«من معلّم هستم» زندگی ، پشت نگاهم جاریست سرزمین کلمات ، تحت فرمان منست قاصدک های لبانم هر روز سبزه ی نام خدا را به جهان می بخشد «من معلّم هستم» گرچه بر گونه ی من سرخی سیلی صد درد ، درخشش دارد آخرین دغدغه هایم اینست : نکند حرف مرا هیچ کس امروز نفهمید اصلاً؟ نکند حرفی ماند؟ نکند مجهولی روی رخساره ی تن سوخته ی تخته سیاه جا مانده ست؟ «من معلّم هستم» هر شب از آينه ها می‌پرسم : به کدامين شيوه؟ وسعت ِيادِ خدا را بکشانم به کلاس؟ بچه ها را ببرم تا لب ِدرياچه یِ عشق؟ غرق ِدریایِ تفکّر بکنم؟ با تبسّم يا اخم؟ با یکی بود و نبود، زیر یک طاق کبود؟ یا کلاغی که به خانه نرسید؟ قصّه گویی بکنم؟ تک به تک یا با جمع؟ بدوم یا آرام ؟ «من معلّم هستم» نيمکت ها نفس گرم ِقدم‌هایِ مرا می‌فهمند بال هایِ قلم و تخته سياه رمز ِپرواز ِمرا می‌دانند سيب ها دست ِمرا می‌خوانند.... «من معلّم هستم» درد ِفهميدن و فهماندن و مفهوم شدن همگی مال من است.... #فریدون_مشیری #روز_معلم_مبارک🌹🌹🌹🌺🌺💐💐🌸🌸🌷 امروز و فردا در خدمت معلمان و اساتید معظم با تخفیف #تا 25 درصدی هستیم. گلسرای پردیسان متواضع به پیشگاه معلمان این مرز و بوم برای معلمان عزیز بفرستید. ✍️https://eitaa.com/golsarayepardisan