eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
5.6هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
630 ویدیو
843 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
💠داستان شیخ صدوق در کتابش روایت جالبی‌که حاکی از اتهامات ناروا به پیامبران پاک و معصوم می‌باشد را نقل می‌کند؛ شخصی به نام علقمه به حضرت صادق از اتهام زنی های مردم گلایه می‌کند و عرضه می‌دارد:یابن رسول اللَّه! مردم ما را به گناهان بزرگى نسبت دهند و ما از این دلتنگ هستیم . حضرت در مقام دلداری و تسلای او می‌فرماید: « یا عَلْقَمَةُ إِنَّ رِضَا النَّاسِ لَا یمْلَكُ وَ أَلْسِنَتَهُمْ لَا تُضْبَطُ» ای علقمه! رضایت مردم را نمی‌توان به دست آورد و زبان مردم قابل کنترل نیست. سپس ادامه می‌دهند:« وَ كَیفَ تَسْلَمُونَ مِمَّا لَمْ یسْلَمْ مِنْهُ أَنْبِیاءُ اللَّهِ وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُ اللَّهِ». شما چگونه می‌توانید سالم بمانید از آنچه پیغمبران خدا و فرستادگان و حجت های خداوند سالم نماندند. در ادامه به برخی از اتهامهای ناروا به پیامبران اشاره می‌کنند و می‌فرمایند:« أَ لَمْ ینْسُبُوا یوسُفَ إِلَى أَنَّهُ هَمَّ بِالزِّنَا»آیا به یوسف صدیق اتهام نزدند که او قصد زنا کرده بود؟! اَ لَمْ ینْسُبُوا أَیوبَ إِلَى أَنَّهُ ابْتُلِی بِذُنُوبِهِ آیا به ایوب پیامبر نگفتند که او به عقوبت گناهانش مبتلا شده بود؟! أَ لَمْ ینْسُبُوا دَاوُدَ إِلَى أَنَّهُ تَبِعَ الطَّیرَ حَتَّى نَظَرَ إِلَى امْرَأَةِ أُورِیاءَ فَهَوِیهَا وَ أَنَّهُ قَدَّمَ زَوْجَهَا أَمَامَ التَّابُوتِ حَتَّى قُتِلَ ثُمَّ تَزَوَّجَ بِهَا ، آیا حضرت داود را متهم نكردند كه دنبال پرنده‏اى رفت تا زن اوریا را دید و عاشق او شد و شوهرش را جلو تابوت فرستاد تا كشته شد و آن زن را گرفت. «أَ لَمْ ینْسُبُوا جَمِیعَ أَنْبِیاءِ اللَّهِ إِلَى أَنَّهُمْ سَحَرَةٌ طَلَبَةُ الدُّنْیا» آیا همه انبیاء را متهم نكردند كه جادوگرند و دنیا طلب؟! « أَ لَمْ ینْسُبُوا مَرْیمَ بِنْتَ عِمْرَانَ إِلَى أَنَّهَا حَمَلَتْ بِعِیسَى مِنْ رَجُلٍ نَجَّارٍ اسْمُهُ یوسُفُ» آیا مریم دختر عمران را متهم نكردند كه از مرد نجارى بنام یوسف آبستن شده «أَ لَمْ ینْسُبُوا نَبِینَا مُحَمَّداً إِلَى أَنَّهُ شَاعِرٌ مَجْنُونٌ أَ لَمْ ینْسُبُوهُ إِلَى أَنَّهُ هَوِی امْرَأَةَ زَیدِ بْنِ حَارِثَةَ فَلَمْ یزَلْ بِهَا حَتَّى اسْتَخْلَصَهَا لِنَفْسِهِ» آیا پیغمبر ما را متهم نكردند كه شاعر و دیوانه است متهمش نكردند كه عاشق زن زید بن حارثه شده و كوشید تا او را بدست آورد. (۱۳) 💠داستان پيامبر (ص) روزي با جمعي نشسته بود، شخصي درآمد و گفت: «يا رسول‌الله در فلان خانه مردي و زني به فساد مشغول‌اند.» فرمود: «ايشان را طلب بايد داشت و تفحص كردن.». چند كس از صحابه در احضار ايشان دستوري خواستند، هيچ يك را اجازت نداد. امير المؤمنين علي (ع) درآمد و فرمود: «يا علي تو برو ببين تا اين حال راست است يا نه؟» علي (ع) بيامد. چون به در خانه رسيد، چشم بر هم نهاد و در اندرون رفت و دست بر ديوار مي‌كشيد تا گرد خانه بگرديد و بيرون آمد. چون پيش پيغامبر رسيد، گفت:« يا رسول‌الله گرد آن خانه برآمدم، هيچ كس را در آنجا نديدم.» برخی در ادامه داستان نوشته اند.(۱۴) پيامبر (ص) فرمود كه يا علي انت فتي هذه الامه تو، جوانمرد اين امتي.(۱۵) ــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱. تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۴۰۱. ۲.امالی صدوق،ج۱،ص۴۹۷. ۳.غرر الحكم ، حدیث شماره۵۶۳۰ ۴. غرر الحكم حدیث شماره۲۴۶۳. ۵.کافی، ج ۲، ص ۲۴۱. ۶.میزان الحکمة، ج ۸،ص۴۹۸. ۷ّ.نهج البلاغه، حکمت۳۵۴. ۸.کافی، ج۴،ص۴۹ ۹. نهج الفصاحه، ش ۱۶۱۶. ۱۰ نهج البلاغه، حکمت۳۴۶. ۱۱.وسائل الشيعة،ج۶،ص۳۰۹ّ ۱۲.فهرست غرر، ص ۲۴۲ّ. ۱۳.نقل از کتاب المجالس و المواعظ ۱۴.متقی هندی، علی، کنز العمال، ج ۵، ص۴۴۲. ۱۵.کاشانی، کمال الدین عبد الرزاق،تحفة الاخوان فی خصائص الفتیان،ص۲۴۶. ۱۵.تنقیح المقال، ج۱۰، ص۳۱۳ 🌺 والسلام علی من اتبع الهدی 🌺 .
Aleyasin_1401_11_28_a.mp3
45.28M
شب حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) جلسـه عصـر هـای جمعـه آل ياسيـــن مـورخ 28 بهمن ماه 1401 حجت الاسلام صادقی واعظ
. مرد سیاه چهره اى به حضور على علیه السلام رسید عرض كرد: یا امیرالمؤ منین من دزدى كرده ام مرا پاك كن ! حدى بر من جارى ساز! پس از آن كه سه بار اقرار به دزدى كرد، امام علیه السلام چهار انگشت دست راست او را قطع نمود. از محضر على علیه السلام بیرون آمد و به سوى خانه خود رهسپار گردید با این كه ضربه سختى خورده بود در بین راه با شور شوق خاص فریاد مى زد: دستم را امیرالمؤ منین ، پیشواى پرهیزگاران و سفیدرویان ، آن كه رهبر دین و آقاى جانشینان است ، قطع كرد. مردم از هر طرف اطرافش را گرفته بودند، او همچنان در مدح على سخن مى گفت . امام حسن و امام حسین از گفتار مرد با خبر شدند آمدند او را مورد محبت قرار دادند، سپس محضر پدر گرامیشان رسیدند و عرض كردند: پدر جان ! ما در بین راه مرد سیاه چهره اى كه دستش را بریده بودى ، دیدیم تو را مدح مى كرد. امام علیه السلام دستور داد او را به حضورش آوردند. حضرت به وى عنایت نمود و فرمود: من دست تو را قطع كردم ، تو مرا مدح و تعریف مى كنى ؟ عرض كرد: یا امیرالمؤ منین ! عشق با گوشت و پوست و استخوانم آمیخته است ، اگر پیكرم را قطعه قطعه كنند، عشق و محبت شما از دلم یك لحظه بیرون نمى رود. شما با اجراى حكم الهى پاكم نمودى . امام علیه السلام درباره او دعا كرد، آنگاه انگشتان بریده اش را بجایشان گذاشت ، انگشتان پیوند خورد و مانند اول سالم شد. بحار ج 41، ص 202 یاعلی(علیه السلام) گنهکارو رو سیاهم لیک عشق تو و فاطمه(سلام الله) در دل دارم... لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی...
