📌 #اطلاعیه 🔰 جلسات تفسیر قرآن کریم 🔸با بیان : حجت‌الاسلام والمسلمین قاسم خانی (امام جمعه محترم شهرستان خوی) 🔻زمـان: هر هفته دوشنبه ها ، راس ساعت ۱۸:۴۵ 🔻مکان :حسینیه دفتر امام جمعه شهرستان خوی #امام_جمعه_شهرستان_خوی #تفسیر_قرآن_کریم #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

🔸 #گزارش_تصویری 🔰جلسه طرح عملياتی عفاف وحجاب شهرستان خوی به ریاست امام جمعه شهرستان خوی 🗓دوشنبه ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #عفاف_و_حجاب #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

🔸#گزارش_تصویری 🔰چهارمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی در محل حسینیه دفتر امام جمعه 🗓دوشنبه ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #تفسیر_قرآن_کریم #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

🎤 #گزارش_صوتی 🔰 #صوت_کامل چهارمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی 🗓دوشنبه ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #تفسیر_قرآن_کریم #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir

🔖 چهارمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی (بخش اول) بسم الله الرحمن الرحیم ▫️تفسیر سوره حمد ▫️عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: يَجِيءُ اَلْقُرْآنُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي أَحْسَنِ مَنْظُورٍ إِلَيْهِ صُورَةً فَيَمُرُّ بِالْمُسْلِمِينَ فَيَقُولُونَ هَذَا اَلرَّجُلُ مِنَّا فَيُجَاوِزُهُمْ إِلَى اَلنَّبِيِّينَ فَيَقُولُونَ هُوَ مِنَّا فَيُجَاوِزُهُمْ إِلَى اَلْمَلاَئِكَةِ اَلْمُقَرَّبِينَ فَيَقُولُونَ هُوَ مِنَّا حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى رَبِّ اَلْعِزَّةِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَقُولُ يَا رَبِّ فُلاَنُ بْنُ فُلاَنٍ أَظْمَأْتُ هَوَاجِرَهُ وَ أَسْهَرْتُ لَيْلَهُ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا وَ فُلاَنُ بْنُ فُلاَنٍ لَمْ أُظْمِئْ هَوَاجِرَهُ وَ لَمْ أُسْهِرْ لَيْلَهُ فَيَقُولُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَدْخِلْهُمُ اَلْجَنَّةَ عَلَى مَنَازِلِهِمْ فَيَقُومُ فَيَتَّبِعُونَهُ فَيَقُولُ لِلْمُؤْمِنِ اِقْرَأْ وَ اِرْقَهْ قَالَ فَيَقْرَأُ وَ يَرْقَى حَتَّى يَبْلُغَ كُلُّ رَجُلٍ مِنْهُمْ مَنْزِلَتَهُ اَلَّتِي هِيَ لَهُ فَيَنْزِلُهَا. ▫️قرآن روز قيامت در بهترين صورتى مى‌آيد و به مسلمانان گذر مى‌كند و مى‌گويند: اين مرد از ما است و از آنها بگذرد و نزد پيغمبران آيد و آنها هم مى‌گويند: او از ما است، و از آنها نزد فرشته‌هاى مقرّب مى‌گذرد و آنها هم مى‌گويند: او از ما است، تا به درگاه ربّ‌ العزة عز و جل مى‌رسد و مى‌گويد: پروردگارا! فلان پسر فلان است كه من در دنيا روزهاى گرمش را به تشنگى كشاندم و شبهاى او را بى‌خواب كردم (کنایه از پرداختن به قرآن در روز و شب) و فلان پسر فلان است كه نه روز او را به تشنگى كشاندم و نه شبش را بى‌خواب كردم، پس خدا تبارك و تعالى مى‌فرمايد: آنها را به بهشت بر و هر كدام را در مقام خود جاى بده و قرآن برخيزد و قرآنيان دنبال او بروند و او مى‌گويد به هر مؤمنى: قرآن بخوان و بالا برو، فرمود: هر كدام قرآن مى‌خوانند و بالا مى‌روند تا هر مردى به درجۀ خود مى‌رسد كه براى او مقرر شده است و در آن منزل مى‌گيرد. ▫️تفسير: 1- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم. در جمله" بِسْمِ اللَّهِ" نخست با كلمه" اسم" روبرو مى‏شويم که همزه اش همزه وصل است و از حروف اصلی کلمه نیست، این است که در صورت اتصال به کلمه دیگر در تلفظ ساقط می شود ولی در جمله «بسم الله» حتی در ضبط و نگارش هم افتاده است. در نظر علماى ادبيات عرب اصل آن از" سمو" (بر وزن غلو) (سما، یَسْمو، سُمُوّاً) گرفته شده كه به معنى بلندى و ارتفاع است، و اينكه به هر نامى" اسم" گفته مى‏شود به خاطر آنست كه مفهوم آن بعد از نامگذارى از مرحله خفا و پنهانى به مرحله بروز و ظهور و ارتفاع مى‏رسد، و يا به خاطر آنست كه لفظ با نامگذارى، معنى پيدا مى‏كند و از مهمل و بى معنى بودن در مى‏آيد و علو و ارتفاع مى‏يابد. ▫️بعضى" اسم" را از" سمه" (بر وزن هبه) از ماده" وسم" (وَسَم‌َ، یَسِم‌ُ، وَسْماً) به‌ معنای‌ علامت‌ و نشانه‌ گرفته‌اند، البته اشکالی براین نظر وارد شده و طبق آن این نظر تنها از جهت‌ معنی‌ صحیح‌ است، نه‌ از جهت‌ لفظ؛ چون جمع اسم اسماء است و مصغرش سُمَیّ و در نسبت سَمَوِیّ و اِسمیّ و در مقام تعدیه سَمَّیتُ و اَسمَیتُ می گویند و اگر متخذ از واژه سَمَة بود در موقع جمع بستن اَوسام و در تصغیر وُسَیم و در موقع نسبت وَسمیّ و در مقام تعدیه وَسَّمتُ و اَوسمتُ گفته می شد و در عربی داریم که الجمع و التصغیر یَرُدّان الاشیاءَ الی اوصولهما. با این وجود روایتی به مضمون این نظر وارد شده است: ▫️سَأَلْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ بِسْمِ اَللَّهِ قَالَ مَعْنَى قَوْلِ اَلْقَائِلِ بِسْمِ اَللَّهِ أَيْ أَسِمُ عَلَى نَفْسِي بِسِمَةٍ مِنْ سِمَاتِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هِيَ اَلْعُبُودِيَّةُ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ مَا اَلسِّمَةُ قَالَ اَلْعَلاَمَةُ. از امام رضا عليه السلام درباره «بسم اللّه » پرسيدم. فرمود: «وقتى كسى مى گويد : بسم اللّه، يعنى مى گويد: سِمه اى از سِمات خداوند را بر خود مى نهم و آن، سِمه بندگى است».گفتم : «سِمه» چيست؟ فرمود: «نشانه».(عیون اخبار الرضاج1ص260ح19). ▫️این نشانه همان ظهور بندگی و عبودیت و نابودی منیت و انانیت است که از اتصال قلب و روح به «بسم الله» حاصل می شود و روشن ترین و زیبا ترین معیار شناخت حق از باطل است. 📌ادامه دارد...

