#ابو_حمزه_ثمالی فراز اول: «إِلهی لا تُؤَدِّبْنِي بِعُقُوبَتِك؛ خدایا مرا با عقویت کردنت تربیت نکن» خداوند متعال انسان ها را به دو شیوه تادیب و تربیت می کند گاه از شیوه عقوبت و تنبیه و گاه از شیوه غیر عقوبت استفاده می کند. امام سجاد ع از تادیب عقوبتی به خدا پناه می برد و از خداوند مطلقا درخواست نمی کند که مرا ادب نکن چرا که بالاترین تربیت، تربیت خداوند متعال است و پیامبر خدا ص به تادیب الهی خود افتخار می کرد و می فرمود: « انا ادیب الله؛ من ادب شده خداوند متعال هستم. مطلب مهم در تبیین این فراز این است که انسان ها در چه زمانی از طریق عقوبت، تادیب می شوند؟ جواب این سوال در نامه 31 نهج البلاغه بیان شده است آنجا که امیرمومنان ع به امام مجتبی ع فرموده اند: « وَ لَا تَكُونَنَّ مِمَّنْ لَا تَنْفَعُهُ الْعِظَةُ إِلَّا إِذَا بَالَغْتَ فِي إِيلَامِهِ، فَإِنَّ الْعَاقِلَ يَتَّعِظُ بِالْآدَابِ، وَ الْبَهَائِمَ لَا تَتَّعِظُ إِلَّا بِالضَّرْبِ؛ از كسانى مباش كه پند و اندرز به آنها سودى نمى‌بخشد مگر آن زمان كه در ملامت او اصرار ورزى، چرا كه عاقلان با اندرز و آداب پند مى‌گيرند ولى چهارپايان جز با زدن اندرز نمى‌گيرند». در این دعا امام سجاد ع به بندگان تعیلم می دهد که از خداوند متعال درخواست کنند که تادیبشان را تادیب انسانی قرار دهد بدین صورت که با موعظه و عبرت به مسیر حق قدم بگذارند و مثل حیوانات نگردند که خداوند متعال چاره را فقط در عقوبت بندگان ببیند. باطن و سیرت انسان ها گاهی مطابق صورت انسانی است اما  برخی دیگر سیرت حیوانی دارند و بهره این دسته از انسانیت فقط صورت انسانی می باشد امیرمومنان ع درباره برخی از انسان ها فرموده است که «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوَان‏؛ صورت، صورت انسان است، و قلب قلب حيوان». نتیجه سیرت حیوانی در بیان امیرمومنان ع این می شود که: «لَا يَعْرِفُ بَابَ الْهُدَى فَيَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَى فَيَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِكَ مَيِّتُ الْأَحْيَاء؛  آگاه به راه هدايت نيست تا از آن پيروى كند، و آشناى به مسير گمراهى نيست تا از آن دست بردارد. ايچنين آدمى مرده‏اى است در ميان زنده‏ها.» یکی از مصادیق بارز سیرت حیوانی شمر بن ذی الجوشن می بشد وقتی در کربلا زهیر لشکریان عمر سعد را نصیحت می کرد شمر به زهیر توهین کرد. زهیر در جواب به باطن شمر اشاره کرد و گفت : «ما ايّاك اخاطب إنما أنت بهيمة؛ من با تو سخن نمى‏گويم. بى‏ ترديد تو يك حيوانى‏». اساس تربیت انسان با موعظه است اما وقتی باطن حیوانی شد دیگر موعظه نافع نخواهد بود. در واقع امام سجاد ع از خداوند می خواهد که باطن بنده از انسانی به حیوانی تبدیل نشود که در تادیب و تربیتش احتیاج به عقوبت باشد چرا که اگر سیرت انسانی در بندگان حفظ شود با کمترین موعظه ای تادیب و تربیت خواهند شد. نمونه های تربیت یافتگان درگاه الهی که با موعظه و نصیحت هدایت شده اند را می توان در برگ برگ تاریخ یافت که گاهی مثل فضیل عیاض با شنیدن آیه ای از قرآن مسیر زندگی خود را عوض کردند. در مقابل خداوند متعال در قرآن نمونه های زیادی از تادیب بندگان به وسیله عقوبت ذکر کرده است که یکی از آنها قوم عاد بودند که در سرزمین احقاف (بین یمن و حضرموت) با