📢 رهبر معظم انقلاب درباره تحولات منطقه سخنرانی خواهند کرد 🔹️هزاران نفر از اقشار مختلف مردم چهارشنبه ۲۱ آذرماه ۱۴۰۳ با حضور در حسینیه امام خمینی(ره) با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار خواهند کرد. ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدار درباره تحولات اخیر منطقه به سخنرانی خواهند پرداخت. 💻 Farsi.Khamenei.ir

⛔️ «دلایل اقتصادی سقوط بشار اسد» 🔻 شروع دومینوی شکست سوریه به 2005 باز میگردد زمانیکه برخی «اقتصادخوان‌های سیاست‌ندان» با بلاگری رسانه‌ای بر طبل توهمِ «دولت بزرگ و پرخرج» کوبیدند تا سیاستهای «رفاه عمومی» سوریه را در هم بشکنند که امروز ثمره شوم آن بشود انهدام سرمایه اجتماعی دولت. 🔻 سوریه با همه نواقص اقتصادی که داشت اما چتر رفاهی عمومی را در حوزه خدمات عمومی مثل بهداشت و درمان، آموزش، بیمه و تأمین اجتماعی و نظام بازنشستگی فراهم کرده بود. حتی تسهیلات دهی خوبی برای حوزه کشاورزی و خودکفایی کالاهای اساسی خود به اجرا گذاشته بود تا اینکه عده ای مبتنی بر آموزه‌های جزوات اقتصادی خود، بدون توجه به هیچ کدام از سایر ابعاد سیاسی، اجتماعی، امنیتی و اقتصادی سوریه، با اهدافی مثل «کاهش مخارج دولت، چابک‌سازی دولت، توزیع عادلانه!! یارانه و ...» و دقیقا با همین واژگان، بشار اسد را به سمت حذف سیاست‌های رفاه عمومی در سوریه بردند. ⛔️ حذف یارانه‌ها شروع شد، سوخت و نان گران شد، حمایت دولت از تولید کالاهای اساسی غذایی و کشاورزی شدیدا کاهش پیدا کرد، سوریه به واردکننده بسیار از همین کالاها تبدیل شد. نظام بیمه عمومی عملا لغو شد و بیمارستانهای دولتی به سمت خصوصی شدن رفتند و هزینه درمان سر به فلک کشید.حتی حوزه آموزش هم به سمت خصوصی شدن پیش رفت تا جاییکه از مهدکودک تا دانشگاه را شامل میشد. 🔸 اما نه دولت چابک شد، نه بخش خصوصی توسعه یافت، نه درآمد سرانه رشد کرد، نه بهره‌وری و توسعه به صرفه شد و نه هیچکدام از درهای آرمان‌شهر تَوَهمی آن اقتصادخوان‌های مشاور بشار اسد باز شد. ⛔️ رسانه‌های دولتی سوریه هم با تریبون دادن به این جریان، ناخواسته سقوط را تسریع کردند. 📝 نتیجه: انهدام سرمایه اجتماعی اسد و شروع و توسعه ناامنی های گاه و بیگاه از شمال و جنوب سوریه. ⛔️ این عاقبت حتمی هر دولتی است که حکمرانی را به دست «اقتصادخوان‌های سیاست‌ندان» و بلاگرها بدهد. 🖊محمد طاهر رحیمی @Economics_Finance

بشار اسد به اقتصاد باخت طی 10 سال (2024-2014)، نرخ هر دلار در #سوریه، از 175 لیر به 13.578 لیر رسید یعنی قیمت دلار طی یک دهه 77 برابر شد. تورم سطوح وحشتناک سه رقمی مثل 180 درصد را تجربه کرد در حالی که متوسط رشد اقتصادی کمتر از صفر بود. مردم به خاک سیاه نشستند.. @DrRezaGholami

