◾️ #خطبه_نگاشت 🔰سبک زندگی زنان و مـردان ما باید سبک حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) باشد 🔹هرچه می توانیم باید به حضرت زهرا(س) نزدیکتر شویم. جامعه ما جامعه فاطمی باشد، خانواده ما خانواده فاطمی باشد، بازار ما، اداره ما، دانشگاه ما، حوزه ما، مدرسه ما، رفتار و اخلاق ما باید همه و همه فاطمی باشند. الگوی زنان و مردان ما باید حضرت صدیقه طاهره باشد. 🗓بیانات امام جمعه شهرستان خوی در خطبه های نماز جمعه ۱۷ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #شبکه_امامت #ایام_فاطمیه 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

#اطلاعیه 🔻 سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم با بیان حجت الاسلام والمسلمین قاسم‌خانی(امام‌جمعه شهرستان خوی) دوشنبه ها ساعت۱۸:۴۵ در حسینیه دفتر امام‌جمعه #حجت_الاسلام_والمسلمین_قاسم_خانی #مصلی_امام_خمینی_خوی #ستاد_نماز_جمعه_خوی #امام_جمعه_خوی #ائمه_جمعه #مصلی 🆔@namazjome_khoy ⭕روابط عمومی ستاد برگزاری نماز جمعه شهرستان خوی ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮   ستاد نماز جمعه شهرستان خوی     ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

🔸#گزارش_تصویری 🔰پنجمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی در محل حسینیه دفتر امام جمعه 🗓دوشنبه ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #تفسیر_قرآن_کریم #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

🎤 #گزارش_صوتی 🔰 #صوت_کامل پنجمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی 🗓دوشنبه ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #تفسیر_قرآن_کریم #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

