#یک_آیه_یک_تدبر ۶۵۸ أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ ۛ وَالَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ ۛ لَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ ۚ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ (۹_ابراهیم) حق تعالی در آیه فوق اشاره می کند که بر برخی اقوام پیشین وقتی رسولی از جانب ما آمد تا گناهان شان بر آنان یادآوری کند آنان دست بر دهان گذاشتند و گفتند.... در ظاهر آیه تناقض وجود دارد؛ چگونه کسی سخن گفته و قال کرده، در حالی که دست بر روی دهان گذاشته است؟ اگر در باطن و عمق آیه تدبر کنیم، این تناقض ظاهری مدد خدا رفع و روشن می گردد. یعنی کسانی که در شک هستند و نعمات خدا را در حق خود می بینند ولی در کلام شان نعمات الهی را ذکر نکرده و کفران می کنند، در حقیقت دست بر دهان گذاشته اند و بی خبر از خطای خود هستند. مثال، کسی که تن سالم دارد و کار می کند و از مشکلات همیشه ناله کرده و در جایی نعمات الهی را در حق خود که تن سالمی برای کار کردن بر او بخشیده است ذکر نمی کند؛ به نوعی دست بر دهان گذاشته است. 🆔https://eitaa.com/gooorrrran

#یک_آیه_یک_تدبر وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا (۱۲۷_نساء) در باب یتیم حق تعالی می فرماید، قسط کنید و هر آن چه در حق شان امر کرده ام از شما می خواهم همان را بر من برگردانید. برای مثال، در باب یتیم فرموده است آنان را اکرام کرده و بر آنان خشم نگیرید. پس کسی نمی تواند اینجا به عدل و معادل رفتار کند، یعنی بر کودک یتیمی بی احترامی کند، بزرگ اش ندارد، خوارش سازد، عصبانی شود و تحقیرش کند و به جای آن و عدل و معادل اش، برای یتیم خانه ای بخرد و هدیه کند. که حق تعالی در این امر به عدل رخصت نداده است و کسی که چنین کند از قسط به عدل حرکت کرده است که به آن عدول از امر الهی گفته می شود. داستان ها و پندهای اخلاقی