آنچه صندوق بین‌المللی پول نیاز دارد، تداوم اخبار بد است 🔸 تعلیمات مکتب اقتصادی شیکاگو، صندوق بین‌المللی پول را مطمئن کرده بود که فاجعه آسیا (دهه نود) فرصتی پنهان است. دیدگاهِ "کاری نکنید، بگذارید غرق شوند" در بیان روسای بانک‌های مطرح، سکه رایج شد. از جمله رئیس سیتی بانک که دوست قدیم فریدمن بود. 🔸استراتژیست موفق موسسه مورگان در بازارهای نوظهور در کنفرانسی گفت: "صندوق بین‌المللی پول و خزانه‌داری ایالات متحده نباید برای کاستن از گسترش بحران آسیا هیچ کاری بکند. آنچه ما در آسیا نیاز داریم، تداوم اخبار بد است. اخبار بد لازم است تا فرایند تعدیل همچنان فعال بماند" 🔸چهار ماه پس از فروپاشی آسیا بیل کلینتون با رد ظهور یک فاجعه اقتصادی در آسیا و یاد کردن از آن به عنوان "چندتا گیر کوچک" همتایان آسیایی خود را به خشم آورد. پیام روشن بود: خزانه‌داری ایالات متحده اصلا در متوقف ساختن درد و رنج آسیا عجله‌ای نداشت و اما صندوق بین‌المللی پول، سازمان جهانی‌ای که برای جلوگیری از فروپاشی‌های مالی کشورها مانند چنین مواردی ایجاد شده بود، رویکردِ بی‌عملی و دست روی دست گذاشتن را پیش گرفت که از هنگام فاجعه روسیه مشخصه و سیاست رایج صندوق شده بود. 🔸تحلیل‌گران خبره سرمایه‌گذاری، فوران بحران را فرصتی مناسب دانستند که موانع باقی مانده محافظ بازارهای آسیا را یک‌بار برای همیشه از میان بردارند. ایده این بود که اگر بحران به حال خود واگذاشته شود که گسترش یابد، کل ارزهای خارجی از منطقه تخلیه و شرکت‌های تحت مالکیت آسیایی‌ها به ناچار تعطیل یا به موسسات غربی فروخته می‌شود. 🔸صندوق سرانجام واکنش نشان داد اما به جای وام‌های فوری و اضطراریِ مورد نیاز در بحران‌های صرفا مالی برای تثبیتِ شرایط، فهرستی بلندبالا از مطالبات پیش روی آسیا گذاشت. #دکترین_شوک ۱۱۷ @haad1442

اینکه برخی از اقتصادخوانده های داخلی حاضر نیستند نتایج اجرای سیاست های نئولیبرالیسم در سوریه از 2005 به این طرف را ببینند و می خواهند با جوک و طنز عبور کنند برای این است که مخاطب را نادان بار بیارند. به طنز میگن سوریه و نئولیبرالیسم؟ بله نئولیبرالیسم که شاخ و دم نداره! نئولیبرالیسم یعنی اجرای سیاست های اقتصادی حذف یارانه ها و تبدیل آن به نقدی، خصوصی سازی و واگذاری اموال عمومی به طبقه سرمایه دار، خصوصی سازی آموزش و بهداشت و عرصه های مهم حاکمیتی، جهانی سازی قیمت ها، تضعیف پول ملی در برابر ارز دلار و ...! سوریه از 2005 وارد این وادی شد. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

تیرخلاص را اقتصاد به دولت بشار اسد زد 📝دکتر رضا غلامی، اقتصاددان اقتصاد سوریه پس از بحران­های داخلی 2011 مدام رو به افول بوده و سیاست­های غلط اقتصادی دولت نیز برعمق این بحران­ها افزود تا جایی که 13 سال بعد، دولت بشار اسد بدون کمترین مقاومتی فرو ریخت. تضعیف مداوم پول ملی در سوریه در کنار عدم تقویت دستمزدها، هر روز مردم بیشتری را به دامن فقر برد و دامنه فقر در این کشور گسترده تر شد. علاوه بر این، افزایش مداوم نرخ سوخت ، عمق این فاجعه را عمیق­تر و گستردگی آن را بیشتر کرد تا به شروع دومینوی فروپاشی سیاسی این کشور انجامید. 🔻مشروح این یادداشت را در قدس آنلاین بخوانید: https://qudsonline.ir/xbNr9 @sahmmardom

