین سریع مے گوید:بعلہ! بیام ڪمڪ؟!
سپس رو بہ من مے گوید:آبجے! آقاے نظرے معلم پارسالمہ!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
🔷گلستان خاطرات شهـــدا🏴🔷
#یااباعبـدلله✋ |حال من حال جوانی ست |که یک سال تــــمام[🌙] |درپی کسب جواز حرمت |پیــر شده💔 #است
تو خودت منو بد عادت کردی
یکاری کردی بهت دل بستـم
اینقد آرامش بهم میدی که
به کنار تـو بودن وابستـم
#خادم_الشهدا
#دلنوشته
http://eitaa.com/golestanekhaterat
هدایت شده از ستارگان آسمانی ولایت⭐️
4_1272657990159172294.mp3
6.09M
🔊مداحی
عکس رفیق شهیدم ، تو قاب چشمام هر شب
جانم به این جوونا وو ، جانم به لشکر زینب
#شهیدسعیدبیاضےزاده
#شهیداحسان_فتحے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
❣صبح،
تجدید عہد قدیمي دڸ،
با یاد خداست...
🌷مڹ همصـدا با همہ پرنده ها
بہ خوشبختي، لبخند مي زنم...😊
🌸و آغـوشم را
از آرامش صبـح پُر ميڪنم...
❣تـا آغاز شـوم...
🌷سلام صبحتون آغاز خوشبختی
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود