ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #بصیرت بصیرت به چه معناست و راه دست یابے و حفظ آن کدام است؟ بصیرت یا بینش، نوعے دید درونے است که با دید چشم ظاهری، متفاوت است و اصلاً با چشم یا اندام هاے ظاهرے بدن، قابل دریافت نیست. بصیرت، قوّه و نیرویے قلبے است که به مدد نور الهی، پدید آمده، حقیقت و باطن امور را - چنان که هست - در مے یابد. با دید بصیرت، انسان، درست را از نادرست و حق را از باطل، به آسانے تشخیص مے دهد. اهل بصیرت با امداد نیروے قدسے که به آنها عطا شده، مے شنوند؛ مے اندیشند؛ نگاه مے کنند؛ مے بینند و از عبرت ها، بهره مے گیرند و آن گاه راه هاے روشنے را مے پیمایند و بدین ترتیب، از افتادن در پرتگاه ها و لغزش گاه ها در امان مے مانند.1 در واقع، بصیرت و بینش، نورے درونے است که شخص با آن نور، در میان مردم، زندگے مے کند؛ چنان که قرآن کریم فرموده است: «وجَعَلنا لَهُ نُوراً یمشِے بِهِ فِے النّاسِ».2 انسان به سیر بصیرت، راه را از بے راهه و حقیقت را از امر غیرحقیقی، باز مے شناسد و نیز درگرفتن اطلاعات و داده ها، درست گزینے مے کند و نیز در ارائة نظر و رأی، درست گویے مے کند و به فرموده امام علے علیه السلام، آن که بصیرت و بینش نداشته باشد، رأے او، نادرست و بے ارزش است.3 بصیرت، نوعے به کارگیرے عقل در مسیر هدایت انسان و استفاده از روشن گرے آن است. قرآن کریم با ترغیب به بینا کردن دل ها با نور عقل، آنهایے را که از این نیرو استفاده نمے کنند، کوران واقعے معرفے مے کند. خداوند مے فرماید: آیا در زمین سیر نمے کنند؛ تا صاحب دل هایے گردند که بدان تعقل کنند و گوش هایے که بدان بشنوند؟ پس همانا چشم ها کور نمے شوند؛ بلکه دل هایے که در سینه ها جاے دارند، کور مے شوند.4 چه بے فایده است دیده سر، هنگامے که دیدة دل، نابینا باشد. امام علے علیه السلام در این باره فرموده است: «هرگاه دیده بصیرت، کور باشد، نگاه چشم، سودے ندهد».5 آن کس که دیده بصیرت دارد، نگاه هایش به سوے خوبے ها کشانده شده، از بدے ها دور داشته مے شود. دارنده بصیرت و بینش درونی، پیش از آن که در پے عیب هاے دیگران باشد، عیب هاے خود را مے جوید و مے بیند و از گناهان و خطاهاے خود، دست مے شوید. او مے داند که دیده کور داشتن، بهتر از دل کور داشتن است، بنابراین، دیده بر نارواها بسته، گوش را از شنیدنے هاے ناروا و پا را از رفتن به جایگاه هاے ناپسند و دست را از انجام کارهاے ناشایسته و دل را از خطور گناه و اندیشه را از هر چه غیر خداست، پاڪ مے کند. کسانے که با دیده بصیرت به عالم و عالمیان مے نگرند، از هر عاملے که موجب نابینایے دیده بصیرت و کورے آن مے گردد، پرهیز مے کنند. اینان از غفلت ها و عوامل ایجاد غفلت، دورے مے ورزند؛ زیرا امام علے علیه السلام فرموده است: «دوام یافتن غفلت، موجب کورے بصیرت مے گردد».6 کسے که بصیرت الهے نصیبش شده است، محبت دنیا را از دلش خارج مے سازد. امام علے علیه السلام فرموده است: «به خاطر دنیادوستی، قلب ها از نور بصیرت، کور گشته اند».7 📚پے نوشت ها: 1. ابن ابے الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 9، ص 158. 2. انعام، آیة 122. 3. غررالحکم و دررالکلم، ح 6548. 4. حج، آیة 46. 5. غررالحکم و دررالکلم، ح 9972. 6. همان، ح 5146. 7. همان، ح 4878 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ ❌«هرگاه دیدة بصیرت، کور باشد، نگاه چشم، سودی ندهد» 🔰#بصـــیرت 📍بصیرت به چه معناست و راه دست یابی و حفظ آن کدام است؟ بصیرت یا بینش، نوعی دید درونی است که با دید چشم ظاهری، متفاوت است و اصلاً با چشم یا اندام های ظاهری بدن، قابل دریافت نیست. بصیرت، قوّه و نیرویی قلبی است که به مدد نور الهی، پدید آمده، حقیقت و باطن امور را - چنان که هست - در می یابد. با دید بصیرت، انسان، درست را از نادرست و حق را از باطل، به آسانی تشخیص می دهد. اهل بصیرت با امداد نیروی قدسی که به آنها عطا شده، می شنوند؛ می اندیشند؛ نگاه می کنند؛ می بینند و از عبرت ها، بهره می گیرند و آن گاه راه های روشنی را می پیمایند و بدین ترتیب، از افتادن در پرتگاه ها و لغزش گاه ها در امان می مانند.