#مشاوره 📣 پرسش و پاسخ استاد تراشیون: 🔹برای اینکه به فرزندمان در مورد کارهایش #تذکر دهیم که حرف ما را گوش دهد و #لجبازی نکند، چگونه باید برخورد کنیم؟ #استاد_تراشیون ⬇️⬇️⬇️⬇️ پاسخ: امر و نهی زیاد به بچه ممکن است او را پرخاشگر و لجباز کند. بخشی از رفتارهای کودک بر اثر کنجکاوی است، که می خواهد چیزهای مختلفی را تجربه کند. ما محدوده ای را مشخص میکنیم برای کنجکاوی بچه ها👇 1. به خودشون آسیب نرسانند. 2. به دیگران آسیب نرسانند. 3. به اشیاء آسیب نرسانند. در این صورت👆 ما اجازه ی آزادی عمل را به کودک می دهیم. اما اگر کنجکاوی کودک به گونه ای است که ممکن است آسیب ببیند یا آسیب برساند، بهتر است ما حواس کودک را پرت کنیم و ذهنش را به چیز دیگری مشغول کنیم. راه دوم اصلاح محیط زندگی کودک است. یعنی محیط کودک را به گونه ای فراهم کنیم که کمتر در معرض خطر قرار بگیرد. به عنوان مثال اگر کتابخانه ای داریم که کودک هر روز کتابهای داخل آن را بیرون میریزد. بهتر است مانعی جلوی قفسه هایی که دست کودک به آن میرسد قرار دهیم، یا آن قفسه ها را خالی کنیم، یا اینکه کتابخانه را به فضایی دیگر که دور از دسترس کودک میباشد منتقل کنیم. یعنی ما باید چینش منزل را مطابق با سن کودکمان قرار دهیم تا کودک کمتر در معرض خطر قرار گیرد و ما مجبور نباشیم دائما به کودک امر و نهی کنیم که دست نزن، نریز، برندار! همانطور که در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده ما باید در مواجه به فرزندانمان مثل کودک فکر کنیم، حرف بزنیم و رفتار کنیم. اتفاقا خیلی از کنجکاوی های کودک در رشد هوش او تاثیر مثبتی دارد و لازم است. لذا تا کودک به چیزی دست میزند او را نهی نکنید و وسیله را از جلوی دست او برندارید. بلکه وسایل پرخطر را در چینش منزل جایی بگذارید که دست کودک به آن نرسد. ولی اگر مثلا کودک به سراغ کابینت آشپزخانه می رود و ظروف را بیرون میریزد به او تذکر ندهید و مانعش نشوید. در آن لحظه اگر شما طبق فرمایش رسول اکرم مثل کودک فکر کنید به او این آزادی عمل را میدهید. بله اگر کودک به سراغ ظروف شکستنی در کابینت می رود خب شما می توانید ظروف شکستنی را در طبقه های بالایی کابینت قرار دهید که کودک به آن دسترسی نداشته باشد. در هر حال امر و نهی زیاد به کودک ممنوع است. #تذکر_به_کودک #امر_و_نهی #پرسش_و_پاسخ #تربیت_کودک

⛱آسیب‌های روان‌شناختی تک‌فرزندی 🔸برخی از والدین، بنا بر یک فرهنگ غلط، تنها به داشتن یک فرزند رضایت می‌دهند و بیشتر از آن را نمی‌پسندند. این در حالی است که تک‌فرزندی و رضایت به داشتن یک فرزند، هم برای فرزند و هم برای والدین، آسیب‌های مشخصی دارد که مورد توجه روانشناسان و صاحب‌نظران علوم اجتماعی قرار گرفته است. 💠به طور طبیعی، خانواده‌هایی که تک‌فرزند هستند، تمام توجه و امکاناتشان را در خدمت تنها فرزند خود قرار می‌دهند. این مسئله می‌تواند زمینه‌ساز بروز مشکلات روانی در کودک شود؛ 🔸برای مثال آلفرد آدلر، از روانشناسان بنام اتریشی، بر این باور است که هیچ کودکی در محیط خارج خانواده، از حمایت همه‌جانبه اطرافیان برخوردار نیست. بنابراین کودکانی که در خانواده تک‌فرزندی رشد کرده‌اند، چون مورد حمایت‌ و پشتیبانی همه‌جانبه اطرافیان بوده‌اند، وقتی با پاسخ منفی این نیاز روانی در محیط خارج خانواده مواجه می‌شوند، احساس ناامیدی می‌کنند.[1] 📚[1]. نظریه‌های شخصیت، ترجمه یحیی سیدمحمدی، ص148 و 149. 📎 #خانواده 📎 #فرزند_پروری 📎 #مشاوره @golpabasir