ثروت و مکنت و عمر طولانی زندگی می کردند. خدای متعال برای هدایت آنان حضرت هود(علیه السلام) را در میانشان مبعوث کرد، ولی آنان دعوت او را نپذیرفتند و به فساد و بت پرستی ادامه دادند تا اینکه خداوند باران رحمتش را به مدت هفت سال از آنها باز داشت و با باد صرصر آنان را نابود کرد بدین صورت که خشکسالی و قحطی، همه جا را فرا گرفت و هوا خشک و گرم و خفه کننده شده بود. خداوند در آیات متعدد قرآن از جمله آیه « وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُواْ بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَة؛ و امّا قوم عاد با تند بادى طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند. (حاقه/6) به سرنوشت قوم عاد اشاره کرده. محمدجوادمومنی حبیب آبادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام

#ابو_حمزه_ثمالی فراز سوم مِنْ أَيْنَ لِيَ النَّجَاةُ وَ لَا تُسْتَطَاعُ إِلَّا بِك‏؛ از کجا برایم نجاتی است، درحالی که‌جز به‌تو فراهم نمی گردد در این فراز از دعا، امام سجاد ع نجات دهنده واقعی را خداوند متعال معرفی می کند تا بندگان برای نجات متوجه خدا شوند پیامبر خدا ص و اولاد طاهرینش در خطرناک ترین لحظه ها به وسیله خداوند نجات می یافتند مرحوم کلینی در کتاب شریف کافی نقل می کند که پيامبر خدا ص در جنگ ذات الرّقاع، بر لب رود زير درختى نشسته بود و سيلى آمد و ميان او و يارانش جدايى انداخت. مردى از مشركان آن حضرت را تنها ديد و در حالى كه مسلمانان كنار رودخانه در انتظار بودند سيل پايان پذيرد و خود را به پيامبر برسانند، آن مرد مشرك به قوم خود گفت: من محمّد ص را مى‏كشم و با شمشير به پيامبر ص حمله كرد و گفت: مَنْ يُنْجِيكَ مِنِّي يَا مُحَمَّد؛ اى محمد! چه كسى تو را از تيغ من نجات مى‏دهد؟ پيامبر ص فرمود: خداى من و تو. جبرئيل او را از روى اسب بركند و به پشت بر زمين افتاد و رسول خدا برخاست و تيغ برداشت و بر سينه او نشست و گفت: مَنْ يُنْجِيكَ مِنِّي‏؛ چه كسى تو را از تيغ من مى‏رهاند؟ او گفت: بخشش و كرم تو اى محمّد. پيامبر ص او را رها كرد و برخاست و او مى‏رفت، در حالى كه مى‏گفت: بخدا سوگند تو از من بهتر و بخشنده‏ترى‏. البته در آیات و روایات راه هایی برای دست یابی به نجات بیان شده است که اگر بندگان به امور مباشرت کنند، خداوند متعال نجات بندگان را فراهم می شارد که در ادامه به برخی از راه های نجات اشاره می شود. 1تقوا: خداوند متعال در آیه 72 سوره مریم تقوا را راه نجات بیان کرده است. ثُمَّ نُنَجِّي الَّذينَ اتَّقَوْا؛ ما افراد باتقوا را نجات خواهیم داد. 2 ایمان به خدا، پیامبر، جهاد: خداوند در آیه 10 سوره صف، راه نجات از عذاب دردناک آخرت را بیان کرده است:یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ هَلْ أَدُلُّكمُ‏ عَلىَ‏ تجِارَةٍ تُنجِیكمُ مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ تُۆمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تجُاهِدُونَ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكمُ‏ وَ أَنفُسِكُمْ؛ اى كسانى كه ایمان آورده‌‏اید! آیا شما را به تجارتى راهنمایى كنم كه شما را از عذاب دردناک رهایى مى‏‌بخشد؟ به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد كنید. 3امیرالمومنین ع: مرحوم مجلسی کتاب بحار الأنوار از امير المؤمنين ع نقل کرده که حضرت فرمود من آن تجارت سود بخشى هستم كه موجب نجات از عذاب دردناك است كه‏ خداوند به این تجارت در آيه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى‏ تِجارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ اشاره کرده است. نکته مهم درباره این روایت این است که حضرت یکی از مصادیق تجارت را بیان کرده است نه اینکه تجارت را منحصر در مورد خاصی بکند. 4امام حسین ع:شیخ صدوق در کتاب عيون أخبار الرضا عليه السلام از پیامبر خدا ص نقل کرده که حضرت فرمودند: إِنَّهُ لَمَكْتُوبٌ عَنْ يَمِينِ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِصْبَاحُ هُدًى وَ سَفِينَةُ نَجَاة؛ در طرف راست عرش الهى در باره امام حسین ع چنين نوشته شده است: چراغ هدايت و كشتى نجات‏. 5اعتماد به خدا: مرحوم مجلسی در جلد 44 کتاب بحار الأنوار نقل کرده که شخصی از امام حسین ع کمک خواست امام فرمود اگر به سوالاتم پاسخ دهی کمک خواهم کرد. یکی از سوالات این بود: فَمَا النَّجَاةُ مِنَ الْمَهْلَكَة؛ راه نجات از هلاكت چيست؟طرف در جواب گفت: الثِّقَةُ بِاللَّهِ؛ اعتماد به خدا نجات دهنده حقیقی انسان خداوند متعال است که در ادعیه فراوانی ائمه اطهار ع از خداوند نجات را درخواست کرده اند. در آموزه های دینی راه هایی برای جلب نجات خداوند بیان شده است. محمدجوادمومنی حبیب ابادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام

#ابو_حمزه_ثمالی فراز چهارم الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي تَحَبَّبَ إِلَيَّ وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي‏؛ حمد و ستایش برای خدایی است که برایم اظهار نعمت می کند در حالیکه احتیاجی به من ندارد. در این فقره از دعای ابوحمره واژه تحبب به خداوند نسبت داده شده است و در فرازی دیگر از این دعا به بنده نسبت دراده شده است. يَا حَبِيبَ مَنْ تَحَبَّبَ إِلَيْك‏؛ ای دوست دار کسی که دوستی اش را به درگاهت اظهار کند. زبیدی از لغت شناسان مشهور کتاب تاج العروس در توضیح معنای تحبب می گوید: و التَّحبُّبُ‏: إِظْهارُ الحُبِ‏؛ آشکار کردن محبت خداوند متعال با دادن نعمت های خود به بندگانش تحبب و اظهار محبت کرده است این مطلب در حدیثی که مشتمل برگلایه خداوند از بندگانش است، نقل شده است. مرحوم صدوق درعيون أخبار الرضا عليه السلام از رسول خدا ص روايت کرده خداوند متعال مى‏فرمايد:«اى فرزند آدم! تو با من بانصاف‏ رفتار نكردى، من با ارزانى داشتن نعمت بر تو، با تو دوستى كردم، و تو به نافرمانى و ارتكاب معصيت با من دشمنى مى‏نمائى، خوبيهاى من به سوى تو سرازير شد، و شرّ و بديهاى تو به سوى من همواره بالا آمد، پى در پى در هر روز و شب فرشته‏اى گزارش صدور عمل قبيحى را از تو به من اطّلاع مى‏دهد، اى فرزند آدم چنانچه كارهاى تو را از ديگرى به تو خبر مى‏دادند (كه فلانى چه كرده و چه كرده) و تو وى را نمى‏شناختى، در دشمنى او شتاب مى‏نمودى. در برخی از متون روایی شدت محبت خدا نقل شده است که خداوند قسم خورده که بنده اش را دوست دارد و درخواست می کند که بنده اش هم خدا را دوست داشته باشد. عبدى انا و حقّى لك محبّ فبحقى عليك كن لى محبّا؛ بنده‏ام به حقى كه بر گردن تو دارم، من تو را دوست دارم، پس تو هم دوست من باش تحبب و اظهار