وقتی که به فرزند دو ساله‌تان غذا می‌دهید، قاشق به دست دنبالش راه می‌افتید. کودک گاهی از صندلی می‌پرد، گاهی رویش می‌ایستد، گاهی هم چیزی پرت می‌کند. راه‌حل قدیمی: شما می‌نشینید و هیچ واکنشی نشان نمی‌دهید. او مدام غر می‌زند و شما هنوز نشسته‌اید. در پایان هم می‌بینید که رفتار او تغییری نکرده است. راه‌حل جدید: وضعیت را مشخص کنید به جای اینکه مدام دستوردهید. بچه‌ها ربات برنامه‌ریزی شده نیستند که هر کاری به آنها گفته شد انجام دهند آنها نیاز به اراده آزاد خود دارند به همین دلیل اغلب دقیقا برعکس آنچه شما می‌خواهید عمل می‌کنند. ترفند درست این است که از یادگیری به جای دستور استفاده کنید. مثلا به جای اینکه بگویید «شیر را بردار» بگویید « اگر شیر همینجوری بمونه جوش میاد» به این ترتیب شما اطلاعاتی به او میدهید که براساس آن او راحت‌تر کاری را که باید، انجام می‌دهد. نتیجه: کافی است هنگام غذا خوردن به جای اینکه بگویید «بشین» بگویید «هیچ میدونی صندلی برای نشستن هستش؟» به همین سادگی می‌توانید با دادن اطلاعات از تکرار عملی غیرمعمول جلوگیری کنید. #حرف_شنوی_کودک