. ♦️ قابل توجه خیلی از بزرگترها و مداحان و هیئتی ها که شاید به پایین دستمون کم توجهی کنیم ♦️ 🔘تحقیر مؤمن عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ لِنَفَرٍ عِنْدَهُ وَ أَنَا حَاضِرٌ مَا لَكُمْ تَسْتَخِفُّونَ بِنَا قَالَ فَقَامَ إِلَيْهِ رَجُلٌ مِنْ خُرَاسَانَ فَقَالَ مَعَاذٌ لِوَجْهِ اَللَّهِ أَنْ نَسْتَخِفَّ بِكَ أَوْ بِشَيْءٍ مِنْ أَمْرِكَ فَقَالَ بَلَى إِنَّكَ أَحَدُ مَنِ اِسْتَخَفَّ بِي فَقَالَ مَعَاذٌ لِوَجْهِ اَللَّهِ أَنْ أَسْتَخِفَّ بِكَ فَقَالَ لَهُ وَيْحَكَ أَ وَ لَمْ تَسْمَعْ فُلاَناً وَ نَحْنُ بِقُرْبِ اَلْجُحْفَةِ وَ هُوَ يَقُولُ لَكَ اِحْمِلْنِي قَدْرَ مِيلٍ فَقَدْ وَ اَللَّهِ أَعْيَيْتُ وَ اَللَّهِ مَا رَفَعْتَ بِهِ رَأْساً وَ لَقَدِ اِسْتَخْفَفْتَ بِهِ وَ مَنِ اِسْتَخَفَّ بِمُؤْمِنٍ فِينَا اِسْتَخَفَّ وَ ضَيَّعَ حُرْمَةَ اَللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ ✅ابوهارون گوید در مجلس امام صادق علیه السلام حاضر بودم حضرت به حاضرین فرمودند: چرا شما ما را سبک می شمارید؟ مردی خراسانی ایستاد و گفت: پناه به خدا از این که ما شما، یا چیزی مربوط به شما را سبک بشماریم. امام صادق علیه السلام فرمودند: بلی خود شما یکی از سبک شمارنده گان مایی. مرد خراسانی گفت: پناه به خدا که من شما را سبک بشمارم! امام فرمودند: وای بر تو آیا وقتی که نزدیک جحفه بودی فلان شخص از تو خواهش نکرد که او را به مقدار یک میل راه سوار کنی؟ و گفت: به خدا قسم از پیاده روی، خسته و عاجز شده ام. تو حتّی سرت را بلند نکردی و اعتنایی به او ننمودی و او را سبک شمردی و کسی که مؤمنی را سبک بشمارد، ما را سبک شمرده و حرمت خداوند را ضایع نموده است 📚الكافي ج٨ص١٠٩ .
. که در تمام روزهای ماه شعبان در مساجد و محافل مذهبی قابل اجرا می باشد ماه شعبان ماه نور است قلب شیعه پر سرور است ماه میلادِ گل های عشق است موسم جشن و آوای عشق است بر هر مسلمان بادا مبارک اعیاد شعبان بادا مبارک ماه میلادِ امامان ماه رحمت ماه غفران بر موالید شعبان؛ الهی کن به ما سائلان یک نگاهی بر هر مسلمان بادا مبارک اعیاد شعبان بادا مبارک ماه نجوا و مناجات آمدیم با کوه حاجات حقّ اعیادِ این مَه خدایا دِه به ما نور ایمان و تقویٰ بر هر مسلمان بادا مبارک اعیاد شعبان بادا مبارک ✍🎤 👇
4_5882253325881050885.mp3
4.55M
🎙واعظ: حاج آقا 🔖 یک رفتار پیامبر اکرم (ص) را تمرین کن🔖
🔳 نامگذاری امام حسین علیه السلام توسط پیامبر 🔳 🔳نامگذاری آن حضرت و برادر بزرگوارش به حسین و حسن، توسط شخص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله صورت گرفت. در روایات تصریح شده است که این نامگذاری به دستور خداوند متعال بوده است. 🔳از علی بن ابیطالب علیه السلام نقل کرده اند که فرمود:آن گاه که حسن به دنیا آمد، نام عمویم ((حمزه)) را بر او نهادم و آن گاه که حسین متولد شد، نام عموی دیگرم ((جعفر)) را بر او گذاشتم. روزی رسول خدا مرا فراخواند و فرمود:من مأمور شده ام که نام آن دو را تغییر دهم؛ از این پس آنان را حسن و حسین بخوانید[۱]. 🔳در روایات دیگر آمده است که رسول خدا فرمود:حسن و حسین را به نام فرزندان هارون نامیدم، او فرزندانش را ((شبر)) و ((شبیر)) نامید و من فرزندانم را به همان نام (به لفظ عربی) حسن و حسین نامیدم[۲]. 📚منابع اهل تسنن: [۱]ابن عساکر،تاریخ دمشق،ص۲۶و۲۷ _ اسدالغابه،ج۲،ص۱۹ [۲]تاریخ دمشق،ص۳۱و۳۲
