هدف من در رابطه با قدر من و در رابطه با روابط من است. منی که می خواهم فقط بیست روز در جایی بمانم، هدفم از ساختن یک خانه، این است که همین بیست روزِ مرا تأمین کند. کسی که امتداد خودش را حس کرده و در این امتداد، اتصال و رابطه هایش را هم درک کرده، به این محدودها فکر نمی کند و نیت هایش گسترده می شود. اینجاست که بینش علی (ع) تنها به اینکه نان و آب و رفاه خلق را تأمین کند یا آنها را به عدالت ببندد، محدود نمی شود. هدفی که او دارد به وسعتی می رسد که حتی تاریخ هم نمی تواند آن را تحمل کند، ولی علی (ع) باید آن را تحمل کند، چون علی (ع) بزرگ تر از تاریخ است. #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

هدف من در رابطه با قدر من و در رابطه با روابط من است. منی که می خواهم فقط بیست روز در جایی بمانم، هدفم از ساختن یک خانه، این است که همین بیست روزِ مرا تأمین کند. کسی که امتداد خودش را حس کرده و در این امتداد، اتصال و رابطه هایش را هم درک کرده، به این محدودها فکر نمی کند و نیت هایش گسترده می شود. اینجاست که بینش علی (ع) تنها به اینکه نان و آب و رفاه خلق را تأمین کند یا آنها را به عدالت ببندد، محدود نمی شود. هدفی که او دارد به وسعتی می رسد که حتی تاریخ هم نمی تواند آن را تحمل کند، ولی علی (ع) باید آن را تحمل کند، چون علی (ع) بزرگ تر از تاریخ است. #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

هدف من در رابطه با قدر من و در رابطه با روابط من است. منی که می خواهم فقط بیست روز در جایی بمانم، هدفم از ساختن یک خانه، این است که همین بیست روزِ مرا تأمین کند. کسی که امتداد خودش را حس کرده و در این امتداد، اتصال و رابطه هایش را هم درک کرده، به این محدودها فکر نمی کند و نیت هایش گسترده می شود. اینجاست که بینش علی (ع) تنها به اینکه نان و آب و رفاه خلق را تأمین کند یا آنها را به عدالت ببندد، محدود نمی شود. هدفی که او دارد به وسعتی می رسد که حتی تاریخ هم نمی تواند آن را تحمل کند، ولی علی (ع) باید آن را تحمل کند، چون علی (ع) بزرگ تر از تاریخ است. #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

عشق و علاقه، پایداری می آفریند. در واقع، صبورى به اندازه‏ عشق است. آدمى به اندازه‌‏اى كه چيزى را مى‌‏خواهد، بر آن پايدار مى‌‏ ماند و در راه آن سختى‌‏ها را تحمّل مى‌‏نمايد و براى آن مقدّمه مى‌‏سازد و زمينه فراهم مى‌‏آورد. #گوشه‌_نشین #علی_صفایی_حائری @gosheneshen

گاه تو با انفاقی که می کنی، در یک سطحی از انسانیت می خواهی محبت کرده باشی و دست انسانی را گرفته باشی، ولی در سطحی دیگر و بالاتر می بینی این کار ارضای غریزه توست؛ چرا که تنها کافی نیست که محبت کنی. باید بذری که در وجود او ریخته ای، بارور کنی؛ که بخشیدن به تنهایی مطرح نیست. مطلوب این نیست که کسی سرشار شود، مهم این است که او توجهی پیدا کند و درسِ انفاق بگیرد. اگر این بینش، این نیت، این هدف، در عمل تو نباشد، باخته ای. #کتاب حرکت|نوشته‌ی #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

