اما پدر در واپسین لحظات حیات،آن گاه که در بستر شهادت آرمیده بود و آخرین وصایای خود را به اطرافیان میفرمود تو را صدا کرد. تو شتابناک پیش رفتی و درکنار بستر او زانو زدی.پدر همچنان که خفته بود،دست بر شانه‌های تو گذاشت و فرمود: ‏«عباسِ من!به زودی سبب روشنی چشم من در قیامت خواهی شد.در عاشورا وقتی وارد شریعه شدی،مبادا که آب بنوشی و برادرت حسین تشنه باشد.💔..»‌ سقای آب و ادب|سیدمهدی شجاعی #تیکه_کتاب