کلبهی جنگلی شبیه آدمِ امن است؛بیادعا،بیسر و صدا،اما همیشه آمادهی پناه دادن.نه قولِ بزرگ میدهد،نه وعدههای پرزرقوبرق؛فقط هست.درِ چوبیاش را که باز میکنی،سرما و خستگی همانجا میماند پشت آستانه...
کنارش لازم نیست قوی باشی،لازم نیست توضیح بدهی؛میتوانی بنشینی،نفس بکشی و خودت باشی.آدمِ امن مثل همان کلبه است،وسط شلوغیِ جنگلِ دنیا؛جایی که میشود برای چند لحظه،از ترسِ فرو ریختن،راحت بود.
𑜶𝑹𝑨𝑰𝑶𝑵
23𝑫𝒆𝒄𝒆𝒎𝒃𝒆𝒓2025