کلبهی جنگلی شبیه آدمِ امن است؛بیادعا،بیسر و صدا،اما همیشه آمادهی پناه دادن.نه قولِ بزرگ میدهد،نه وعدههای پرزرقوبرق؛فقط هست.درِ چوبیاش را که باز میکنی،سرما و خستگی همانجا میماند پشت آستانه...
کنارش لازم نیست قوی باشی،لازم نیست توضیح بدهی؛میتوانی بنشینی،نفس بکشی و خودت باشی.آدمِ امن مثل همان کلبه است،وسط شلوغیِ جنگلِ دنیا؛جایی که میشود برای چند لحظه،از ترسِ فرو ریختن،راحت بود.
𑜶𝑹𝑨𝑰𝑶𝑵
23𝑫𝒆𝒄𝒆𝒎𝒃𝒆𝒓2025
شخص نامحترم که انقدر حرفای ناجور زدی تو ناشناس لیاقتت اینه همینجا جوابتو بدم
تو از زندگی من چقدر میدونی؟اگه زندگیم و رفتارمو محدود به چنلم میدونی کاملا در اشتباهی من انقدری درد دارم که به زبون نمیارم با اینکه اینجا محیط امن و مورد علاقمه ولی بازم ممبرامو تو اولویت میزارم اما تو درک نکردی
تو با حرفات و تهمت هات خالی شدی ولی روح منو خراشیدی چون واقعا این مدت دارم چیزای خیلی سنگین و بیشتر از توانمو تحمل میکنم که گفتنش آدمی به سنگدلی تورو هم به گریه میندازه من نمیگم با چیا میجنگم با چیا هرشب دست و پنجه نرم میکنم و هرلحظه و ثانیه منتظر پایان ناکام زندگیمم تو هیچی از من نمیدونی و قضاوت کردی اشکال نداره من عادت کردم ولی لاقل کاش یکم بیشتر از من میدونستی و اجازه قضاوت میدادی به خودت
الانم خوشحال باش چون به هدفت رسیدی و ببین چطور یکی یه روز همین مدلی تورو هدف قرار میده