. ♦️میلاد امام حسین علیه السلام♦️ ♦️حسین بن علی علیه السلام در مدینه منوره در سال چهارم هجری در روز سه شنبه، سوم یا پنجشنبه ، پنجم ماه شعبان متولد شد. بعضی از مورخان تولد آن حضرت را روز آخر ربیع الاول سال سوم هجری دانسته و بعضی دیگر گفته اند:در پنجم جمادی الاول سال سوم یا چهارم هجرت به دنیا آمده است. بنابراین درباره تولد آن حضرت، چند قول وجود دارد، ولی قول مشهور این است که ایشان در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت به دنیا آمده است. ♦️هنگامی که آن حضرت متولد شد او را نزد جد بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله آوردند. پیامبر اکرم با دیدن او سخت مسرور شد در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت. روز هفتم تولدش گوسفندی برای او عقیقه کرد و به مادرش فرمود:((سرش را بتراشید و به وزن موهایش نقره صدقه دهید.)) ♦️آن حضرت، شش سال و چند ماه با جد بزرگوارش رسول خدا، پس از آن بیست و نه سال و یازده ماه با پدرش امیرالمؤمنین، حدود ده سال با برادرش امام مجتبی علیه السلام و حدود ده سال پس از شهادت امام حسن علیه السلام زندگی کرد. مدتی که آن حضرت پس از امام حسن علیه السلام زندگی کرده است، مدت امامت او محسوب می شود. ♦️کنیه امام حسین علیه السلام ((ابوعبدالله)) بود. لقب های فراوانی به آن حضرت داده اند از جمله پس از شهادت، ایشان را ((سیدالشهدا)) خواندند. پیش از آن، لقب سیدالشهدا بر حمزه، عموی پیامبر اطلاق می شد؛ ولی پس از شهادت سبط گرامی رسول الله، آن حضرت را به این لقب خواندند. .
. فلسفه ی قیام و خروج امام حسین ع حضرت امام حسین ع به محمّد بن حنفيّه‏ هنگام خروج از مدینة به سمت کربلاء و در وقتى كه آن حضرت مى‏خواستند از مدينه منوّره به مكّه مكرّمه حركت كنند، وصيّت نامه‏اى نوشته و آن را به خاتم خود ممهور نمودند؛ و سپس آن را پيچيده و به برادر خود محمّد بن حنفيّه تسليم نمودند. و پس از آن با او وداع نموده و در جوف شب سوّم شعبان سنه شصت هجرى با جميع اهل بيت خود به سمت مكّه رهسپار شدند. و آن وصيّت چنين است: بِسْمِ اللَهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. هَذَا مَا أَوْصَى بِهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ إلَى أَخِيهِ مُحَمَّدٍ الْمَعْرُوفِ بِابْنِ الْحَنَفِيَّه: اينست آن وصيّتى كه حسين بن علىّ بن أبى طالب به برادرش: محمّد كه معروف به ابن حنفيّه است مى‏نمايد: إنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِىٍّ يَشْهَدُ أَنْ لَا إلَهَ إلَّا اللَهُ، وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ. وَ أَنَّ مُحَمَّدًا صَلَّى اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، جَآءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ الْحَقِّ. وَ أَنَّ الْجَنَّه وَ النَّارَ حَقٌّ. وَ أَنَّ السَّاعَه ءَاتِيَه لَا رَيْبَ فِيهَا. وَ أَنَّ اللَهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ. حقّاً حسين بن علىّ گواهى مى‏دهد كه هيچ معبودى جز خداوند نيست؛ اوست يگانه كه انباز و شريك ندارد. و بدرستيكه محمّد صلّى الله عليه و آله، بنده او و فرستاده اوست كه به حقّ از جانب حقّ آمده است. و اينكه بهشت و جهنّم حقّ است، و ساعت قيامت فرا مى‏رسد و در آن شكّى نيست. و اينكه خداوند تمام كسانى را كه در قبرها هستند بر مى‏انگيزاند. إنِّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَ لَا بَطِرًا وَ لَا مُفْسِدًا وَ لَا ظَالِمًا وَ إنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإصْلَاحِ فِى أُمَّه جَدِّى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ؛ من خروج نكردم از براى تفريح و تفرّج؛ و نه از براى استكبار و بلندمنشى، و نه از براى فساد و خرابى، و نه از براى ظلم و ستم و بيدادگرى! بلكه‏ خروج من براى اصلاح امّت جدّم محمّد صلّى الله عليه و آله مى‏باشد. أُرِيدُ أَنْ ءَامُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ أَسِيرَ بِسِيرَه جَدِّى وَ سِيرَه أَبِى عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ عليه السلام. من مى‏خواهم امر به معروف نمايم، و نهى از منكر كنم؛ و به سيره و سنّت جدّم، و آئين و روش پدرم علىّ بن أبى طالب عليه السّلام رفتار كنم. فَمَنْ قَبِلَنِى بِقَبُولِ الْحَقِّ فَاللَهُ أَوْلَى بِالْحَقِّ، وَ مَنْ رَدَّ عَلَىَّ هَذَا أَصْبِرُ حَتَّى يَقْضِىَ اللَهُ بَيْنِى وَ بَيْنَ الْقَوْمِ بِالْحَقِّ؛ وَ هُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ. پس هر كه مرا بپذيرد و به قبولِ حقّ قبول كند، پس خداوند سزاوارتر است به حقّ. و هر كه مرا در اين امر ردّ كند و قبول ننمايد، پس من صبر و شكيبائى پيشه مى‏گيرم، تا آنكه خداوند ميان من و ميان اين جماعت، حكم به حقّ فرمايد؛ و اوست كه از ميان حكم كنندگان مورد اختيار است. وَ هَذِهِ وَصِيَّتِى إلَيْكَ يَا أَخِى؛ وَ مَا تَوْفِيقِى إلَّا بِاللَهِ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إلَيْهِ أُنِيبُ. وَ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى. وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّه إلَّا بِاللَهِ‏ الْعَلِىِّ الْعَظِيمِ. و اين وصيّت من است به تو اى برادر! و تأييد و توفيق من نيست مگر از جانب خدا؛ بر او توكّل كردم، و به سوى او بازگشت مى‏نمايم. و سلام بر تو و بر هر كه از هدايت پيروى نمايد. و هيچ جنبش و حركتى نيست، و هيچ قوّه و قدرتى نيست؛ مگر به خداوند بلند مرتبه و بزرگ». 📚لعمات الحسين، ص: 16-19 پاورقی اين وصيّت را محدّث قمّى در «نفس المهموم» ص 45، از علّامه مجلسى در «بحار الانوار» از محمّد بن أبى طالب موسوى آورده. و نيز در «ملحقات إحقاق الحقّ» ج 11، ص 602، از خوارزمى در كتاب «مقتل الحسين» ج 1، ص 188 طبع نجف آورده است. و در «مقتل علّامه خوارزمى» ج 1، ص 188 موجود است. .
. یا رب... " لاَ فَرْقَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهَا إِلاَّ أَنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ خَلْقُكَ... " بخشی از دعای امام زمان علیه السلام در اعمال ماه رجب ( مفاتیح الجنان ) غیر از همین که حضرتِشان کردگار نیست فرقی میانِ مهدی و پروردگار نیست او خاتَم ِ وُلاةِ الهيست در زمین جز حضرتش به اَرض و سما شهریار نیست باشد امینِ راز خدا صاحب الزّمان نزدیک تر از او به خدا در دیار نیست دست خداست سلسله‌ی فَتق و رَتقِ او دیگر چه خصلتی ز خدا در نگار نیست؟ پُر کرده آسمان و زمین را خدا از او هیچ آیه‌ ای به جز رُخ او آشکار نیست فقدان او به ظاهر اگر، باطنی که نیست جز حضرتش شهی به جهان، سایه دار نیست غیر از دعای بر فرج او حقیقتاً... بر اقترابِ جنت و رضوان، شعار نیست ماه رجب، تمام شد و ماه او رسید هر کس نکرد خدمتِ او رستگار نیست سوگند به قداستِ نام قشنگ او جز نوکریّ ِ بیرق او افتخار نیست آن کس که با دعای فرج، اُنس داشته... دریافت بهجتی چو غم ِ انتظار نیست در گیر و دارِ سختی و تلخیّ روزگار... غیر از قرارِ او به دلِ ما قرار نیست ✍ دوشنبه 1 اسفند 1401 .