هدایت شده از منبرهای حجت الاسلام عباسعلی الماسی
🌴درمحضر قرآن کریم
( صفحه #72 )
🔹 سوره مبارکه آل عِمرَان آیات 166 تا 173
💠بسم الله الرحمن الرحیم 💠
وَ ما أَصابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنينَ (166)
وَ لِيَعْلَمَ الَّذينَ نافَقُوا وَ قيلَ لَهُمْ تَعالَوْا قاتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا قالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتالاً لاَتَّبَعْناكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإيمانِ يَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَيْسَ في قُلُوبِهِمْ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يَكْتُمُونَ (167)
الَّذينَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ (168)
وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (169)
فَرِحينَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (170)
يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ وَ أَنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنينَ (171)
الَّذينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظيمٌ (172)
الَّذينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ (173)
🌟 ترجمه :
و آنچه در احد، روزى كه دو گروه مؤمنان و كافران با هم نبرد كردند به شما رسيد، به فرمان خدا و طبق سنّت الهى بود؛ و براى اين بود كه مؤمنان را مشخص كند. (166)
و نيز براى اين بود كه منافقان شناخته شوند؛ آنهايى كه به ايشان گفته شد: «بياييد در راه خدانبرد كنيد؛ يا از حريم خود، دفاع نماييد.» گفتند: «اگر مى دانستيم جنگى روى خواهد داد، از شما پيروى مى كرديم. امّا مى دانيم جنگى نمى شود.)» آنها در آن روز، به كفر نزديكتر بودند تا به ايمان؛ به زبان خود چيزى مى گويند كه در دلهايشان نيست. و خداوند به آنچه كتمان مى كنند، آگاهتر است. (167)
همان كسانى از منافقان كه به برادران مؤمن خود- در حالى كه از حمايت آنها دست كشيده بودند- گفتند: «اگر آنها از ما پيروى مى كردند، كشته نمى شدند.» بگو: « (اگر مى توانيد مرگ افراد را پيشبينى كنيد، پس مرگ را از خودتان دور سازيد اگر راست مى گوييد!» (168)
اى پيامبر! هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مرده اند! بلكه زنده اند، و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند. (169)
آنها بخاطر نعمتهايى كه خداونداز فضل خود به ايشان بخشيده است، خوشحالند؛ و بخاطر كسانى كه هنوز به آنها ملحق نشده اند [مجاهدان و شهيدان آينده]، شادمانند؛ كه نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهى خواهند داشت. (170)
و از نعمت خدا و فضل او نسبت به خودشان نيز مسرورند؛ و مى بينند كه خداوند، پاداش مؤمنان را ضايع نمى كند. (171)
كسانى كه دعوت خدا و پيامبر را، پس از آن همه جراحاتى كه به ايشان رسيد، اجابت كردند؛ و به سوى ميدان ديگرى شتافتند؛ براى كسانى از آنها، كه نيكى كردند و تقوا پيشه نمودند، پاداش بزرگى است. (172)
همان كسانى كه بعضى از مردم، به آنان گفتند: «دشمنان براى حمله به شما گرد آمده اند؛ از آنها بترسيد!» امّا اين سخن، بر ايمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را بس است؛ و او بهترين حامى ماست.» (173)
کانال الماس اباد 👇👇👇
🇮🇷 http://eitaa.com/joinchat/1482096640C3bd43327fd🇮🇷