محبت بنده نیز گاه با بیان نعمت های خداوند حاصل می شود همانطور که در سوره شعراء از آیه 78 به بعد خداوند متعال شیرین زبانی حضرت ابراهیم ع را بدین صورت نقل کرده که الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ وَ الَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَ يَسْقِينِ وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ وَ الَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ وَ الَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّين‏؛ همان كسى كه مرا آفريد و هم او مرا هدايت مى‏كند، و آنكه او طعامم مى‏دهد و سيرابم مى‏كند و هنگامى كه بيمار مى‏شوم، او شفايم مى‏دهد و آنكه مرا مى‏ميراند سپس زنده‏ام مى‏كند و آنكه اميد دارم روز جزا خطايم را بر من بيامرزد. گاهی هم بنده با انجام واجبات و مستحبات به پیشگاه خداوند تحبب می کند در حدیثی از پیامبر خدا ص نقل شده است که خداوند متعال می فرماید: بنده من با چیزی بالاتر از انجام واجبات نمی‌تواندخود را نزد من محبوب كند. بنده من با انجام مستحبات خود را نزد من محبوب می‌كند، و هر گاه من او را محبوب خود قرار دهم در اين هنگام گوش او خواهم شد كه با آن مى‏شنود، و چشم او مى‏شوم كه به وسيله آن خواهد ديد و زبان او خواهم شد كه با آن سخن خواهد گفت، و دست او خواهم شد كه با آن هر چيزى را بر مى‏دارد، و پاهايش مى‏شوم كه به هر جا مى‏رود هر گاه مرا بخواند اجابت مى‏كنم و اگر از من چيزى بخواهد عطا مى‏كنم، و در قبض روح مؤمن همواره مردد هستم، او از مرگ كراهت دارد و من هم نمى‏خواهم او ناراحت گردد. تحبب خداوند به معنی آشکار کردن نعمت می باشد که یکی از راه های جلب محبت بندگان می باشد زیرا توجه به نعمت های الهی سبب فزونی محبت در قلب بندگان می شود اما تحبب بندگان به معنای بیان نعمت های خدا، انجام واجبات و ترک محرمات می باشد که خداوند دوست دارد از زبان بندگان این تحبب را بشنود. محمدجوادمومنی حبیب ابادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام

#ابو_حمزه_ثمالی فراز پنجم وَ مَا أَنَا يَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِي هَبْنِی بِفَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ؛ ای خدا! من چه کسی هستم؟ و چقدر اهمیت دارم؟ به واسطه فضلت، هدیه‌ام ده و با عفوت بر من تصدق ده! یکی از آداب دعا این است که بنده خودش را پیشگاه خداوند کوچک بشمارد و تواضع کند در این موضوع مرحوم این فهد حلی نقل کرده كه عابدى هفتاد سال روزها را روزه مى‏گرفت و شبها تا صبح عبادت مى‏كرد. روزی از خدا حاجتى را خواست كرد ولی حاجتش برآورده نشد با خود گفت اى نفس به خاطر تو خدا حاجت مرا نداد اگر در تو خيرى مى‏بود حاجت تو را به تو مى‏دادند خداى متعال فرشته‏اى را به سوى او فرستاد و گفت اى فرزند آدم! اين لحظه كه نفست را كوچك شمردى در نزد من بهتر از عبادت‏هاى گذشته‏ات مى‏باشد در حدیثی از امام باقر ع علت انتخاب حضرت موسی ع برای نبوت، تواضعش پیشگاه خدا بیان شده است حدیث بدین صورت است که خدا به حضرت موسى ع وحى کرد که مى‏دانى چرا من تو را براى گفتگو برگزيدم؟ عرضه داشت پروردگارا نمی دانم. فرمود: اى موسى! من اوضاع بندگانم را بررسی كردم، هيچ كس را مثل تو متواضع تر براى خودم نديدم و علامت تواضع تو این است که وقتى نماز مى‏خوانی صورتت را بر خاك مى‏گذارى در نتیجه من دوست داشتم كه تو را بين خلايق بالا ببرم. جستجو در ادعیه ائمه اطهار ع روشن می کند که ائمه ع با کمال تواضع پیشگاه خداوند به دعا و مناجات می پرداختند امام سجاد ع در سجده نمازش دعای عُبَيْدُكَ بِفِنَائِكَ مِسْكِينُكَ بِفِنَائِكَ فَقِيرُكَ بِفِنَائِكَ سَائِلُكَ بِفِنَائِك‏؛ بنده كوچك، مستمندت، نيازمند تو، درخواست‏كننده‏ات به در خانه تو آمده‏ را می خواندند که نهایت تواضع پیشگاه خداوند است سیره مناجاتی پیامبر ص بهترین الگو برای تواضع در پیشگاه خداوند است. نکته مهم این است که پیامبر ص به اندازه ای عبادت کرده بود که خداوند در آیه دوم سوره طه خطاب به ایشان می فرماید ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که از کثرت عبادت خدا و جهد و کوشش در هدایت خلق خویشتن را به رنج درافکنی. همین پیامبر ص مورد خطاب در این آیه وقتی با خداوند متعال مناجات می کردند نهایت تواضع را رعایت می کردند و بدین گونه با خدا حرف می زدند که مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ وَ مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ؛ خدايا آن گونه كه تو شايسته عبادتى ما تو را عبادت نكرده‏ايم و آن گونه كه تو شايسته معرفتى ما تو را نشناختيم یکی از آداب دعا، تواضع پیشگاه خداوند است پیشوایان دینی در مناجات خود نهایت تواضع را محضر خداوند رعایت می کردند و ادعیه به جا مانده از آنها بهترین ذکر در این رابطه می باشد که سالکان طریق با استفاده از آن اذکار می توانند تواضع در پیشگاه خداوند را رعایت کنند. محمدجوادمومنی حبیب آبادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام

#ابو_حمزه_ثمالی فراز ششم واخْتِمْ لِی بِخَیْرٍ؛ برایم ختم به خیر فرما تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِکَ وَ سُنَّهِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛ما را بر دینت و بر روش پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) بمیران در چند فراز از فرازهای دعای ابوحمزه ثمالی امام سجاد ع با تعابیر متفاوتی از خداوند متعال عاقبت به خیری را درخواست می کند. منظور از عاقبت به خیری این است که انسان باید تلاش کند که در لحظه آخر عمر خود در حالی باشد که دارای ایمان کامل و توبه مقبوله باشد. ارزش اعمال انسان به انتهای عمر انسان است چه بسا سالیان طولانی انسان به بندگی خدا مشغول باشد ولی در نهایت از مسیر ایمان خارج شود. حضرت عیسی ع بسیاری از معارف را با زبان تمثیل به مردم بیان می کرد در راستای تبیین اهمیت عاقبت بخیری به اصحاب خود فرمود: اى حواريين مردم مى‏گويند استحكام ساختمان به پايه و شالوده آن است ولی من آن حرف را نمی زنم بلکه مى‏گويم إِنَّ آخِرَ حَجَرٍ يَضَعُهُ الْعَامِلُ هُوَ الْأَسَاس‏؛ آخرين خشتى كه بنّا بر ديوار مى‏نهد، پايه مى‏باشد. کلام حضرت عیسی ع می فهماند که اگر پایه و اساس عمل هر چند قوی و زیاد باشد، ولی ارزش آن به حسن عاقبت است. برای عاقبت بخیری در متون دینی راههایی گفته شده است که به برخی از آنها اشاره می شود: 1- عیب پوشی: به پیامبر ص خبر دادند فردی مرتکب گناهان زشت می شود ‏پیامبر ص فرمود: بلكه او نجات یافت و خداوند عمل او را به نیكی به پایان خواهد رساند. خداوند گناهان او را پاك خواهد ساخت و به حسنات تبدیل خواهد كرد، زیرا كه از راهی می گذشت در راه به مومنی را می بیند كه برخی از اندام او(كه باید پوشیده باشد) آشكار شده است و خود او نمی داند. آن را می پوشاند و به او چیزی نمی گوید تا مبادا شرمگین شود.