🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_393
همانطور ڪہ در قابلمہ را برمیدارم،موبایل را میان گوش و شانہ ام قرار میدهم.
عطرِ خوشِ خورشت فسنجان زیر بینے ام مے پیچد،مطهرہ مے گوید:خیالت راحت! ڪامل انجامش دادیم!
حتے خانوادہ ے ستارہ خواستن تو خرید همراهشون باشیم و ڪمڪشون ڪنیم.
نمیدونے آیہ! چقدر ذوق داشتن و دعاتون ڪردن!
البتہ هیچ اسمے از تو و هادے نیاوردم! همونطور ڪہ خودت خواستے!
لبخند پر جانے میزنم:دستت طلا! ڪلے زحمت ڪشیدے!
_خواهش میڪنم! انگار خودمم بہ همچین ڪارے احتیاج داشتم،ڪارے ڪہ حالمو خوب ڪنہ! خدا خیرت بدہ!
قاشق را داخل خورشت مے برم و ڪمے از خورشت برمیدارم:از طرف من از آقا محمدحسینم ڪلے تشڪر ڪن!
پر انرژے مے گوید:چشم! من دیگہ ڪم ڪم برم یڪم بہ سر و روے زندگیم برسم! تو ڪاراتو انجام دادے عروس خانم؟!
همانطور ڪہ خورشت را فوت مے ڪنم جواب میدهم:آرہ! ولے یڪم استرس دارم!
مے خندد:استرس چے؟! حالا چے پختے؟!
_زرشڪ پلو با مرغ و فسنجون!
_ایووووول! چہ ڪدبانو شدے!
خورشت را مے چِشَم و مے گویم:الان از خورشت فسنجونم خوردم،براے دفعہ ے اول انگار خوب شدہ!
ایراد نگیرن؟!
مے خندد:نہ بابا! مادرشوهرت با ازدواجتون سرِ دستپخت مزخزفت ڪہ مخالف نبودہ! البتہ توصیہ میڪنم سریع زنگ بزن از رستوران غذا سفارش بدہ وگرنہ مادرشوهرت همینو بهونہ میڪنہ راے شوهرتو میزنہ!
مے خندم:نَمیرے تو!
_والا! یڪم از غذاهاتونو بفرست خونہ ے ما ڪہ اصلا حوصلہ ے آشپزے ندارم. خونہ مونم شبیہ میدون جنگہ!
در قابلمہ را میگذارم و بہ سمت یخچال مے روم.
_چشم مادرشوهرت روشن! چہ عروسے براے پسرش گرفتہ! شلختہ! تنبل!
جیغ میڪشد:ساڪت شوآ! تازہ زندگے دانشجوییہ چہ توقعے دارے؟!
توام اولشہ گرمے! بذار دوماہ دیگہ بگذرہ دیگہ حوصلہ ت نمیڪشہ چاے دم ڪنے چہ برسہ بخواے براے مهمونات چند نوع چند نوع غذا درست ڪنے!
انقدرم وقت منو نگیر! بذار بہ زندگیم برسم! اَہ!
قهقہ میزنم،مطهرہ هم خندہ اش مے گیرد.
دوبارہ تشڪر میڪنم و بعد از خداحافظے،تماس را قطع میڪنم.
موبایل را از میان گوش و شانہ ام برمیدارم و گردنم را تڪان میدهم و مے گویم:آخیش!
در یخچال را باز میڪنم و ڪلم و ڪاهو و خیار و گوجہ فرنگے را بیرون میڪشم.
سہ هفتہ از ازدواج من و روزبہ گذشتہ،هفتہ ے اول ازدواجمان براے ماہ عسل بہ شمال رفتیم و سپس سیل دعوت ها براے پاگشا ڪردنمان شروع شد!
هر شب خانہ ے یڪے از اقوام ما یا روزبہ بودیم،بعد از اتمام مهمانے ها تصمیم گرفتیم اولین مهمانے رسمے خانہ ے مان را برگزار ڪنیم و خانوادہ هایمان را دعوت ڪنیم.
مادرم اصرار داشت براے ڪمڪم بیاید اما قبول نڪردم،میخواستم خودم همہ ے ڪارها را انجام بدهم و ڪدبانوگرے ام را نشان بدهم! هر چند شاید این چیزها براے محسن و سمانہ اهمیتے نداشت!
نزدیڪ عروسے،مهدے پولے ڪہ هادے پس انداز ڪردہ بود بہ حسابم انتقال داد.
با اجازہ ے مهدے و فرزانہ،پس انداز هادے را براے جهیزیہ ے خودم استفادہ نڪردم و تصمیم دیگرے گرفتم.
البتہ روزبہ هم تمایلے نداشت با پس انداز هادے جهیزیہ بگیریم!
مطهرہ و محمدحسین خانوادہ اے را معرفے ڪردند ڪہ توان مالے نداشتند و نمے توانستد جهیزیہ ے دخترشان را فراهم ڪنند.
همہ ے پول را بہ حساب محمدحسین انتقال دادم و خواستم بدون اینڪہ هیچ اسمے از من و هادے ببرد،پول را براے تهیہ ے جهیزیہ بہ آن خانوادہ بدهد.
ظرف سالاد و تختہ ے چوبے و چاقو را روے میز ڪوچڪِ گردِ سفید رنگ میگذارم.
یڪے از صندلے هاے چوبے را عقب میڪشم و مینشینم،نگاهے بہ دور تا دور خانہ مے اندازم و با ذوق لبخند میزنم.
رنگ سفید دیوارها خانہ را بزرگتر نشان میدهد،مبلمان راحتے آبے ڪاربنے و شیرے چشم را مے نوازد.
سعے ڪردیم دڪور خانہ خیلے خلوت و مڪمل از رنگ هاے روشن باشد.
مشغول پوست ڪندن خیار میشوم ڪہ صداے باز و بستہ شدن در اتاق خواب مے آید.
سر بر مے گردانم و نگاهے بہ راهروے ڪوچڪے ڪہ راہ اتاق خواب هاست مے اندازم.
روزبہ همانطور ڪہ با حولہ ے ڪوچڪ سفید رنگے موهایش را خشڪ میڪند بہ سمت آشپزخانہ مے آید.
سریع میگویم:عافیت باشہ!
لبخند میزند:سلامت باشے!
وارد آشپزخانہ میشود و بہ سمتم مے آید،همانطور ڪہ صندلے مقابلم را عقب مے ڪشد مے گوید:خستہ نباشے عزیزم!
روے صندلے مے نشیند،میگویم:درموندہ نباشے!
نگاهے بہ گاز مے اندازد و بو میڪشد:چہ بویے راہ انداختے!
سریع میگویم:یڪم بچش ببین خوب شدہ؟!
مے خندد:حتما خوب شدہ! مامان و باباے من از اون مادرشوهر و پدرشوهرا نیستن ڪہ از دستپخت عروسشون ایراد بگیرن!
شانہ اے بالا مے اندازم:خداڪنہ!
با شیطنت نگاهم میڪند و چیزے نمے گوید،ڪمے بعد ظرف سالاد را بہ سمت خودش مے ڪشد و همانطور ڪہ چاقو و خیار را از دستم مے گیرد میگوید:من درست میڪنم! تو برو آمادہ شو!
✍نویسنده:لیلے سلطانے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