🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_400 همانطور ڪہ از روے صندلے بلند میشود مے گوید:مے رسنمتون! نگاهے بہ لیوان دست نخوردہ ے دمنوشم مے اندازم و بلند میشوم. حس سبڪے میڪنم،برایم مهم نیست سمانہ و فرزاد چهارسال قبل چہ چیزهایے در سر داشتند و چہ ڪار ڪردند! از اثرات نبودنِ روزبہ است ڪہ انقدر سخت جان و بیخیال شدہ ام! فرزاد بہ سمت صندوق میرود و حساب میڪند،با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمتش مے روم. همراہ هم از رستوران خارج میشویم،همانطور ڪہ بہ سمت ماشینش قدم برمیداریم مے پرسم:اون روز ڪہ اومدید خونہ مون! بدون اینڪہ نگاهم ڪند مے گوید:خب! چادرم را ڪیپ میگیرم:پس چرا اون حرفا رو راجع بہ علاقہ تون و چهارسال قبل زدید؟! سوییچ را بہ سمت ماشینش مے گیرد:بہ وقتش بهتون میگم! چند روز بهم مهلت بدید! بے اختیار مے پرسم:خبراے خوبے برام دارید؟! سرش را تڪان میدهد:شاید! در ماشین را برایم باز میڪند و تعارف میڪند ڪہ بنشینم،بدون حرف روے صندلے مے نشینم و بہ بارش برف خیرہ میشوم. حساب میڪنم،یڪ ماہ و نیم بہ آغاز بهار ماندہ،یڪ ماہ و چند روزے بہ تولد پسرم ماندہ. نزدیڪ دوماہ بہ آغاز بیست و پنج سالگے ام ماندہ،بیشتر از شش ماہ از نبودنش گذشتہ... بیشتر از یڪ عمر نخواهد بود...بیشتر از این ها هر ثانیہ در نبودش خواهم مُرد... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ با ذوق خودم را در آینہ نگاہ میڪنم،دستے بہ موهاے اتو ڪشیدہ ام میڪشم و مے چرخم. روزبہ چند روز پیش گفت اگر رنگ موهایم را بلوطے ڪنم با چشم هایم هم خوانے قشنگے خواهند داشت! امروز بہ آرایشگاہ رفتم و رنگ موها و ابروهایم را بلوطے ڪردم. چهرہ ام باز شدہ و تا حد زیادے تغییر ڪردہ،میخواهم بہ سمت ڪمد لباس ها بروم و لباس هایم را عوض ڪنم ڪہ صداے باز و بستہ شدن در خانہ مے آید. _آیہ جان! متعجب در اتاق خواب را باز میڪنم و وارد پذیرایے میشوم،روزبہ همانطور ڪہ ڪفش هایش را در مے آورد بلند مے گوید:خونہ اے؟! نزدیڪش میشوم و لبخند دلبرانہ اے میزنم:سلام! خستہ نباشے! همین ڪہ سر بلند میڪند چشم هایش برق میزنند،پیشانے و ابروهایش را بالا میدهد:شما؟! میخندم:همسر شما! معذب دستے بہ موهایم میڪشم و مے پرسم:خوب شدم؟! احساس میڪنم یہ جورے شدم! ڪیف و ڪتش را روے زمین میگذارد و بہ سمتم مے آید،با دقت نگاهم میڪند. با هر دو دست صورتم را قاب میڪند و بہ چشم هایم زل میزند:بخاطرہ حرف من رفتے موهاتو رنگ ڪردے؟! فقط پیشنهاد دادم! سریع مے گویم:دلم یہ تغییر ڪوچولو میخواست! حالا تغییرہ باب میل آقامون هست؟! پیشانے ام را مے بوسد:خیلے زیاد! آرام مے پرسم:مگہ قرار نبود امروز ساعت شیش بہ بعد بیاے؟! الان ڪہ چهار و نیمہ! ابروهایش را بالا میدهد:میخواے برم ساعت شیش بہ بعد بیام؟! مے خندم:یعنے منظورم اینہ چرا زود برگشتے؟! برنامہ هامو ریختے بهم! نہ لباسامو عوض ڪردم نہ شام پختم! ڪفش هایش را داخل جا ڪفشے میگذارد و مے گوید:فداے سرت! مهمون بے خبر داریم گفتم زود بیام خونہ هم خبرت ڪنم هم ڪمڪت ڪنم! ڪیف و ڪتش را از روے زمین برمیدارم:ڪیہ ڪہ بہ من خبر ندادہ؟! یڪ دستش را دور ڪمرم مے پیچد و همراهم بہ سمت اتاق خواب قدم برمیدارد. _مجید اومدہ بود شرڪت،هے گفت خانمم سراغ شما رو میگیرہ. منم تعارف ڪردم ڪہ امشب بیاید خونہ ے ما. اونم نہ گذاشت نہ برداشت زنگ زد بہ مهسا گفت امشب خونہ ے روزبہ و آیہ دعوتیم! بلند میخندم و در اتاق را باز میڪنم. _چہ دوستاے خارجڪے اے دارے! تعارفے نیستن! وارد اتاق میشویم،مشغول باز ڪردن دڪمہ هاے پیرهنش میشود. انگار براے گفتن چیزے مردد است! ڪیف و ڪتش را روے تخت میگذارم و مقابلش مے ایستم. آرام مے پرسم:چیزے شدہ عزیزم؟! سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ چشم هایم مے دوزد:چے باید بشہ؟! فڪرم بہ سمت آوا میرود! بہ اینڪہ زمانے ڪہ در شرڪت بودم با مجید نامے بر سر آوا جر و بحث میڪرد! شانہ ام را بالا مے اندازم:مربوط بہ آواست؟! لبخند پر رنگے میزند:نہ بابا! سرم را تڪان میدهم:پس یہ چیزے شدہ! پیرهنش را ڪامل درمیاورد:شهاب بہ اصرار بابا برگشتہ شرڪت! _خب! در ڪمد را باز میڪند:همین دیگہ! پشت سرش مے ایستم:مردد بودے اینو بگے؟! نچے ڪشیدہ اے مے گوید و بلوز راحتے سورمہ اے رنگش را از داخل ڪمد بیرون میڪشد. _شهابم امشب میخواد بیاد اینجا! یعنے گفت خواهرش با تو دوستہ و میخواد ببیندت! ذهنم بہ سمت آرزو میرود،بے اختیار لبخند میزنم:آرزوام میخواد بیاد؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد و بلوزش را مے پوشد،ڪنجڪاو نگاهم میڪند:من ڪہ آخر سَر و سِرِ بین خانوادہ ے شما و شهابو ڪامل نفهمیدم! دست هایم را همراہ با زبان درازے دور گردنش حلقہ میڪنم و با شیطنت مے گویم: _پس زندگے شخصے چے میشہ مهندس؟! ✍نویسنده:لیلے سلطانے http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