سلام و درود🙌
لطفاً اینجا👇 بگید پست ها و مطالب تا این جا چه طور بوده؟
اگر هم نظر یا پیشنهادی دارید، لطفاً بگید.
@goshayesh_doa9
#پیروی_از_منطق 🕊
#داستان
حديثى از رسول اكرم (ص) ماءثور است كه ضمنا مشتمل بر داستانى است و عملا در آن داستان فرق بين پيروى از منطق و پيروى از احساسات
ديده مى شود.
مردى از اعراب به خدمت رسول اكرم (ص) آمد و از او نصيحتى خواست، رسول اكرم (ص) در جواب او يك جمله كوتاه فرمود و آن اين كه: (لا تغضب) يعنى: خشم نگير.
آن مرد هم به همين مقدار قناعت كرد و به قبله خود برگشت. تصادفا وقتى رسيد كه حادثه اى بين قبيله او و يك قبيله ديگر رخ داده بود. هر دو طرف صف آرايى كرده و آماده حمله به يكديگر بودند آن مرد از روى خوى و عادت قديم و تعصب قومى شد و براى حمايت از قوم خود سلاح بست و در صف قوم خود ايستاد. در همين حال گفتار پيامبر اكرم (ص) به يادش آمد كه نبايد خشم و غضب را در خود راه بدهد. خشم خود را فرو خورد، به انديشه فرو رفت، تكانى خورد، منطقش بيدار شد، با خود فكر كرد چرا بى جهت بايد دو دسته از افراد بشر به روى يكديگر شمشير بكشند.
خود را به صف دشمن نزديك كرد، حاضر شد آنچه آنها به عنوان ديه و غرامت مى خواهند از مال خود بدهد، آنها نيز كه چنين فتوت و مردانگى از او ديدند از ادعاى خود چشم پوشيدند. غائله ختم شد، و آتشى كه از غليان احساسات افروخته شده بود با آب عقل و منطق خاموش گشت.
📖منبع: کتاب چهل داستان،
نوشته ی اکبر زاهری
@goshayesh_doa
#تربیتی 🕊
اگر پدر و مادر، آموزگاران، مربیان و شخصیتهای جامعه بکوشند رفتار درست و سازنده را در برابر دیدگان کودک و نوجوان به نمایش بگذارند و الگوسازی کنند، میتوانند شخصیت نوجوان و جایگاه اجتماعی وی را دگرگون سازند و او را به گونه ای عینی پرورش دهند. بنابراین، همه آنان باید در اصلاح رفتار و اخلاق خود بکوشند؛ زیرا اخلاق و رفتار ایشان، الگوی رفتاری کودک و نوجوان است.
مولوی، روش الگوسازی را بنا بر گفته امیرالمؤمنین علی علیه السلام در قالب تمثیلی زیبا چنین بیان میکند: «زنی سرآسیمه نزد امام علی علیه السلام آمد و گفت: فرزندم بالای ناودان رفته و با خطر سقوط روبه رو است. امام علی علیه السلام فرمود: کودکی را بر پشت بام ببرید تا کودک بر ناودان رفته، پایین آید. » مولوی این داستان را چنین به نظم درآورده است:
یک زنی آمد به پیش مرتضی
گفت: شد بر ناودان طفلی مرا
گرش میخوانم، نمی آید به دست
ور هِلم، ترسم که افتد او به پَست
نیست عاقل تا که دریابد چو ما
گر بگویم کز خطر سوی من آ
هم اشارت را نمی داند به دست
ور بداند، نشنود؛ این هم بدست
از برای حق شمایید ای مهان
دستگیر این جهان و آن جهان
زود درمان کن که میلرزد دلم
که به درد از میوه دل بگسلم
گفت: طفلی را بر آور هم به بام
تا ببیند جنس خود را آن غلام
سوی جنس آید سبک ز آن ناودان
جنس بر جنس است عاشق جاودان
زن چنان کرد و چو دید آن طفل او
جنس خود، خوش خوش بدو آورد رو
سوی بام آمد ز متن ناودان
جاذب هر جنس را هم جنس دان [۱]
📖منبع: کتاب پرورش دینی کودک: تاثیر پرورش در جذب کودکان به نماز، نوشته ی: زهرا کریما
----------
[۱]: مثنوی معنوی، دفتر چهارم، ابیات ۲۶۵۷ ۲۶۶۷.
@goshayesh_doa
🌱آرزوهـا
پیله هایی در دل هستند
که با امید پروانه ای
بال گشوده
و بسوی خدا اوج میگیرند
امیدوارم
در این شب زیبـا
پروانه آرزوهایتان بر زیباترین
گلهای اجابت بنشیند🌱
بودن تون دلگرمیه😊
شبتون بخیر
@goshayesh_doa
🌱صبحتان پرازمحبت الهی
سهم امروزتان شادی
سهم زندگیتون عشق
سهم قلبتون مهربانی
سهم چشمتون زیبایی و
سهم عمرتون عزت باشه
روز خوبی پیش رو داشته باشید🌱
@goshayesh_doa
#حدیث 🕊
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی فرمود: مَن مَلاَ عَینَهُ مِن حَرامٍ مَلاَ اللّهُ عَینَهُ یَومَ القِیامَةِ مِنَ النّارِ إلّا أن یَتُوبَ وَ یَرجِعَ
«هر که چشم خود را از حرام پر کند، خداوند در روز قیامت چشم او را از آتش پر گردانَد، مگر اینکه توبه کند و از عمل خود دست بردارد». [۱]
📖منبع:اهمیت حجاب و عفاف و ازدواج در اسلام، نوشته ی: علی محمودی ارسنجانی.
----------
[۱]: بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۳۳۴، ح ۱.
#عجب_آفت_عبادت 🕊
وقتی آفت به چیزی افتاد، آن را خراب و غیر قابل استفاده و گاهی زیانبار میسازد. آفت عبادت هم «عُجب» و خودپسندی و غروری است که در پی عبادت به انسان دست دهد. عُجب، سبب میشود که انسان از عبادتِ بیشتر محروم شود و خود را در بالاترین درجات بندگی احساس کند، نیز میان انسان و دیگران فاصله میاندازد، چون فرد خودپسند به دیگران با دیده تحقیر نگاه میکند و بدتر از همه اینکه این گونه عابدان از ثواب خدا هم محروم اند و از عبادتهایشان بهره ای نمی برند و به علّت نوعی کبر و خودبزرگ بینی، بر دیگران فخر میفروشند یا بی اعتنایی میکنند و همین صفت و عمل، موجب حبط و نابودی اعمالشان میشود. ماجرای اسفبار ابلیس که رانده درگاه الهی شد، ریشه در عُجب داشت و به خاطر عبادتهای فراوانش پیش از فرمان خدا به سجده بر آدم، مغرور شد و خود را برتر از آدم دانست و سجده نکرد. امیرالمؤنین علیه السلام در این باره میفرماید:
«از نحوه برخورد خداوند با ابلیس، عبرت بگیرید. خداوند، عمل درازمدّت و کوشش فراوان ابلیس را به خاطر عُجب، تباه و نابود ساخت، در حالی که او شش هزار سال خدا را عبادت کرده بود، که معلوم نیست از سالهای دنیا بود یا سالهای آخرت، و این همه به خاطر یک ساعت تکبّرورزیدن و ترک فرمانِ الهی بود. اینک کیست که پس از ابلیس (با آن سابقه و با آن برخورد خدا با او) ایمن باشد و با داشتن گناهی همانند گناهابلیس، دچار مؤخذه نشود؟! » [۱]
عُجب، به این معنی است که آنچه از طاعت و بندگی و کار نیک انجام میدهیم، آن را بسیار مهم و زیاد بپنداریم و برای خودمان مزیّت و ارزشی فوق العاده قائل شویم. نتیجه چنین احساس و حالتی، کاهش اعمال نیک و پرستش است.
به فرموده مولا علیه السلام: «الإعجابُ یَمْنَعُ الإزدیادَ» [۲] .
خودپسندی، مانع افزایش میشود.
📖منبع: کتاب عبادت و نماز
نوشته: جواد محدثی
----------
[۱]: - نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ «فَاعتبروا بما کانَ مِن فِعل اللّه بِإبلیس... ».
[۲]: - نهج البلاغه، حکمت ۱۶۷.
@goshayesh_doa