حکمتهایی از نهج البلاغه☘☘☘ نعمتهای توانگران خدا را بندگانی است که برای سود رساندن به دیگران، نعمتهای خاصّی به آنان بخشیده. تا آن گاه که دست بخشنده دارند، نعمتها را در دستشان باقی می‌گذارد و هر گاه از بخشش دریغ کنند، نعمتها را از دستشان گرفته و به دست دیگران خواهد داد. ارزشهای والای اخلاقی خدا درِ شکرگزاری را بر بنده‌ای نمی‌گشاید که درِ فزونی نعمتها را بر او ببندد. و درِ دعا را بر روی او باز نمی‌کند که درِ اجابت را نگشاید. و درِ توبه را باز نگذاشته که درِ آمرزش را بسته نگه دارد. نهج‌ البلاغه، ترجمه‌ی دشتی، حکمتهای ۴۲۵ و ۴۳۵، ص ۷۳۳ و ۷۳۵. #شکرگزاری #دعا #توبه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

سخنانی از عارفان📚📚📚 وقتی بدان که می‌کردند، ریا می‌کردند؛ اکنون بدان چه نمی‌کنند، ریا می‌کنند. (فُضیل عیاض، قرن دوم هجری) ☘☘☘ توبه‌ی عوام، از گناه است و توبه‌ی خواص، از غفلت. (ذوالنّون مصری، قرن دوم و سوم هجری) ☘☘☘ هر گاه که بنده خالص شود، از بسیاری وسواس و ریا نجات یابد. (ابوسلیمان دارانی، قرن دوم و سوم هجری) ☘☘☘ تذکرة الاولیا، عطار، تصحیح دکتر شفیعی کدکنی، ص ۱۰۱، ۱۵۲ و ۲۷۸. #سخنان_عارفان #ریا #توبه #خالص_شدن https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

حکایتی از بوستان سعدی یکی مُتّفِق بود بر مُنکَری گذر کرد بر وی، نکومَحضَری نشست از خجالت، عرق‌کرده روی که آیا خجل گشتم از شیخِ کوی؟ شنید این سخن، پیر روشن‌روان بر او بر، بشورید و گفت: ای جوان نیایدهمی شرمت از خویشتن که حق، حاضر و شرم داری ز من؟ نیاسایی از جانب هیچ کس برو جانب حق نگه دار و بس چنان شرم دار از خداوند خویش که شرمت ز همسایگان است و خویش لغات: متفق: مصمم، قصدکننده. منکَر: کار زشت و ناپسند، گناه. نکومحضر: خوش‌رفتار، خوش‌برخورد. شوریدن: تندی کردن. کلیات سعدی، بوستان، باب نهم در توبه و راه صواب، ص ۳۹۰ و ۳۹۱. #بوستان_سعدی #توبه #شرم‌ازخدا https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

امام علی - علیه السلام - فرمودند: به سوی خدا از روی راستی و نکویی بازگشتن، گناهان را محو می‌کند. غرر الحکم، ج ۱، ص ۳۸۶. #امام_علی(ع) #محو_گناهان #توبه https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303