مومن بعد از فهمیدن این چنین دعا کرد أَجْزَلَ اللَّهُ لَكَ الثَّوَابَ، وَ أَكْرَمَ لَكَ الْمَآبَ، وَ لَا نَاقَشَكَ فِي الْحِسَابِ. خداوند دعای مومن را در حق گنهکار مستجاب کرد و او به خاطر این دعا عاقبت به خیر می شود. 2- احترام به شیعیان، مغرور نشدن به حلم خدا و مصرف نکردن نعمت ها در گناه: امام صادق ع در دستوری جامع فرمود: اگر می خواهی كه عاقبت امر تو به بهترين عمل ختم شود و در حالت مردن مرتكب افضل اعمال باشى حق خداوند را بزرگتر بدان كه نعمتهاى او را در معاصى صرف كنى و به حلم او مغرور شوى و اكرام كن هر كسى را كه ‏ببينى ما را به خوبى ذكر كند و يا آنكه محبت ما را بر خود بسته باشد و بر تو لازم نيست كه جستجو كنى از اينكه در اين ادعا صادق است يا كاذب نيت تو از براى تو كافى است و كذب او براى خودش ضرر دارد. از مهم ترین دعاهای انبیاء و اولیاء، مساله عاقبت بخیری است که این مساله در چند فراز دعای ابوحمزه مطرح شده است. به خاطر اهمیت مساله در متون دینی راهکارهایی برای دست یافتن به عاقبت به خیری بیان شده است. سیدمحمدجوادمومنی حبیب ابادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام

#ابو_حمزه_ثمالی فراز هفتم أَيْ رَبِّ جَلِّلْنِي بِسَتْرِك‏؛ ای خدای من، مرا با پرده پوشی ات عظمت و جلالت بده عین این فراز در دعای 31 صحیفه سجادیه نیز آمده است. این فراز درصدد بیان این نکته است که پرده پوشی خداوند متعال سبب جلالت و عظمت انسان می شود که اگر این نعمت خداوند متعال لحظه ای از بندگان دریغ شود، نفرت و رسوایی بین انسان ها پر می شود که به این مطلب حدیث شریف امیرالمومنین ع لَوْ تَكَاشَفْتُمْ مَا تَدَافَنْتُم‏؛ اگر از راز هم آگاه مي شديد همديگر را به خاك نمى‏سپرديد.اشاره دارد. در زبان عربی الفاظ خاصی برای مخاطب قرار دادن یک چیز مورد استفاده قرار می گیرد که آنها را ادات ندا نامیده اند «ای» در زمره الفاظ ندا است که در فراز دیگر دعای ابوحمزه نیز استفاده شده است. و بكرمك، أي ربّ أستفتح دعائي. این واژه در صورتی استفاده می شود که مخاطب نزدیک باشد. امام گویا به فرد نزدیک و به طور نجوا عرضه می دارد که با پرده پوشی ات مرا بزرگ گردان. در متون دینی عواملی ذکر شده است که ستاریت خداوند را به دنبال دارند. در ادامه به برخی از آن عوامل اشاره می شود: 1 حفظ زبان:أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع فرمود:كسى كه زبانش را حفظ نمايد خداوند عيوب و زشتي‌هاى او را مي‌پوشاند. 2-غضب نکردن: امام صادق ع فرمود: هر كه غضب خود را نگه دارد، خدا عيب او را بپوشاند. 3پرده پوشی مومنان: امام صادق ع فرمود: هر كس عيب مؤمنى را بپوشاند، خداوند هفتاد عيب از عيب‏هاى دنيا و آخرتش را مى‏پوشاند. در مقابل در متون دینی امور دیگری ذکر شده است که خداوند پرده پوشی خود را از انجام دهنده این امور برمی دارد که در ادامه به برخی از این امور اشاره می شود: 1 عیب جویی: پیامبر خدا ص فرمود: كسى كه براى عيب جوئى يا رسوايى برادر ايمانى خود قدم بردارد، با اولين گام در جهنم خواهد بود، و خداوند عيبهاى او را در نزد مردم آشكار ساخته و او را رسوا مى‏سازد. 2 قهر مومنین از همدیگر: امام صادق ع فرمود: اگر فرد مسلمان از برادر دینی خود قهر و دوری کند، خداوند پرده پوشی خود را از او بر می دارد. این احادیث نشانگر این مطلب است که در کنار دعا برای پرده پوشی خداوند، انسان باید به اموری ملتزم و از اموری دیگر دور باشد تا خداوند متعال پرده پوشی را در حق این بنده انجام دهد. یکی از اسباب جلالت و عظمت انسان ها، پرده پوشی خداوند می باشد که اگر این نعمت خداوند اگر شامل انسان نمی شد، انسان ها از هم تنفر پیدا می کردند در متون دینی عواملی برای جلب ستاریت خداوند بیان شده است. سیدمحمدجوادمومنی حبیب ابادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام

#ابو_حمزه_ثمالی فراز هشتم أَدْعُوكَ يَا سَيِّدِي بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ؛ آقای من! تو را می‌خوانم با زبانی که گناه لال کرده است. بازگو کردن گناه بر دو قسم است گاهی پیش مردم، انسان گناه خود را بازگو می کند و بعضی وقت انسان پیشگاه خداوند اقرار به گناه می کند قسم اول جایز نیست چون سبب اشاعه فحشا و ریخته شدن آبرو می شود در حالیکه قسم دوم نه تنها جایز است بلکه از اعمل مستحب می باشد. اعتراف به گناه در پیشگاه خداوند نیز بر دو قسم است گاهی در آخرت اعتراف می کند که هیچ فائده ای ندارد آیه 11 سوره ملک فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعِيرِ؛ پس به گناه خود اعتراف نمايند، پس لعنت بر اهل آتش باد و آیه 11 سوره غافر فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ؛ تا ما به گناهان خود اعتراف کردیم، آیا اینک ما را راهی هست که از این عذاب دوزخ بیرون آییم؟ به این مطلب اشاره می کند. اما اقرار بنده در دنیا و در پیشگاه خدا سبب غفران و رحمت الهی می شود آیه 102 سوره توبه وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَ آخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ و بعضی دیگر از آنها به گناهان خود اعتراف کردند که عمل صالح و فعل قبیح هر دو به جای آوردند، امید باشد که خداوند توبه آنان بپذیرد که البته خدا بسیار آمرزنده و مهربان استبه این مطلب تصریح می کند. درباره ارزش اقرار به گناه در برخی از کتب روایی باب مستقلی با عنوان الإقرار بالذنب و الاعتذار ترتیب یافته است که شامل احادیث تشویق کننده در این باره است. همچنین در صحیفه سجادیه برخی از ادعیه مثل دعای 12 و 32 نیز در این مضمون می باشد. ابن فهد حلی درعده الداعی قسمت اعتراف به گناه، فوائد این کار را بیان کرده است که انقطاع به سوی خداوند متعال، شكستگى قلب، اجابت دعا، گریه همراه اقرار که از بهترين آداب دعاست، از جمله این فوائد می باشد. اقرار به گناه پیش مردم جایز نیست ولی پیشگاه خداوند در دنیا مستحب و یکی از آداب دعا می باشد. این فراز از دعا بیانگر این نکته است که گناه سبب بسته شدن زبان انسان پیشگاه خداوند می شود و بنده گنهکار از شدت خجالت مثل فرد لال توانایی سخن با خداوند را ندارد. سیدمحمدجوادمومنی حبیب آبادی 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 ➕ به جمع حبادنیوزی ها در پیام رسان ایتا بپیوندید👇 📲 https://eitaa.com/joinchat/3641114625C08302a69e3 📲 @habadnews تلگرام