ماه مبارک رمضان با#احکام #هر_شب_یک_حکم #افطار_روزه‏ #افطار روزه به لحاظ حكم چند گونه است: 1. حرام مانند افطار روزه واجب رمضان و روزه نذر معين بدون عذر شرعى. 2. واجب اگر روزه‏ دار پيش از ظهر سفر كند، بايد روزه خود را افطار كند يا كسى كه روزه برايش ضرر دارد. 3. مكروه همچون افطار روزه مستحبى بعد از ظهر. 4. مستحب همچون روزه دارى كه مهمان كسى شود بدون اين كه ميزبان را از روزه دار بودن خود مطلع سازد، مستحب است افطار كند. 5. مباح همچون افطار روزه قضا قبل از ظهر. #مواردی_که_روزه_باطل_است_ولی_نباید_خورد ۱.اگر کسی درشب جنب شود ولی غسل را فراموش کند تا این که روز متوجه شود. ۲.اگر شخصی با اعتقاد به این که اذان صبح را نگفته اند،مشغول سحری شود سپس متوجه شود که وقت اذان صبح گذشته است،روزه اش باطل است وباید قضا کند ولی حق ندارد افطار کند. ۳.اگر روزه دار قصد کرده روزه نباشد ،گرچه روزه او باطل است ولی نباید چیزی بخورد. #درموارد فوق روزه باطل است وقضا دارد ،ولی روزه دار نباید چیزی بخورد واگر بخورد کفاره هم بر او واجب می شود. #منابع ۱.توضیح المسائل مراجع،مسئله۱۷۲۹و۱۷۲۵و۱۵۵۲و۱۵۵۳و۱۵۵۵و ۱۵۶۵ ۲.العروه الوثقی،ج۲،کتاب الصوم

#حضرت فاطمه(س) #فرمودند: 【جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیرا لَكُمْ مِنَ الشِّرْکِ وَالعَدلَ تَنسِیقَاً لِلقُلُوب وَالصَّلاةَ تَنْزیها لَكُمْ مِنَ الْكِبْرِ وَالزَّكاةَ تَزْكِیَةً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِى الرِّزقِ وَالصِّیامَ تَثْبیتا لِلْاِخْلاصِ وَالْحَّجَ تَشْییدا لِلدّینِ وَالجِهادَ عِزّاً للإسلام وَالصَّبرَ مَعُونَة عَلَی استِیجابِ الأجر وَالأمر بِالمَعرُوف مَصلَحَةً لِلعامَّة】 #خداوند سبحان ‌⇦ ایمان‌ و اعتقاد را براى طهارت از شرک و نجات از گمراهی‌ها و شقاوت‌ها قرار داد ‌⇦ و عدل و داد را براى آرامش دل‏ها واجب نمود ‌⇦ و نماز را برای خضوع و فروتنى و پاكی از هر نوع تکبر مقرر نمود ‌⇦ و زكات و خمس را براى تزكیه نفس و توسعه روزى تعیین نمود ‌⇦ و روزه را براى استقامت و اخلاص در اراده لازم دانست ‌⇦ و حج را براى استحكام اساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود ‌⇦ و جهاد را موجب عزت و هیبت اسلام قرار داد ‌⇦ و صبر را وسیله استحقاق و شایستگی پاداش حق تعالی قرار داد ‌⇦ و امر به معروف را جهت اصلاح جامعه واجب فرمود ↫◄ هر آنکه عبادات و كارهاى خود را خالصانه براى خدا انجام دهد خداوند بهترین مصلحت‌ها و بركات خود را براى او تقدیر می‌نماید #منابع: ↲ریاحین الشریعة، جلد۱، صفحه۳۱۲ ↲بحارالانوار، جلد۶۷، صفحه ۲۴۹ ↲نهج الحیاة، صفحه ۱۰۲