(1) در واقع، بصیرت و بینش، نوری درونی است که شخص با آن نور، در میان مردم، زندگی می کند؛ چنان که قرآن کریم فرموده است: «وجَعَلنا لَهُ نُوراً یمشِی بِهِ فِی النّاسِ»(2) انسان به سیر بصیرت، راه را از بی راهه و حقیقت را از امر غیرحقیقی، باز می شناسد و نیز درگرفتن اطلاعات و داده ها، درست گزینی می کند و نیز در ارائة نظر و رأی، درست گویی می کند و به فرمودة امام علی علیه السلام، آن که بصیرت و بینش نداشته باشد، رأی او، نادرست و بی ارزش است.(3) بصیرت، نوعی به کارگیری عقل در مسیر هدایت انسان و استفاده از روشن گری آن است. قرآن کریم با ترغیب به بینا کردن دل ها با نور عقل، آنهایی را که از این نیرو استفاده نمی کنند، کوران واقعی معرفی می کند. خداوند می فرماید: آیا در زمین سیر نمی کنند؛ تا صاحب دل هایی گردند که بدان تعقل کنند و گوش هایی که بدان بشنوند؟ پس همانا چشم ها کور نمی شوند؛ بلکه دل هایی که در سینه ها جای دارند، کور می شوند.(4) چه بی فایده است دیدة سر، هنگامی که دیدة دل، نابینا باشد. امام علی علیه السلام در این باره فرموده است: «هرگاه دیدة بصیرت، کور باشد، نگاه چشم، سودی ندهد».(5) آن کس که دیدة بصیرت دارد، نگاه هایش به سوی خوبی ها کشانده شده، از بدی ها دور داشته می شود. دارندة بصیرت و بینش درونی، پیش از آن که در پی عیب های دیگران باشد، عیب های خود را می جوید و می بیند و از گناهان و خطاهای خود، دست می شوید. او می داند که دیدة کور داشتن، بهتر از دل کور داشتن است، بنابراین، دیده بر نارواها بسته، گوش را از شنیدنی های ناروا و پا را از رفتن به جایگاه های ناپسند و دست را از انجام کارهای ناشایسته و دل را از خطور گناه و اندیشه را از هر چه غیر خداست، پاک می کند. کسانی که با دیدة بصیرت به عالم و عالمیان می نگرند، از هر عاملی که موجب نابینایی دیدة بصیرت و کوری آن می گردد، پرهیز می کنند. اینان از غفلت ها و عوامل ایجاد غفلت، دوری می ورزند؛ زیرا امام علیعلیه السلام فرموده است: «دوام یافتن غفلت، موجب کوری بصیرت می گردد».(6) کسی که بصیرت الهی نصیبش شده است، محبت دنیا را از دلش خارج می سازد. امام علیعلیه السلام فرموده است: «به خاطر دنیادوستی، قلب ها از نور بصیرت، کور گشته اند».(7) پی نوشت ها: 1. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 9، ص 158. 2. انعام، آیة 122. 3. غررالحکم و دررالکلم، ح 6548. 4. حج، آیة 46. 5. غررالحکم و دررالکلم، ح 9972. 6. همان، ح 5146. 7. همان، ح 4878. @golvajhehaye_roozeh ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃ ༅࿇༅❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌࿇༅࿇༅ ❃﷽❃ ༅࿇༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ 🔴 بصیرت و استقامت در فتنه های آخرالزمان ⭕️ فتنه های آخرالزمان چنان حق و باطل را ممزوج خواهند کرد که تنها افرادی میتوانند به سلامت از آنها عبور کنند که دارای بصیرت و استقامت باشند: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: بصیر آن کسی است که به درستى شنيد و انديشه كرد، پس به درستى نگريست و آگاه شد، و از عبرت‏ ها پند گرفت؛ سپس راه روشنى را پيمود و از افتادن در پرتگاه‏ ها و گم شدن در كوره راه ها دورى كرد! 📗نهج البلاغه خطبه۱۵۳ #بصیرت یعنی تکرار تاریخ و عبرت گرفتن از آن! بصیر کسی است که آگاه باشد که در هر دوره ای پیروان حقّ اندک، و پیروان باطل بسیارند! بصیر کسی است که بداند در هر عصری یک امام برحق و هدایت وجود دارد؛ و یک یا چند امام گمراهی و مدعی که مردم را تنها بسوی خویش دعوت میکنند؛ بسیاری از افرادی که در لغزشگاه‌های بی‌بصیرتی لغزیدند و سقوط کردند، دلیلش این بوده که از تاریخ و حوادث آن، عبرت نگرفتند و با لجبازی چشم شان را جاهلانه بر حقایق واضح و روشن بستند،،، 📌باز نشر مطالب با ذکر صلواتی بر محمد و آل محمد(ص) ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃ ༅࿇༅❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