✍بشار اسد هم مجری سیاست های تعدیل اقتصادی و ریاضتی نئولیبرالیستی پیشنهاد شده توسط صندوق بین المللی پول بود. بر همین اساس نرخ ارز در سوریه هم طی ۱۰ سال به نزدیک ۸۰ برابر رسید. سیاستی که اخیرا باعث سرنگونی دولت بنگلادش هم شد چرا که بنگلادش هم مجری همین سیاستهای صندوق شده بود! در ایران هم اجرای این سیاستها بعد از جنگ و در دوره هاشمی رفسنجانی برای دریافت وام از این صندوق شروع شد و جز کوچک کردن و ناراضی کردن مردم تا بحال نتیجه ای نداشت. وامی که علیرغم عضو هیئت مدیره این صندوق بودن به دلیل حق وتو آمریکا در آن هیچ وقت دریافت نشد در حال حاضر هم، توسط دولت پزشکیان این سیاستها همچنان با شتاب بیشتری در حال انجام است. گران سازی و شناورسازی نرخ ارز یکی از نسخه های لیبرالیستی این صندوق (IMF) است. 📌 #خبر_فوری_سراسری بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا @fori_sarasari

🔰 روایت حسن شمشادی از اوضاع اقتصادی سوریه 🔸️ همانگونه که قبلا نیز گفته شد، اصلی ترین علت نارضایتی مردمی از حکومت اسد، وضعیت نابسامان اقتصادی بود تا جایی که خود بشار اسد هم متوجه شد که دیگر نمی تواند با این روند، همچنان حکومت کند. ✍️ پ.ن: تَهِ نسخه های نئولیبرالی که در اقتصاد ایران در حالِ پیاده شدن است، قطعا به نقطه ی آشوب و اعتراضات مدنی و اجتماعی ختم خواهد شد و آخرالامر یا منجر به استحاله ی تئوریک و تغییر نظم سیاسی خواهد شد و یا خدای ناکرده اتفاقات ناگوارتری برای تمامیت ارضی ایران خواهد افتاد. مبارزه و مقابله با رویکردهای نئولیبرالی را با افزایش آگاهی خود و دیگران جدّی بگیریم. @taammolatenazari

✨روایت ناگفته از ریشه‌های اقتصادی سرنگونی قذافی در ابتدای دهه ۲۰۰۰ لیبی به سوی آشتی با غرب چرخش یافت. قذافی از حمله آمریکا به افغانستان حمایت کرد و با برنامه «جنگ علیه تروریسم آمریکا» از نزدیک همکاری داشت. با برداشته شدن تحریم‌های سازمان ملل در سال ۲۰۰۳ شخصیت‌های کلیدی اطراف قذافی و از همه مهمتر پسرش «سیف الاسلام قذافی»- فارغ‌التحصیل مدرسه اقتصاد لندن- مصرانه خواستار اتخاذ اصلاحات نئولیبرالی شدند. قدرت گرفتن جناح نئولیبرال درون دولت لیبی در پافشاری مصرانه سیف‌الاسلام مشهود است. او در سخنرانی سال ۲۰۰۸ در گردهمایی جوانان لیبی گفت: «همه چیز باید خصوصی شود». در اواخر دهه ۲۰۰۰ آمریکا و رهبران اروپایی که در گشایش منابع وسیع نفت و گاز لیبی به روی مالکیت خارجی سود سرشاری می‌دیدند، قاطعانه از مسیر نئولیبرالی لیبی حمایت کردند. لیبی بزرگترین منابع نفتی ثبت شده آفریقا را دارد و جز ۱۰ کشور صاحب بزرگترین ذخایر نفتی جهان رده‌بندی می‌شود. به علاوه لیبی در میان کشورهای آفریقایی رتبه چهارم ذخایر گازی را دارد. در این زمینه چرخش نئولیبرالی با حمایت سیف‌الاسلام و دیگر شخصیت‌های نزدیک به قذافی با برداشته شدن تحریم‌ها از لیبی و پذیرش بین‌المللی رژیم قذافی همراه شد. دیدارهای رسمی و پی در پی سیاستمداران مشاوران و دانشگاهیان غربی از لیبی (برای نمونه کاندولیز رایس، تونی بلر، سیلویا برلوسکونی، بنیامین باربر، آنتونی گیدنز، جوزف نای و مایکل پورتر) نشان از آمادگی بازدیدکنندگان برای تایید دولت لیبی علی رغم تداوم سرکوب سیاسی داشت. سیاست‌های نئولیبرال نابرابری را به ویژه پس از بحران ۲۰۰۸ و کاهش قیمت نفت تشدید کرد. طبق آماری که غالباً به آن استناد می‌شود در آستانه انقلاب ۲۰۱۱ بیست درصد مردم بیکار و یک سوم جمعیت لیبی زیر خط فقر زندگی می‌کردند. اما در همان زمان موسسات مالی بین‌المللی از مسیر نئولیبرالی لیبی ابراز خرسندی می‌کردند. صندوق بین‌المللی پول در گزارش ۱۵ فوریه ۲۰۱۱ خود ضمن تحسین دولت لیبی گفت: «برنامه بلند پروازانه خصوصی‌سازی بانک‌ها و توسعه بخش نوبنیاد مالی در حال اجراست. بانک‌ها تا حدی خصوصی شده‌اند نرخ بهره آزاد و رقابت حمایت شده است... به علاوه با کمک صندوق بین‌المللی پول تلاش‌هایی برای بازسازی و مدرن سازی بانک مرکزی لیبی در جریان است». صرفا دو روز پس از انتشار این گزارش خوشبینانه، کنشگران در بنغازی مردم را به شرکت در تظاهرات یوم الغضب (روز خشم) فراخواندند... آگوست ۲۰۱۱ رژیم قذافی فروپاشید. برشی از کتاب «تبار خیزش: مسائل سرمایه‌داری معاصر در خاورمیانه» نوشته آدم هنیه @syjebraily

