نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی
نرگس
در سنت شعری و نثری ادب فارسی، نرگس، نماد چشم است؛ اما صفاتی که به نرگس به عنوان این نماد نسبت داده شده، عبارتند از : فریبندگی، فتنهانگیزی، خوشی، خندیدن، خفته بودن، بیماری، دینارداری، شکم خالی و بخشنده بودن، دوراندیشی و ... .
در پیکر باغ، شکل نرگس
چشمی است که ریخته است مژگان
( خاقانی)
گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس
شیوهی تو نشدش حاصل و بیمار بماند
(حافظ)
درونت حرص نگذارد که زر بر دوستان پاشی
شکمخالی چو نرگس باش تا دستت دِرَم گردد
(سعدی)
درم: پول نقره در قدیم.
نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی، دکتر زمرّدی، با تلخیص ص ۲۹۰ - ۲۹۳.
#نرگس
#نماد
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
زادهی نرگس❤️❤️❤️
از احمد ناظرزاده کرمانی
ای دل شیدای ما، گرم تمنّای تو
کی شود آخر عیان، طلعت زیبای تو؟
گر چه نهانی ز چشم، دل نبُوَد ناامید
میرسد آخر به هم، چشم من و پای تو
زادهی نرگس تویی، دیده، چو نرگس به ره
مانده که بیند مگر، لالهی حَمرای تو
تیره بمانَد جهان، نور نتابد ز شرق
تا ندهد روشنی، روی دلارای تو...
گوش بشر پر شده است، از رَجَز این و آن
بار خدایا، به گوش، کی رسد آوای تو؟...
طلعت: چهره. دیده: چشم. حمرا: سرخ.
گذری بر مناجات و تحمیدیه و مناقب ائمهی اطهار و معصومین(ع) در پهنهی ادب پارسی(شعر)، حیدری، ص ۲۷۷.
#امام_زمان(عج)
#نرگس
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
سوختگان
از رهی معیّری
هر لالهی آتشین، دلِ سوختهای است
هر شعلهی برق، جانِ افروختهای است
نرگس که ز بارِ غم، سرافکنده به زیر
بینندهی چشم از جهان دوختهای است
کلیات رهی معیری، ص ۴۴۵.
#لاله
#نرگس
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
سوختگان
یک رباعی از رَهی مُعَیّری
هر لالهی آتشین، دل سوختهای است
هر شعلهی برق، جان افروختهای است
نرگس که ز بار غم، سرافکنده به زیر
بینندهی چشمِ از جهان دوختهای است
دیوان رهی معیری، به کوشش نرگس علیمردانی، ص ۲۰۷.
#رهی_معیری
#لاله
#نرگس
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
یک رباعی از نیما یوشیج
رفتم به سوی نرگس و نرگس بر آب
پرسیدم از او صد و یکی داد جواب
گفتم: سوی بازار، کی آید گل؟ گفت:
آن دم که رود دیدهی نرگس در خواب
گل: گل سرخ.
مجموعهی کامل اشعار نیما یوشیج، سیروس طاهباز، ص ۷۹۴.
#نیما_یوشیج
#نرگس
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
نرگس
از محمدعلی معلم
شکوفهی غزل از مهر یار بشکوفد
به یُمنِ باد صبا، گل ز خار بشکوفد
صفای مَقدَم آن نرگس خمارآلود
که چون به باغ درآید، بهار بشکوفد...
دهان به خنده گشودی و زین دلم بگشود
که از شکفتن گل، مرغزار بشکوفد...
رجعت سرخ ستاره، ص ۲۰۷.
#نرگس
#محمدعلیمعلم
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
راه بیکرانه
از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
گفتا که: شاخ نرگس پژمرده را چرا
از روی میز خویش، نمیریزیاش به دور؟
گفتم: به روزهای جوانی و دلبریش
بودم اسیر جلوهی سیماش در حضور
آن قدر ناسپاس نیَم تا چو دیگران
ورزم درین معامله، نامردی و قصور
معشوق را به دورهی پیری برم ز یاد مویش اگر سپید شد و روش بیسرور
با هیچ کس، زمانه مدارا نمیکند
راهی است بیکرانه و ماییم در عبور
نامهای به آسمان، شش دفتر شعر، بارانی از درون، دکتر شفیعی کدکنی، انتشارات سخن، ص ۲۸۲.
#نرگس
#شفیعیکدکنی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303