🔰رد شدن تانک از سینه امدادگر برای فتح سنگر اورژانس! 📗برشی از کتابچه #بهداری_رزم_مازندران که هفته جاری منتشر می‌شود. ✍️این‌گونه نبود که امدادگرها فقط کارهای بهداری و رسیدگی به مجروحین را انجام دهند. جایی‌که لازم می‌شد، وسط معرکه‌ی جنگ، خود را به خطر می‌انداختند و مبارزه می‌کردند. 🔹سیدعلی منتظری در #شهید_آباد بهشهر به دنیا آمده بود؛ مادرش سیده ننه بابایی و پدرش سید علی‌اکبر نام داشت، با ۷ برادر که همیشه ۳ یا ۴ تای آن‌ها تو جبهه بودند. 🔹اولین بار سال ۶۰ تو ۱۴ سالگی همراه عمویش به کردستان می‌رود. عمویش آن‌جا اسیر می‌شود و سید‌علی هم از ناحیه گردن مجروح. 🔹پس از بهبودی، #امدادگر و سپس #پزشک‌یار می‌شود و در سال آخر جنگ، مسوول اورژانس مرکزی شلمچه. 🔹در حمله‌ی سنگین بعثی‌ها برای بازپس‌گیری شلمچه، مجروحین بسیاری به اورژانس شلمچه که اورژانس مادر بود، سرازیر می‌شوند. 🔹متأسفانه نتوانستیم خط را نگه داریم و فرماندهان دستور عقب نشینی صادر کردند! 👌اما سیدعلی منتظری گفت: «من برنمی‌گردم! این مجروحین، پیش من امانت‌اند. تا این‌ها این‌جا هستند، اورژانس را رها نمی‌کنم! بعثی‌ها باید از ‌‌روی جنازه‌ام رد شوند تا به مجروحین برسند!» 😔همین هم شد؛ بعد از ساعت‌ها دفاع جانانه سیدعلی و همکارانش، تانک‌های بعثی از ‌‌روی پیکرشان گذشتند تا به سنگر اورژانس رسیدند. 🦋 سید‌علی منتظری ۱۳۶۷/۳/۴ در ۲۲ سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش در کربلای شلمچه ماند و مفقودالاثر شد تا اینکه در ۱۳۷۷/۹/۲۵ تفحص شد و در گلزار شهدای امامزاده حسن شهیدآباد بهشهر جوار همرزمانش آرام گرفت. 🍃🌺🌷🍃 🌾راوی: نورعلی