🔖 چهارمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی (بخش دوم) ▫️الله: لفظ جلاله (اللَّه)، اصل آن (اَلْ اِله) بوده، كه همزه دومى در اثر كثرت استعمال حذف شده، و بصورت اللَّه در آمده است، و كلمه (اِله) از ماده (اَلَ هَ) باشد، كه به معناى پرستش است، وقتى مى‏گويند (اَلَهَ الرَجُلُ و يَألَهُ)، معنايش اين است كه فلانى عبادت و پرستش كرد، ممكن هم هست از ماده (وَ لَ هَ) باشد، كه بمعناى تحير و سرگردانى است، و كلمه نامبرده بر وزن (فعال) به كسره فاء، و بمعناى مفعول (مالوه) است، یعنی عقول بشر در شناسايى او حيران و سرگردان است. ▫️براساس منابع معتبر، معانی و مفاهیم گوناگونی در تفسیر نام «الله» از نام های حضرت پروردگار ، گفته شده که برخی از آن ها عبارتند از: ۱.معبود حق. ۲. سزاوار پرستش. ۳. تحیر و سرگردانی عقول در معرفت ذات او. ۴. وجودی که به یادش آرامش می یابند. ۵. ذاتی که بصائر و ابصار از درک حضرتش محجوب اند. ۶.حقیقتی که در همه شئون ، فوق هر چیزی است. ۷.پناهگاه مخلوقات.(تفسیر حکیم ج1 ص37) ▫️به عبارتی کاملتر: «الله» کلمه ای است که بر ذات مستجمع همه صفات کمالیه، دلالت دارد. و علم و نام اختصاصی خداست، از اینجاست که اگر کسی به جای لا اله الا الله بگوید لا اله الا الخالق یا الا الرازق اسلام او پذیرفته نیست چون امثال این جملات به توحید خداوند دلالت ندارد.(ترجمه البیان السید الخویی ص563) ▫️اشکال نشود که اگر کلمه «الله» علم و نام خاص باشد معنای آیه 3 انعام «و هو الله فی السماوات و فی الارض»(اوست خداوند درآسمانها و در زمین)، صحیح نخواهد بود. ▫️زیرا اگر لفظ«الله» نام خاص ذات اقدس باشد، در این صورت این آیه برای او اثبات مکان خواهد نمود، در صورتی که خداوند مکان نداردو جایی از آسمانها و زمین را اشغال نکرده است این است که باید گفت لفظ «الله» علم و نام خاص خدا نیست بلکه به معنای معبود است و در این صورت معنای آیه شریفه چنین خواهد بود که اوست معبود، در آسمانها و زمین. چون در جواب می گوییم: که آیه مذکور به این معنی است که هیچ مکانی از وجود خدا خالی نیست و او به تمام آنچه در آسمانها و زمین است احاطه دارد و هیچ موجودی از او پنهان و مخفی نمی باشد که جملات بعدی آیه هم مؤید این معنی است که می فرماید: ▫️«يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ (3)»(پنهان و آشكار شما را مى‏داند و از آنچه (انجام مى‏دهيد و) به دست مى‏آوريد با خبر است.) ▫️کلمه «الله» را به علت عظمت خاص و معنای والای آن لفظ جلاله می‌نامند و در خصوصیات و امتیازات این لفظ که حاکی از ویژگی آن است، اینکه حرف «الف و لام» یعنی «اَل» در اول آن گرچه به جهت عَلَم و اسم خاص بودن جزء کلمه شده است ولی در عین حال همزه اش همزه وصل است و مانند همه کلمات و همزه های وصل دیگر با اتصال به حرف دیگر ساقط می شود مگر اینکه بعد از حرف ندا واقع شود، مانند«یا الله» که در این صورت همزه ساقط نمی‌گردد و این یکی از مختصات همان لفظ جلاله است و در کلام عرب نظیری برای این کلمه در این مورد پیدا نشده است.(ترجمه البیان ص565) 📌ادامه دارد...