استفاده صندوق بین‌المللی پول از بحران در کشورها به عنوان یک اهرم فشار 🔸صندوق بین‌المللی پول بعد از ماه‌ها بی‌عملی در مقابل بحران آسیا و وخیم‌تر شدن بحران، سرانجام با دولت‌های بی‌رمق آسیا وارد مذاکره شد. تایلند، فیلیپین، اندونزی و کره‌جنوبی بر سر میز مذاکره نشستند. تنها کشوری که در این دوره به لطف بدهی کمش در برابر صندوق مقاومت کرد مالزی بود. ماهاتیر محمد نخست‌وزیر مالزی گفت که معتقد نیستم که "باید اقتصاد را نابود کنم تا بهتر شود" همین گفته او کافی بود که به او انگ یک تندروی سرکش بزنند. 🔸اما سایر اقتصاد‌های بحران‌زده آسیا چنان نیازمند ارز خارجی بودند که از امکان دریافت ده‌ها میلیارد وام صندوق بین‌المللی پول نمی‌توانستند چشم بپوشند. نماینده صندوق می‌گفت: "شما نمی‌توانید کشورها را وادار کنید که کمک بخواهند، خودشان باید بخواهند. اما هنگامی که خزانه‌شان خالی است در اینکه از چه کسی تقاضای وام کنند گزینه‌های زیادی ندارند." 🔸چندین دولت آسیایی پیشنهاد کردند که چون این بحران ناشی از سهولت ورود و خروج زیاد پول از کشورهایشان بوده و عاملی برای کند کردن جریان سرمایه وجود نداشته، عاقلانه است که کنترل‌هایی در این زمینه گذاشته شود. 🔸 چین با نادیده گرفتن توصیه فریدمن در این زمینه کنترل‌های خود بر جریان ورود و خروج سرمایه را حفظ کرده بود و تنها کشور منطقه بود که در اثر این بحران غارت نشد. مالزی هم کنترل خود بر جریان سرمایه را مجددا برقرار کرد. 🔸 صندوق بین‌المللی پول بی‌درنگ اندیشه برقراری نظارت بر جریان‌های سرمایه‌ را رد کرد. صندوق علاقه‌ای به تعیین علل بروز بحران نداشت بلکه مانند یک بازجوی زندان، دنبال ضعف می‌گشت و تنها بر این امر تمرکز می‌کرد که چگونه می‌تواند از بحران مانند یک اهرم فشار استفاده کند. #دکترین_شوک ۱۱۸ @haad1442