eitaa logo
مبشرصبح
2هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.2هزار ویدیو
71 فایل
ارتباط با حقیر @shafieihasan سوابق علمی » طلبه سطح عالی » کارشناسی تاریخ اسلام » کارشناسی ارشد تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام » دکتری تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی » و همچنین در گرایش های مختلف تاریخ در حوزه و دانشگاه مشغول تدریس و پژوهش می باشم.
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 وحدت، اخوت و مسئله پیشرفت 🔻 در اینکه یکی از پرتکرارترین توصيه های رهبر معظم انقلاب مسئله و انسجام ملی و پرهیز از اختلاف است، شک و تردیدی نیست. اما آیا دعوت به وحدت یک توصیه اخلاقی صرف است؟ 🔻 وحدت و در جامعه انسانی و اخوت در جامعه ایمانی و اسلامی کارکردهایی تکوینی و طبیعی دارند. توجه به ابعاد روحی و روانشناختی انسان، مناسبات اجتماعی و نبض تحولات تمدنی این نکته را نمایان تر می‌کند. 🔻 اساساً دعوت به وحدت را تقلیل دادن به یک توصیه اخلاقی، یعنی نشتاختن سطوح مطلوبیت‌های راهبر و ولی یک جامعه دینی. رهبری که در نقطه کانونی ایستاده است، حتی توصيه های اخلاقی‌اش، بُعد راهبردی _ اجتماعی و رویکرد جامعه‌سازانه دارد. براین اساس‌ در منطق رهبری پیش‌نیاز و تحقق فضای و وحدت در جامعه ایمانی است. 🔻 پیشرفت در جامعه ایمانی تنها امری مکانیکی و سخت افزاری و ساختاری نیست، بلکه پیشرفت در لایه‌های عمیق روحی، روابط اجتماعی و مناسبات انسانی جریان و نمود دارد. کسی‌که دنبال تحقق پیشرفت و عدالت است، اما نفرت پراکنی می‌کند، درکی از ماهیت پیشرفت در منطق اسلامی ندارد. 🔻 اخوت و وحدت از چند لایه به مسئله پیشرفت و عدالت کمک می‌رساند. یک لایه از حیث زمینه‌سازی شرایط حرکت عمومی جامعه است که در فضای نفرت، به کندی پیش می‌رود. اما لایه‌ی دیگر بعد درونی و ماهوی پیشرفت است. پیشرفت از یک سو نوعی صیرورت اجتماعی و رشد انسانی در مقیاس جامعه است. از سوی دیگر جان مایه پیشرفت، سوگیری و مفاد آن در لایه‌هایی بسته به جریان سنن الهی در حق یک جامعه و تجلی اسمائی است که این امر اخیر جز در شرایط تحقق طهارت اجتماعی که در بستر اخوت ایمانی رخ می‌دهد، محقق نخواهد شد. 🔻 پیشرفتی که قرآن وعده می‌دهد "وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَرَكَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَٰكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذۡنَٰهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ" در بستر ایمان عمومی محقق می‌شود و ضلعی از اضلاع هدایت و مجری نزول برکت است. یعنی رشدی که خدای متعال به ذهن‌ها، جان‌ها، فکرها، روح‌ها و اقدام‌ها می‌دهد. جامعه‌ای رشد یافته و پیشرفته خواهد بود که رشد ظاهری او در سایه رشد باطنی محقق شود تا آن پیشرفت ظاهری ماندگار و پایا و پویا گردد. (بی‌تردید این دو پاراگراف در حالت اختصار است و نیاز به شرح و بسط دارد که مجال مناسب می‌طلبد.) 🔻 وحدت و اخوت را تقلیل دادن به امری اخلاقی یا تاکتیکی سیاسی، عدول از مبانی عمیق است. 🖋حسین ایزدی 🇮🇷 همراهی بفرمایید. https://eitaa.com/joinchat/2129985567C4b22f9eb1d