هدف من در رابطه با قدر من و در رابطه با روابط من است. منی که می خواهم فقط بیست روز در جایی بمانم، هدفم از ساختن یک خانه، این است که همین بیست روزِ مرا تأمین کند. کسی که امتداد خودش را حس کرده و در این امتداد، اتصال و رابطه هایش را هم درک کرده، به این محدودها فکر نمی کند و نیت هایش گسترده می شود. اینجاست که بینش علی (ع) تنها به اینکه نان و آب و رفاه خلق را تأمین کند یا آنها را به عدالت ببندد، محدود نمی شود. هدفی که او دارد به وسعتی می رسد که حتی تاریخ هم نمی تواند آن را تحمل کند، ولی علی (ع) باید آن را تحمل کند، چون علی (ع) بزرگ تر از تاریخ است. #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

مومن کَتوم است و این کتمان، فقط به اَسرار مگو نیست، که کتمان درد و رنج هم هست. تو چه حقی داری آنچه را که دوست به تو داده، نه با دوست، که با دشمن او در میان بگذاری؟ آن قدر کم تحمل هستیم که درِ دلمان را باز گذاشته ایم و هر کس در آن، خانه گرفته، هرکس از آن خبر دارد. #علی_صفایی_حائری #گوشه_نشین @gosheneshen

دخترم! بعدها كه تجربه‌هاى گسترده‌تر و برخوردهاى بيش‌تر پيدا كردى، مى‌بينى كه تمامى زندگى‌ها و تمام آدم‌ها، از زن ومرد و محروم و بهره‌مند، با رنج‌هايى همراه هستند. داشتن و نداشتن، هر دو رنج است. داشتن، غصّه‌ى جدايى را دارد و نداشتن، تلخىِ محروميت و زخمِ تحقير. و سرشارى و كامروايى هم، رنج پوچى را دارد و دردِ بى‌دردى؛ كه دل آدم، از دنيا بزرگ‌تر است. دل ما، از تمامى هستى، بزرگ‌تر است... #گوشه_نشین #علی_صفایی_حائرى @gosheneshen

عشق و علاقه، پایداری می‌آفریند. در واقع، صبورى به اندازه‏ عشق است. آدمى به اندازه‌‏اى كه چيزى را مى‌‏خواهد، بر آن پايدار مى‌‏‌ماند و در راه آن سختی‌‏ها را تحمّل مى‌‏نمايد و براى آن مقدّمه مى‌‏سازد و زمينه فراهم مى‌‏آورد. #کتاب نامه های بلوغ | نوشته‌ی #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

گاه تو با انفاقی که می کنی، در یک سطحی از انسانیت می خواهی محبت کرده باشی و دست انسانی را گرفته باشی، ولی در سطحی دیگر و بالاتر می بینی این کار ارضای غریزه توست؛ چرا که تنها کافی نیست که محبت کنی. باید بذری که در وجود او ریخته ای، بارور کنی؛ که بخشیدن به تنهایی مطرح نیست. مطلوب این نیست که کسی سرشار شود، مهم این است که او توجهی پیدا کند و درسِ انفاق بگیرد. اگر این بینش، این نیت، این هدف، در عمل تو نباشد، باخته ای. #کتاب حرکت|نوشته‌ی #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen

آن‌ها که با خدا به هم پیوند خورده‌اند، حتی در جدایی‌ها جمعند، و دیگران حتی در جمعشان، جدا هستند. #علی_صفایی_حائرى #گوشه‌_نشین @gosheneshen

هدف من در رابطه با قدر من و در رابطه با روابط من است. منی که می خواهم فقط بیست روز در جایی بمانم، هدفم از ساختن یک خانه، این است که همین بیست روزِ مرا تأمین کند. کسی که امتداد خودش را حس کرده و در این امتداد، اتصال و رابطه هایش را هم درک کرده، به این محدودها فکر نمی کند و نیت هایش گسترده می شود. اینجاست که بینش علی (ع) تنها به اینکه نان و آب و رفاه خلق را تأمین کند یا آنها را به عدالت ببندد، محدود نمی شود. هدفی که او دارد به وسعتی می رسد که حتی تاریخ هم نمی تواند آن را تحمل کند، ولی علی (ع) باید آن را تحمل کند، چون علی (ع) بزرگ تر از تاریخ است. #علی_صفایی_حائری #گوشه‌_نشین @gosheneshen