. 💠 #شرح_حدیث 🔹 پرهیز از طعام؛ آری! دوری از #گناه؛ نه! 🔅 #امام_سجاد_علیه_السلام فرمودند: 🔸عجِبتُ لِمَن یَحتَمی عَنِ الطَّعامِ لِمَضرَّتِهِ، وَ لا یَحتَمی مِنَ الذَّنبِ لِمَعرَّتِهِ؛ 🔹 تعجب می کنم از کسی که از طعام، به خاطر ضررش پرهیز می کند، ولی از گناه به خاطر بدی و ننگ آن پرهیز نمی کند. 📚 کشف الغمّه، ج۲، ص۱۰۷ ✍️شرح حدیث: هم جسم بیمار می شود، هم روح. هم غذاهای مسموم و خراب، به سلامتی ما آسیب می زند، هم حرفهای زشت، اعمال بد و گناهان مختلف، روان و جان ما را آلوده می کند. زیانهای روحی، از ضررهای جسمی بدتر است و اگر بیماری با اندکی درمان و پرهیز، بهبود می یابد، آثار گناه گاهی در طول عمر، بر روح انسان سایه می افکند. کسی که مراقب سلامتی جسم خویش است و از هر غذایی که ضرر دارد، پرهیز می کند، اما نسبت به گناه و مفاسد بی تفاوت است، شایسته نکوهش است. اظهار شگفتی امام، بجاست. اگر طعام مسموم، «ضرر» دارد، گناه، ننگ و عار دارد و کیفر اخروی و دوری از خدا و شرمندگی در پیشگاه اولیای خدا، بدتر است. کسانی تنها به خاطر احتمال این که شاید این غذاها فاسد شده باشد، از مصرف آن پرهیز می کنند. ولی ضرر و زیان و ننگ و عار گناه، احتمال نیست، بلکه یقینی است. پس در این جا بیشتر باید پرهیز کرد. 🚩 مسموم شدگان، می کوشند در اولین فرصت، با برنامه های درمانی، آثار مسمومیت را از بدن خویش دور کنند. ولی گنهکاران چه؟ آیا تلاش دارند آثار گناه را از دل و جان و از پرونده ی اعمالشان پاک کنند؟ توبه، راهی برای زدودن آثار سوء گناهان و ترک گناه، بهتر و مقدم بر توبه است. 📗 حکمت های سجادی، #جواد_محدثی