حیا از دیدگاه عارفان
حیا، از جملهی احوال مقرّبان است؛ چندان که قُرب، زیادت، حیا، بیش. و هر که هنوز حال حیا بدو فرو نیاید، علامت آن بُوَد که هیچ مرتبه از قرب نیافته است.
حیا، دو گونه باشد: حیای عام و حیای خاص. حیای عام، صفتِ اهل مراقبت است و حیای خاص، صفت اهل مشاهدت... . حیای عام دو گونه است: یکی از معصیت... دوم تقصیر(کوتاهی) در طاعت.
با تلخیص از مصباح الهدایه، کاشانی، تصحیح و توضیحات: عفت کرباسی(بانو خالقی) و دکتر محمدرضا برزگر خالقی، ص ۲۹۲.
#مصباحالهدایه
#حیا
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303