🔖 پنجمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی (بخش اول) بسم الله الرحمن الرحیم ▫️تفسیر سوره حمد ▫️در جلسات گذشته پیرامون زمان جمع آوری قرآن و همچنین جزئیت بسمله و شرح لغات بسم الله مطالبی عرض شد. در مورد لفظ جلاله الله نیز به صورت مبسوط صحبت کردیم و عرض شد که الله اسم علم خداوند است و به قدری جلالت و عظمت دارد که هیچ لفظی جایگزین آن نمی شود. حتی بدون ذکر آن در لا اله الا الله به تعبیر مرحوم آیت الله العظمی خویی، با اسامی دیگر مثل لا اله الا الرازق، اسلام هم محقق نمی شود. روایتی در تفسیر لفظ جلاله الله از محضر نورانی امیر علیه السلام وارد شده است: ▫️عَنْ عَلِيٍّ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ : أَنَّهُ قَالَ لَهُ رَجُلٌ: فَمَا تَفْسِيرُ قَوْلِهِ- اَللَّهِ؟ فَقَالَ هُوَ اَلَّذِي يَتَأَلَّهُ إِلَيْهِ عِنْدَ اَلْحَوَائِجِ وَ اَلشَّدَائِدِ كُلُّ مَخْلُوقٍ عِنْدَ اِنْقِطَاعِ اَلرَّجَاءِ مِنْ جَمِيعِ مَنْ دُونَهُ، وَ تَقَطُّعِ اَلْأَسْبَابِ مِنْ كُلِّ مَنْ سِوَاهُ، وَ ذَلِكَ أَنَّ كُلَّ مُتَرَأِّسٍ فِي هَذِهِ اَلدُّنْيَا وَ مُتَعَظِّمٍ فِيهَا وَ إِنْ عَظُمَ غِنَاهُ وَ طُغْيَانُهُ وَ كَثُرَتْ حَوَائِجُ مَنْ دُونَهُ إِلَيْهِ، فَإِنَّهُمْ سَيَحْتَاجُونَ حَوَائِجَ لاَ يَقْدِرُ عَلَيْهَا، هَذَا اَلْمُتَعَاظِمُ. وَ كَذَلِكَ هَذَا اَلْمُتَعَاظِمُ يَحْتَاجُ حَوَائِجَ لاَ يَقْدِرُ عَلَيْهَا فَيَنْقَطِعُ إِلَى اَللَّهِ عِنْدَ ضَرُورَتِهِ وَ فَاقَتِهِ. ▫️امام على عليه السلام ـ در تفسير «اللّه» ـ فرمود: او كسى است كه هر مخلوقى در هنگام نيازها و گرفتاريها ، وقتى اميدش از همه كس قطع مى شود و رشته همه سببها، جز او، بريده مى گردد، به وى روى مى آورد؛ چه آن كه هر انسانى هر چند در اين دنيا خود را رئيس بخواند و بزرگ بداند و بى نيازى و گردن فرازييش بسيار باشد و ديگران به او نياز فراوان داشته باشند، همين نيازمندان نيازهايى برايشان پيدا خواهد شد كه آن شخص، قادر به بر آوردن آنها نيست و براى خود همين شخص نيز نيازهايى پيش مى آيد كه توان بر آوردن آنها را ندارد. پس، هنگام ضرورت و نيازمندى. ( تفسير نور الثقلين,جلد۱،صفحه۷۱۷) ▫️تا اینجا اجمالی از جلسه قبل را محضرتان بیان کردم. در این جلسه نیز احادیثی را از تفسیر روایی اهل البیت علیهم السلام در اهمیت این سوره و این آیه عرض می‌کنم: ▫️الصّادق (علیه السلام) عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ مُوسَی‌بْنِ‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ (علیه السلام)، قَالَ: قَالَ لِأَبِی حَنِیفَهْ: مَا سُورَةٌ أَوَّلُهَا تَحْمِیدٌ وَ أَوْسَطُهَا إِخْلَاصٌ وَ آخِرُهَا دُعَاءٌ؟ فَبَقِیَ مُتَحَیِّراً ثُمَّ قَالَ: لَا أَدْرِی. فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): السُّورَه الَّتِی أَوَّلُهَا تَحْمِیدٌ وَ أَوْسَطُهَا إِخْلَاصٌ وَ آخِرُهَا دُعَاءٌ سُورَه الْحَمْد. ▫️امام صادق (علیه السلام) از امام کاظم (علیه السلام)، از پدرشان (علیه السلام) روایت شده است که حضرت به ابوحنیفه فرمود: «کدام سوره آغازش حمد و میانش اخلاص و پایانش دعاست»؟ ابوحنیفه حیران شد و گفت: «نمی‌دانم». امام (علیه السلام) فرمود: «سوره‌ای که آغازش حمد و میانش اخلاص و پایانش دعاست، سوره‌ی حمد می‌باشد» ▫️قال الرّسول (صلی الله علیه و آله): إِنَّ اللَّهَ مَنَّ عَلَیَّ بِفَاتِحَةِ الْکِتَابِ مِنْ کَنْزِ الْجَنَّة. پیامبر (صلی الله علیه و آله) خداوند با [نازل‌کردن] سوره‌ی حمد، از گنج بهشت بر من منّت نهاد. ▫️قال العسکری (علیه السلام)- إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ قَدْ فَضَّلَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) بِفَاتِحَةِ الْکِتَابِ عَلَی جَمِیعِ النَّبِیِّینَ (علیهم السلام) مَا أَعْطَاهَا أَحَدٌ قَبْلَهُ إِلَّا مَا أَعْطَی سُلَیْمَانَ‌بْنَ‌دَاوُدَ (علیه السلام) مِنْ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَرَآهَا أَشْرَفَ مِنْ جَمِیعِ مَمَالِکِهِ الَّتِی أَعْطَاهَا. فَقَالَ: یَا رَبِّ مَا أَشْرَفَهَا مِنْ کَلِمَاتٍ إِنَّهَا لَآثَرُ عِنْدِی مِنْ جَمِیعِ مَمَالِکِیَ الَّتِی وَهَبْتَهَا لِی. قَالَ اللَّهُ تَعَالَی: یَا سُلَیْمَانُ وَ کَیْفَ لَا یَکُونُ کَذَلِکَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ وَ لَا أَمَةٍ سَمَّانِی بِهَا إِلَّا أَوْجَبْتُ لَهُ مِنَ الثَّوَابِ أَلْفَ ضِعْفِ مَا أُوْجِبُ لِمَنْ تَصَدَّقَ بِأَلْفِ ضِعْفِ مَمَالِکِکَ یَا سُلَیْمَانُ هَذَا سَبْعٌ مَا أَهَبُهُ إِلَّا لِمُحَمَّدٍ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ تَمَامَ فَاتِحَة الْکِتَابِ. ▫️امام عسکری (علیه السلام): خداوند با عنایت‌کردن سوره‌ی حمد به پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله)؛ فضیلتی به آن جناب بخشید که به هیچ‌یک از پیامبران (علیهم السلام) پیشین نداده، مگر سلیمان‌بن‌داود (علیه السلام)؛ که فقط بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ را از این سوره دارد. 📌ادامه دارد...

