توضیح نکات مهم غزل حافظ بیت ۱ - مردم دیده: مردمک چشم. ذاکر: یادکننده، دعاکننده. بیت ۲ - احرام بستن: قصد و نیت کردن. دلِ ریش: دل آزرده و مجروح. بیت ۳ - طایر: پرنده و مرغ. سدره: درخت سدر یا کُنار است بر آسمان هفتم که مُنتهای اعمال مردم و نهایت رسیدن علم خلق و جبرئیل است و هرچه ورای آن است، متعلق به عالم غیب است و تنها خدا آن را می‌داند و هیچ کس از آن نگذشته است مگر پیامبر اکرم (ص). در قرآن آیات ۱۳ - ۱۶ سوره‌ی نجم بدان اشاره شده است. طایر نیست: در حال پرواز و جستجو نیست. بیت ۴ - قلب: سکّه‌ی تقلّبی. نیز ایهام دارد به میان دل. نقد: سکه‌ی طلا و نقره. نقد روان: ایهام دارد: ۱ - سیم و زر رایج. ۲ - جان و روح. بیت ۵ - قاصر: کوتاه. بیت ۶ - روان‌بخشی عیسی: جان بخشی عیسی که اشاره است به معجزه‌ی حضرت عیسی که مرده را زنده می‌کرد. روح‌فزایی: جان‌بخشی. بیت ۷ - سودا: عشق. داغ: مَجاز از درد و رنج عشق. و به قرینه‌ی دل، به سُویدای دل اشاره دارد که نقطه‌ای است سیاه در مرکز دل و در عرفان، محل شهود الهی است. بیت ۸ - روز اول: روز نخست، روز ازل. زلف: در اصطلاح عرفانی، به معنی تجلی جلالی در صُوَر جسمانی و صفات خداوندی است. و نیز زلف را به کثرت تشبیه کرده‌اند و برخی، زلف را جذبه‌ی الهی گفته‌اند. بیت ۹ - خاطر: فکر و دل. برای شرح کامل نکات و ابیات، رجوع کنید به شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۱۸۰ - ۱۸۲. #حافظ #شرح_غزل #شاخ_نبات_حافظ https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303