دستی که ورق می زند ایـن خاطـره ها را بایـــد بنویســـــد غـم ِ جـان_کنـدنِ مــا را مانـدیم و شما بال گشودیـــد از این شهـــر رفتیــــــد به جایی که ببینیــد خــــدا را گفتیـــــد : به سـرمنزل مقصـود رسیـــــدیم دیگــــر پس از آن روز ، ندیدیــم شمـــا را تقـدیر همـان بود که بمانیـم و بمیریــم آلوده کنیـــــــم از نَفَس ِ خویش فضــــا را انصاف همیــن نیست که از آن همـــه خوبی بـر کوچه بگیریــــم فقط نام ِ شمـــــا را #تقديم_به_شهدا پنج‌ شنبه های شهدایی