🔖 پنجمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی (بخش دوم) ▫️[و سلیمان (علیه السلام)] این آیه را از تمام سلطنت و قدرتی که خدا به او عنایت کرده بود برتر می‌شمرد [و] می‌گفت: «خدایا! چه کلمات عالی و باارزشی است، من این کلمات را از تمام مملکتی که [به من] عنایت کرده‌ای باارزشتر می‌دانم». خداوند به او خطاب کرد: ای سلیمان! چگونه با ارزشتر نباشد و حال اینکه هر بنده‌ی من چه زن و چه مرد مرا با این کلمات بخواند ثوابی هزار برابر مملکت تو را صدقه بدهد به او عنایت می‌کنم. این یک‌هفتم از تمام آن سوره‌ایست که به محمّد (صلی الله علیه و آله) سرور انبیاء (علیهم السلام) داده‌ام (سوره‌ی فاتحة الکتاب). ▫️الصّادق (علیه السلام): إِذَا أَمَّ الرَّجُلُ الْقَوْمَ جَاءَ شَیْطَانٌ إِلَی الشَّیْطَانِ الَّذِی هُوَ قَرِینُ الْإِمَامِ فَیَقُولُ: هَلْ ذَکَرَ اللَّهَ؟ یَعْنِی هَلْ قَرَأَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؟ فَإِنْ قَالَ: نَعَمْ؛ هَرَبَ مِنْهُ وَ إِنْ قَالَ: لَا؛ رَکِبَ عُنُقَ الْإِمَامِ وَ دَلَّی رِجْلَیْهِ فِی صَدْرِهِ فَلَمْ یَزَلِ الشَّیْطَانُ إِمَامَ الْقَوْمِ حَتَّی یَفْرُغُوا مِنْ صَلَاتِهِمْ. ▫️امام صادق (علیه السلام): هرگاه کسی به امامت گروهی ایستد، شیطان به نزد شیطانی دیگر که نزدیک امام ایستاده می‌آید و می‌پرسد: «آیا نام خدا را به زبان آورد»؟ یعنی آیا بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ را خواند؟ اگر بگوید: آری، او از امام دور می‌شود و اگر بگوید نه، او بر گردن امام سوار می‌شود و پاهایش را بر سینه‌اش می‌آویزد و این‌گونه شیطان پیشاپیش آن گروه به امامت می‌ایستد تا نمازشان را به پایان رسانند. ▫️قال الرّسول (صلی الله علیه و آله): إِذَا مَرَّ الْمُؤْمِنُ عَلَی الصِّرَاطِ فَیَقُولُ بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِیمِ طُفِیَتْ لَهَبُ النِّیرَانِ وَ تَقُولُ جُزْ یَا مُؤْمِنُ فَإِنَّ نُورَکَ قَدْ أَطْفَأَ لَهَبِی. پیامبر (صلی الله علیه و آله): اگر مؤمن به هنگام عبور از صراط بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، شعله‌ی آتش فرو نشیند و گوید: «ای مؤمن! بگذر؛ چراکه نور تو شعله‌ام را خاموش کرد». ▫️الرَّحْمنِ الرَّحِيم: قال الرّسول (صلی الله علیه و آله): الرَّحْمَن رَحْمنُ الدُّنْیَا وَ الرَّحِیم رَحِیمُ الْآخِرة. پیامبر صلی الله علیه و آله: (خداوند، الرَّحْمَن در دنیا و الرَّحِیم در آخرت است) أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ أَمَّا الرَّحْمَنُ فَهُوَ عُوذَةٌ لِکُلِّ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ هُوَ اسْمٌ لَمْ یُسَمَّ بِهِ غَیْرُ الرَّحْمَنِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی. ▫️امام علی (علیه السلام) الرَّحمن؛ پناهی است برای هرکس که به خداوند ایمان آورده و از نام‌های مخصوص خداوند است که در مورد غیر او به کار نمی‌رود. ▫️رحمان به گفته گروهی از اهل لغت و بسیاری از مفسران قرآن، صیغه مبالغه از ماده «رَحِمَ» است، که دلالت بر مهربانی و رحمتی فراگیر و گسترده می کند؛ همان حقیقتی که در ابتدای دعای کمیل، بدان اشاره شده است: «اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ». خدایا از تو درخواست می‌کنم به رحمتت که همه چیز را فرا گرفته. ونیز همان حقیقتی که خداوند متعال در آیه ۱۵۶ سوره مبارکه اعراف می فرماید:«ورَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ» و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است. ▫️مشهور در ميان گروهى از مفسران اين است كه صفت" رحمان"، اشاره به رحمت عام خدا است كه شامل دوست و دشمن، مؤمن و كافر و نيكوكار و بدكار مى‏باشد. ▫️چنان‌که در روایتی از امام عسکری علیه السلام آمده است: الرَّحمنُ العاطِفُ عَلى خَلقِهِ بِالرِّزقِ، لا يَقطَعُ عَنُهم مَوادَّ رِزقِهِ و إِنِ انقَطَعوا عَن طاعَتِهِ. رحمتگرِ عطوفت كننده به آفريدگانش با روزى، كه موادّ روزىِ خود را از آنان قطع نمى‌كند، گرچه ايشان از طاعت او باز ايستند. (تفسير منسوب به امام عسكرى عليه السلام(ص34ح12)). 📌ادامه دارد...