🔖 چهارمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی (بخش سوم) ▫️از امیرمؤمنان علیه السلام نیز در تفسیر «الله» فرمایش پر مغزی نقل شده، که لازم است مورد توجه قرار گیرد: ▫️عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيٍّ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ : أَنَّهُ قَالَ لَهُ رَجُلٌ: فَمَا تَفْسِيرُ قَوْلِهِ- اَللَّهِ؟ فَقَالَ هُوَ اَلَّذِي يَتَأَلَّهُ إِلَيْهِ عِنْدَ اَلْحَوَائِجِ وَ اَلشَّدَائِدِ كُلُّ مَخْلُوقٍ عِنْدَ اِنْقِطَاعِ اَلرَّجَاءِ مِنْ جَمِيعِ مَنْ دُونَهُ، وَ تَقَطُّعِ اَلْأَسْبَابِ مِنْ كُلِّ مَنْ سِوَاهُ، وَ ذَلِكَ أَنَّ كُلَّ مُتَرَأِّسٍ فِي هَذِهِ اَلدُّنْيَا وَ مُتَعَظِّمٍ فِيهَا وَ إِنْ عَظُمَ غِنَاهُ وَ طُغْيَانُهُ وَ كَثُرَتْ حَوَائِجُ مَنْ دُونَهُ إِلَيْهِ، فَإِنَّهُمْ سَيَحْتَاجُونَ حَوَائِجَ لاَ يَقْدِرُ عَلَيْهَا، هَذَا اَلْمُتَعَاظِمُ. وَ كَذَلِكَ هَذَا اَلْمُتَعَاظِمُ يَحْتَاجُ حَوَائِجَ لاَ يَقْدِرُ عَلَيْهَا فَيَنْقَطِعُ إِلَى اَللَّهِ عِنْدَ ضَرُورَتِهِ وَ فَاقَتِهِ حَتَّى إِذَا كَفَى هَمَّهُ عَادَ إِلَى شِرْكِهِ.الحدیث ▫️امام على عليه السلام ـ در تفسير «اللّه» ـ فرمود: او كسى است كه هر مخلوقى در هنگام نيازها و گرفتاريها ، وقتى اميدش از همه كس قطع مى شود و رشته همه سببها، جز او، بريده مى گردد، به وى روى مى آورد؛ چه آن كه هر انسانى هر چند در اين دنيا خود را رئيس بخواند و بزرگ بداند و بى نيازى و گردن فرازييش بسيار باشد و ديگران به او نياز فراوان داشته باشند، همين نيازمندان نيازهايى برايشان پيدا خواهد شد كه آن شخص، قادر به بر آوردن آنها نيست و براى خود همين شخص نيز نيازهايى پيش مى آيد كه توان بر آوردن آنها را ندارد. پس، هنگام ضرورت و نيازمندى، به خدا روى مى آورد، اما همين كه نيازش برآورده شود، دوباره ره شرك مى پويد.( تفسير نور الثقلين,جلد۱،صفحه۷۱۷ 📌 پایان 🗓دوشنبه ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۲ #امام_جمعه_شهرستان_خوی #تفسیر_قرآن_کریم #شبکه_امامت 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir