eitaa logo
هیات حبیبة الحسین علیه السلام
493 دنبال‌کننده
13.5هزار عکس
10.1هزار ویدیو
298 فایل
زیر بیرقش گرد هم می‌آییم تا مانند او دلگرمی امام زمانمان باشیم. ارتباط با ما @vesalll
مشاهده در ایتا
دانلود
شرح ـ فراز اول 🔹اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُكَ، وَ اسْمَعْ نِدائى اِذانادَیْتُكَ. وَ اَقْبِلْ عَلَىَّ اِذا ناجَیْتُكَ، فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْكَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْكَ مُسْتَكینا لَكَ، مُتَضَرِّعا اِلَیْكَ، راجِیا لِما لَدَیْكَ ثَوابى. وَ تَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَ تَخْبُرُ حاجَتى وَ تَعْرِفُ ضَمیرى وَ لا یَخْفى عَلَیْكَ اَمْرُ مُنْقَلَبى وَ مَثْواىَ وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقى وَ اَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتى وَ اَرْجُوهُ لِعاقِبَتى. پروردگارا! بر محمد و آل‏ محمد درود فرست، و دعایم را بشنو و وقتى صدایت كردم، صدایم را بشنو، و آن‏گاه كه با تو نجوا نمودم، به من رو كن. پس همانا كه من، از دیگران به سوى تو گریختم، و در پیشگاه تو قرار گرفتم در حالى كه درمانده تو هستم و به سوى تو در حال تضرّع و زارى هستم، و به آنچه نزد تو از ثواب مى‏ باشد، امیدوار مى‏باشم. و تو مى‏ دانى آنچه را كه در دلِ من است و از نيازم آگاهى و ضميرم را مى ‏شناسى و هيچ امرى از امور دنيا و آخرتم بر تو پوشيده نیست 🔸نكاتى از این فراز: 1. ذكر صلوات بر محمد و آل ‏محمد پیش از دعا؛ 2. درخواست از خداوند براى شنیدن و توجه به دعا؛ 3. گریز از غیر خدا و پناه به خدا؛ 4. تضرّع، زارى و اظهار نیاز به پیشگاه پروردگار؛ 5. امید به لطف الهى. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح - فراز ۲ وَ قَدْ جَرَتْ مَقادیرُكَ عَلَىَّ یا سَیِّدى فیما یَكُونُ مِنّى اِلى آخِرِ عُمْرى مِنْ سَریرَتى وَ عَلانِیَتى، وَ بِیَدِكَ لا بِیَدِ غَیْرِكَ زِیادَتى وَ نَقْصى وَ نَفْعى وَ ضرى، اِلهى اِنْ حَرَمْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى یَرْزُقُنى؟ وَ اِنْ خَذَلْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى یَنْصُرُنى؟ و به درستى كه آنچه در ظاهر و باطنِ من تا آخر عمر از من سر خواهد زد، از تقدیرِ تو گذشته است و كمى و زیادى و سود و زیانِ من به دستِ تو است، و در دستِ هیچ‏كس جز تونیست. معبود من! اگر تو محرومم كنى، كیست كه روزیَم دهد؟ و اگر تو خوارم نمایى چه كسى یاریم خواهد كرد. نكاتى از این فراز 1. آگاهى خداوند به تمام اسرار بندگان؛ 2. تقدیر الهى بودن تمامى امور در زندگىِ بنده؛ 3. در اختیار داشتن سود و زیان در زندگى تمامى مردم. 4. خداوند، تنها روزى رسانِ بنده است. 5. عزّت به دست خداست. اِلهى اِنْ حَرَمْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى یَرْزُقُنى؟ رزق به دو گونه است: رزق مادى و رزق معنوی 🔹 رزق مادى همانند: آب، خاك، غذا، لباس، خانه، بهره داشتن از زیبایى ظاهر و همانند آنها و رزق معنوى همانند: علم، تقوى، عرفان، آبرو، عزت در میان اجتماع و همانند آنها. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ـ فراز ۳ 🔹 اِلهى اَعُوذُ بِكَ مِنْ غَضَبِكَ وَ حُلُولِ سَخَطِكَ. اِلهى اِنْ كُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلَىَّ بِفَضْلِ سَعَتِكَ؛ اِلهى كَاَنّى بِنَفْسى واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْكَ وَ قَدْ اَظَلَّها حُسْنُ تَوَكُّلى عَلَیْكَ فَقُلْتَ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ تَغَّمَدْتَنى بِعَفْوِك. معبود من! از غضب تو و فرود آمدن خشم تو به تو پناه مى ‏برم. معبود من! اگر من شایستگى دریافت رحمت تو را ندارم، از تو سزاوار است كه با گشایش پهناورت بر من ببخشایى؛ معبود من! مى ‏بینم كه نزدیك است نفس من در محضرت و رو در روى تو قرار گیرد، در حالى كه بر نفس من نیكویى توكلم بر تو، سایه افكنده است. تو هر آنچه كه سزاوار است مى‏ گویى و مرا در عفو و چشم ‏پوشى خود غرق مى‏ كنى. نكاتى از این فراز 1. بهترین پناه از غضب خدا، خود خداوند است. 2. شایستگى نداشتن بندگان براى كسب رحمت الهى؛ 3. توكل و تكیه بر خدا و غرق شدن در دریاى عفو او. «اِلهى اِنْ كنتُ غیرَ مُستأهِل؛ شرط نبودن قابلیت براى دریافتِ رحمت الهى» از میان آنچه اهل‏بیت علیهم‏السلام در مناجات‏هایشان مطرح كرده ‏اند این بوده است كه ازپروردگارشان، مى‏ خواستند كه با آنها آن گونه كه سزاوار خداوندى اوست رفتاركند، نه آن چنان كه در خورِ آنها است؛ یعنى خداوند به فضل و بزرگوارى وكبریایى خود نظر افكند نه به اعمال ناقص و ناچیز و اندكِ بندگانش. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح - فراز پنجم 🔹اِلهى... َ وَ اِنْ كانَ قَدْدَنا اَجَلى وَ لَمْ یُدْنِنى مِنْكَ عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ الْاِقْرارَ بِالذَّنْبِ اِلَیْكَ وَسیلَتى. اِلهى قَدْ جُرْتُ عَلى نَفْسى فِى النَّظَر لَها فَلَها الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها. واگر عمرم به سر رسیده باشد و هنوز عملم موجبِ قُرب به تو نشده باشد اقراربه گناهانم را نزد تو وسیله و دستاویزِ قُربِ به سمت تو قرار مى‏دهم. معبود من بر نفس خویش ستم كردم در اینكه براى تكاملش، امروز و فردانمودم، پس واى به حالش اگر او را نیامرزى. نكاتى از این فراز 1. ارتكاب معاصى، ظلم به خود؛ 2. ـ براى تكامل نفس ـ امروز و فردا نگفتن؛ 3. واى از آمرزیده نشدن ما از جانب خدا؛ ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ۶ اِلهی لَم یَزَلْ بِرُّكَ علىَّ ایّامَ حَیاتى فلا تَقْطَع برَّكَ عنّى فى مَماتى، الهى كیفَ آیِسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِكَ لى بعدَ مَماتى و اَنْتَ لم تُوَلِّنى الاّ الجمیلَ فى حیاتى. معبود من، خیر گسترده ‏ات، همواره در ایام حیاتم بر من جریان دارد، این خیرگسترده‏ ات را بعد از موتِ من، از من دریغ مدار! معبود من! چگونه از احسانت و پس از مرگم ناامید گردم و حال آنكه در زمانِ حیاتم جز به نیكى رفتارنكرده ‏اى. نكاتى از این فراز 1. واى از آمرزیده نشدن ما از جانب خدا؛ 2. تقاضاى استمرار نیكى خداوند، تا بعد از مرگ. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح - ۸ اِلهى قَد سَتَرْتَ عَلىَّ ذُنُوبا فِى الدُّنْیا وَ اَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها عَلَىَّ مِنْكَ فِى الْاُخْرى اِذْلَمْ تُظْهِرْها لِاَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصّالحینَ فَلا تَفْضَحْنى یَوْمَ القِیامَةِ عَلى رُئُوسِ الْاَشهادِ. معبودِ من! همانا گناهانم را در دنیا پوشانیدى و من به این پرده پوشى، درآخرت محتاج‏ترم. همانا در دنیا، حتى نزد بندگان شایسته‏ ات نیز، گناهانم رافاش نكردى، پس در روز قیامت، نزد آنها كه شاهد مى ‏باشند رسوایم مفرما! نكاتى از این فراز 1. خداوند، ستّار العیوب؛ 2. مهم‏تر بودن پرده‏پوشى از گناهان در آخرت. «اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنوبا؛ خداوندِ ستّارالعیوب» یكى از عنایت‏هاى خداوند مهربان در حق بندگان، موهبت پرده ‏پوشى او ازگناهان و زشتى ‏هاى آنان مى ‏باشد. در واقع هر انسانى، آبرو و عزت خویش درمیان جامعه را مدیون پوشانده ماندن لغزش‏هایش از جانب خداوند كریم مى‏ باشد. مِهرورزى پروردگار در حق آدمیان سبب شده است كه تا آخرین حد ممكن، با پرده ‏پوشى از معاصى او، عزت و اعتبار آنها را در برابر دیگران محفوظ بدارد. ‌ ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح - فراز ۹ اِلهى جُودُكَ بَسَطَ اَمَلى وَ عَفْوُكَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلى، اِلهى فَسُرَّنى بِلِقائِكَ یَومَ تَقْضى فیهِ بَیْنَ عِبادِكَ. اِلهى اِعْتِذارى اِلَیْكَ اعْتذارَ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِه فَاقْبَلْ عُذْرى یا اَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ اِلَیْهِ الْمُسیئُونَ.. معبود من! جود و بخششت، آرزویم را گسترش داده است، و عفو تو بر كردارـ زشت ـ من برترى یافت. معبودِ من! مرا به دیدارت، در روزى كه میان بندگانت داورى مى‏ كنى شادمان كن! معبود من! عذر آوردنم به درگاهت، عذر آوردنِ كسى است كه نیاز به قبول دارد. پس عذرم را بپذیر، اى بزرگوارترین كسى كه تبهكاران به درگاهش عذر مى ‏آورند. 🔹نكاتى از این فراز 1. جود گسترده خداوند، آرزوى بیشتر بنده؛ 2. «عفو خدا، بیشتر از جُرم ماست» 3. تمناى سرور حاصل از دیدار خداوند در روز قیامت. 4. عذرخواهى نزد معبود و تمناى پذیرش آن؛ بعد از ارتكاب گناه، چه چیزى بهتر از عذرخواهى در پیشگاه خداوند بزرگ «اِلهى جُودُكَ بَسَطَ اَمَلى؛ آرزوهاى بى ‏پایان آدمى، جود بى ‏پایان خداوندى» از خداوند بزرگ، فراوان خواستن و چیزهاى بزرگ را آرزو كردن و درخواست نمودن، از صفات نیك و شایسته یك بنده است كه مطلوب حضرت حق نیزمى ‏باشد. پروردگار از بنده ‏اى كه در كنار خزاین بى‏ پایانش، از او چیزهایى اندك و ناچیزمى‏ طلبد، خشنود نمى ‏باشد. اینكه چه چیز باعث بسط و گسترش آرزوى یك بنده مى‏ شود ـ چنانچه در این قسمت از مناجات، بدان اشاره شد ـ «جود و كَرَم» خداوند مى‏ باشد كه این چنین آرزویى را مى ‏طلبد. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf
شرح ، فراز ۱۰ 🔻 اِلْهى لا تَرُدَّ حاجَتى وَ لا تُخَیِّبْ طَمَعى وَ لا تَقْطَعْ مِنْكَ رَجائى وَ اَمَلى. اِلهى لَوْ اَرَدتَ هُوانّى لَمْ تَهْدِنى وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتى لَمْ تُعافِنى، اِلهى ما اَظُنُّكَ تَرُدُّنى فى حاجَةٍ قَد اَفْنِیَتُ عُمْرى فى طَلَبِها مِنْك. اِلهى! فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً دائِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَ لا یَبیدُ كَما تُحِبُّ وَ تَرضى. معبود من! حاجتم را رد مكن و دستِ طمعم را تهى برمگردان و امید و آرزویم را از خود قطع مساز! معبود من! اگر خواریم را مى‏ خواستى هدایتم نمى ‏فرمودى، و اگر مى ‏خواستى كه رسوا شوم، این همه آثار و اسباب رسوایى برانگیز را از من نمى‏ زدودى. معبود من! هرگز به تو این گمان را ندارم كه در حاجتى كه عمرم را در طلبش به پایان رساندم، ردم فرمایى. معبود من! حمد و ستایش بى نهایت و دائم و همیشگى از آن توست كه همواره در فزونى است و فنا نمى ‏پذیرد، آن گونه كه دوست دارى ومى‏ پسندى؛ 🔻نكاتى از این فراز 1. مسئلت از خداوند براى ناامید نكردن امید بنده. 2. آثار عنایت خداوند به آدمى؛ 3. گمان نیكو به خداوند و ثمرات آن. 4. حمد و ستایش بیش از حد و دائمى از پروردگار؛ ‌ ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ـ فراز ۱۱ 🔹 الهى اِنْ اَخَذتَنى بِجُرمى اَخَذتُكَ بِعَفوِكَ وَ اِنْ اَخَذْتَنى بِذُنُوبى اَخَذتُكَ بِمَغفِرَتِكَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنى النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّكَ. اِلهى اِنْ كانَ صَغُرَ فى جَنبِ طاعَتِكَ عَمَلى فَقَد كَبُرَ فى جَنبِ رَجائكَ أَمَلى معبود من! اگر مرا به جرمم باز خواست فرمایى، من از تومى‏ پرسم عفوت كجاست؟ و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه فرمایى، از مغفرت توخواهم پرسید. و اگر مرا در آتش افكنى، من به همه دوزخیان اعلام خواهم كرد كه تو را دوست دارم. خدایا! اگر عملم در اطاعت تو ناچیز است، ولى در كنار امیدوارى به كرمت، آرزویم، بزرگ است. 🔻نكاتى از این فراز 1. حمد و ستایش بیش از حد و دائمى از پروردگار؛ 2. یاد نمودن صفات مهر خداوند در صورت مؤاخذه او از بنده‏اش. 3. امید فراوان به رحمت حق در كنار طاعت اندك «اِلهى فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً» شكر و سپاس و منت و عزت خداى را پروردگار خلق و خداوند كبریا سعدى گذشته از آنكه حمد و ستایش معبود و توصیف او، فى نفسه، براى عبد، عملى سرورانگیز و لذت بخش مى ‏باشد و اساساً از لذت‏هاى یك عاشق این است كه معشوقش را حمد و ستایش نماید...و از تكرار دوباره، امیدوارى و حسن ظن به خداوند چنانچه در فرازهاى بعدى نيزتكرار خواهد شد، یكى دیگر از آداب دعا نیز فهمیده مى‏ شود، و آن اصرار ورزیدن و پافشارى كردن در اجابت خواسته ‏هاى خویش مى ‏باشد. ‌ ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
🔹شرح - فراز ۱۲ 💠 اِلهى كَیفَ اَنقَلِبُ مِنْ عِندِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحرُوماً وَ قَد كانَ حُسنُ ظَنّى بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوما. 🌺 خدایا! اگر عملم در اطاعت تو ناچیز است، ولى در كنار امیدوارى به كرمت، آرزویم، بزرگ است. معبود من! چگونه از آستان جودت، تهى ‏دست ومحروم برگردم، در صورتى كه حسن ظن من به جود تو این بوده كه بر من رحمت خواهى آورد و مرا نجات خواهى داد. 🔸نكاتى از این فراز 1. امید فراوان به رحمت حق در كنار طاعت اندك؛ 2. گمان نیك به خدا. از تكرار دوباره، امیدوارى و حسن ظن به خداوند چنانچه در فرازهاى بعدى نيزتكرار خواهد شد، یكى دیگر از آداب دعا نیز فهمیده مى ‏شود، و آن اصرار ورزیدن و پافشارى كردن در اجابت خواسته‏ هاى خویش مى‏ باشد. چنانچه از اخبار به دست مى ‏آید و مطلوب خداوند نیز مى ‏باشد، از جمله آداب دعا و در واقع، از جمله شرایط استجابت خواسته‏ ها، پافشارى و سماجت در برآوردن خواسته ‏ها از طرف پروردگار عالم مى ‏باشد. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
🔹شرح - فراز ۱۲ 💠 اِلهى كَیفَ اَنقَلِبُ مِنْ عِندِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحرُوماً وَ قَد كانَ حُسنُ ظَنّى بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوما. 🌺 خدایا! اگر عملم در اطاعت تو ناچیز است، ولى در كنار امیدوارى به كرمت، آرزویم، بزرگ است. معبود من! چگونه از آستان جودت، تهى ‏دست ومحروم برگردم، در صورتى كه حسن ظن من به جود تو این بوده كه بر من رحمت خواهى آورد و مرا نجات خواهى داد. 🔸نكاتى از این فراز 1. امید فراوان به رحمت حق در كنار طاعت اندك؛ 2. گمان نیك به خدا. از تكرار دوباره، امیدوارى و حسن ظن به خداوند چنانچه در فرازهاى بعدى نيزتكرار خواهد شد، یكى دیگر از آداب دعا نیز فهمیده مى ‏شود، و آن اصرار ورزیدن و پافشارى كردن در اجابت خواسته‏ هاى خویش مى‏ باشد. چنانچه از اخبار به دست مى ‏آید و مطلوب خداوند نیز مى ‏باشد، از جمله آداب دعا و در واقع، از جمله شرایط استجابت خواسته‏ ها، پافشارى و سماجت در برآوردن خواسته ‏ها از طرف پروردگار عالم مى ‏باشد. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ، فراز ۱۳ اِلهى وَ قَد اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ اَبْلَیتُ شَبابى فى سُكْرَةِ التَّباعُدِمِنك اِلهى فَلَم اَستَیِقَظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِكَ وَ رُكُونى اِلى سَبیلِ سَخَطِك. معبود من! پس بیدار نشدم روزگارى را كه مغرور كرمت بودم و به راه سخط وغضب مى‏ رفتم معبود من! نكاتى از این فراز 1. خطر سهو و غفلت از خداوند؛ 2. «مستى دورى» از خداوند؛ 3. بیدار نشدن بنده، حتى در زمان سخط و غضب معبود؛ اِلهى وَ قَد اَفْنَیْتُ عُمرى فى شِرَّةِ السَّهوِ؛ در این فراز از مناجات، به موضوع سهو و یا همان غفلت از یاد خداوند اشاره شدهاست. غفلت از یاد خدا، از صفات مذمومى است كه مى ‏تواند انواع خطرات وسقوط‏ها را به همراه داشته باشد. مباش غَرّه و غافل چو میش سر در پیش كه در طبیعت این گرگ، گله بانى نیست سعدى قرآن كریم در مقام هشدار به خطر غفلت، آثار ویرانگر آن را تا آنجا مى ‏داند كه سبب مى ‏شود آدمى به مقامى پایین ‏تر از مقام چهارپایان تنزل كرده در نتیجه گرفتار جهنم گردد: وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثیرًا مِنَ الْجِنِّ وَ اْلإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لایُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَاْلأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُالْغافِلُونَ. (اعراف: 179) ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ، فراز ۱۶ 🔹اِلهى اُنْظُر اِلَىَّ نَظَرَ مَنْ نادَیتَهُ فَاَجابَكَ وَ اسْتَعْمَلتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَاَطاعَكَ یا قَریباً لایَبعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَه 🔸معبود من! نظرى به من فرما، مانند نظر كردنت به كسى كه چون ندایشان مى‏كنى، اجابتت مى ‏كنند، و به كمك و يارى تو اطاعتت مى‏ كنند اى نزديكى كه از آنكه فريفته‏ ات شده است دور نمى ‏باشى و اى بخشنده‏ اى كه در حق آنكه به اجر و پاداشت امید بست، بخل نمى‏ ورزى . 🔸نكاتى از این فراز 1. تقاضاى توفیق در اجابت دعوت خداوند؛ 2. استعانت از حق تعالى در اطاعت او ؛ 3. نزدیكى خداوند به بندگان شیفته ‏اش ؛ 4. ضایع نكردن اجر و پاداش سعى كنندگان ؛ «اِلهى اُنْظُر اِلَىَّ نَظَرَ مَن» خداوند بندگانى دارد كه همواره چشم بر اشاره ‏اى و ندایى از ناحیه حضرت دوست دارند، تا در پى آن به سر بدوند و اجابتش نمایند. زمزمه همیشگى شان این است كه: «از تو به یك اشاره از ما به سر دویدن» بدیهى است اجابت ندا و دعوت حضرت دوست، چیزى جز، حیات ابدى براى اجابت كننده به همراه نخواهد داشت ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح - فراز ۱۷ 🌺 اِلهى اِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهولٍ وَ مَنْ لاذَ بِكَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ اَقْبَلْتَ عَلَیهِ غَیْرُ مَمْلوكٍ. معبود من! آنكه تو را بشناسد، ناشناخته نخواهد ماند و هر كس به تو پناه آورد، به یقین خوار و بى ‏مقدار نخواهد گشت و هر كه را تو به وى رو نمایى، به آقایى رسید. 🔹نكاتى از این فراز 1. آنكه او را شناخت، در واقع گمنام نمى‏باشد؛ 2. پناهنده به او هرگز خوار نخواهد گشت؛ 3. آنكه را خدا توجه كند، آقایى خواهد نمود. «اِلهى اِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهولٍ؛ شناخت پروردگار؛ رهایى از گمنامى است فراز فوق از مناجات، از دو منظر قابل بحث مى‏باشد: نخست، اهمیت شناخت خداوند و دیگرى، رهایى از گمنامى كه يكى از آثار شناخت است. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ، فراز ۱۸ 🔸اِلهى اِنَّ مَن اِنْتَهَجَ بِكْ لَمُسْتَنیرٌ وَ اِنَّ مَنْ اِعْتَصَمَ بِكَ لَمُسْتَجیرٌ وَ قَدْ لُذتُ بِكَ یااِلهى فَلا تُخَیِّبْ ظَنّى مِنْ رَحْمَتِكَ وَ لا تَحْجُبْنى عَن رَأفَتِك، 🔹معبود من! هر كه به ـ بارگاه ـ تو راه یافت، روشن و نورانى شد، و هر كه به توپناه آورد پناه یافت و من به درگاه تو، پناه آوردم، پس اى خدا، حسن ظن مرابه رحمتت تبدیل به ناامیدى مفرما و از فروغ رأفت خود محجوبم مفرما ▪️نكاتى از این فراز 1. دریافت نور از خداوند؛ 2. حسن ظن و گمان نیك به خداوند؛ اِلهى اِنَّ مَن اِنْتَهَجَ؛ خداوند، نور آسمان‏ها و زمین است، چنانچه در قرآن به زیبایى هر چه تمام‏تر به آن اشاره شده است: اللّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فی زُجاجَةٍالزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّیُّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَیْتُونَةٍ لا شَرْقِیَّةٍ وَ لا غَرْبِیَّةٍیَكادُ زَیْتُها یُضیءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى نُورٍ یَهْدِی اللّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ وَیَضْرِبُ اللّهُ اْلأَمْثالَ لِلنّاسِ وَ اللّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلیمٌ. (نور،۳۵) ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح - فراز ۱۹ 🔹اِلهى اَقِمنى فى اَهلِ وِلایَتِكَ مُقامَ مَن رَجَا الزَّیادَةَ مِنْ مَحَبَّتِكَ، اِلهى وَ اَلْهِمْنى وَلَهاً بِذِكْرِكَ اِلى ذِكْرِكَ وَ هِمَّتى فى رَوْحِ نَجاحِ اَسْمائِكَ وَ مَحَلِّقُدْسِكَ. 🔸معبود من! شیدایى و شیفتگى به ذكرت را الهام فرما! و همتم را در قرار گرفتن در مسیر اسم‏هایت و قرار گرفتن در جایگاه قدست قرار ده. معبود من! مرا در میان اولیایت، مقام آن كس را بخش كه همواره به امید زيادشدن محبت به توست. ▫️نكاتى از این فراز 1. تمناى ازدیاد محبت. 2. ذكر خداوند تا مرز شیدایى؛ 3. در خواست همتى عالى از خداوند. اِلهى وَ اَلْهِمنى وَ لَهاً؛ شیدایى حاصل از ذكر خداوند ذكر چیست؟ از درد درمان بردن است بر در دل نقب بر جان برون است آنان كه از دلهره‏ ها و اضطراب‏ ها در رنجند و در سر سوداى قلبى مطمئن و آرام و دلى فارغ از هر گونه دغدغه مى‏ پرورند، بدانند كه با دستیابى به هیچكدام از نعمت‏ها و ثروت‏هاى مادى و دنیوى، مقصودشان حاصل نخواهدشد. بلكه راهى كه قرآن كریم براى راه یابى به این آرزوى دیرینه آدمیان فراراهشان قرار داده است، چیزى جز ياد و ذكر پروردگار جهان نمى ‏باشد، چنانچه مى‏ فرماید: الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللّهِ أَلا بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ. (رعد، ۲۸) آنان كه ایمان آورده ‏اند دل‏هایشان به یاد خدا آرامش مى‏ یابد،آگاه باشید كهدل‏ها تنها به ذكر یاد خدا آرامش مى ‏یابد. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
🔸شرح - فراز ۲۰ اِلهى بِكَ عَلَیكَ اِلا اَلْحَقْتَنى بِمَحَلِّ اَهلِ طاعَتِكَ وَ الْمَثْوَى الصّالِحِ مِنْ مَرْضاتِكَ فَاِنّى لا اَقْدِرُ لِنَفْسى دَفعاً وَ لا اَمْلِكُ لَها نَفعاً. معبود من! به ذات پاكت سوگندت می‏دهم كه مرا به منزل اهل طاعتت و به اقامتگاه جاودانه شایسته از رضاى خویش، ملحق سازى، چه من قادر نیستم كه شرى از خود دفع و يا نفعى را به خود جلب نمايم. قرار گرفتن در جمع اهل طاعت و به رضاى الهى دست يافتن و نیز اينكه بنده به تنهايى قادر بر دفع ضرر و يا جلب منفعت نمى‏ باشد، از نكاتى است كه در اینفراز از مناجات، مورد عنایت قرار گرفته است. «اِلهى بِكَ عَلَیْكَ اِلاّ اَلْحَقتَنی اينكه در این فراز، از خداوند مسئلت شده است: مرا به منزل اهل طاعت ملحق فرما! مى‏ توان دو معنى براى آن تصور نمود: يكى آنكه مقصود اين است كه خدایا، مرا نیز از اهل طاعتت قرار ده! یعنى اگرتا به حال توفيق انجام اوامر و اجتناب از نواهى تو را نداشتم و خلاصه، اهل اطاعت و فرمانبردارى از تو نبودم از اين پس مرا آن توفيق ده كه من نيز به اطاعت تو مشغول باشم و از آنچه مورد عنايت تو نیست اجتناب ورزم. معناى دوم عبارت مزبور مى‏ تواند این باشد كه بنده، توفیق هم‏نشینى با اهل طاعت و نیكان و ابرار را از پروردگارش درخواست مى‏ كند، یعنى به خدا عرض مى‏ كند كه: مرابه آن محل و جایگاهى كه اهل طاعت تو هستند برسان و با آنها هم‏نشینم گردان. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ـ فراز ۲۱ 🔸اِلهى اَنَا عَبْدُكَ الضَّعیفُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنیبُ فَلا تَجْعَلْنى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَن عَفْوِكَ. معبود من! من بنده‏ اى ضعیف و گنه‏كارم، و غلامى در حال انابه و توبه هستم، پس مرا از كسانى قرار مده كه از آنها روى گرداندى و نیز مرا از آنها قرار مده كه سهو آنها، سبب محرومیت از عفوت شده است. اظهار پريشان حالى در پيشگاه معبود و درخواست عدم مانع شدن سهو وخطاى بنده در جلب عفو الهى كه در این فراز آمده است. «اِلهى اَنَا عَبْدُكَ الضَّعیفُ...» ‌ ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ـ فراز ۲۲ اِلهى هَبْ لى كَمالَ الانْقِطاعِ اِلَیْكَ وَ اَنِرْ اَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِیاءِ نَظَرِها اِلَیْكَ حَتّى تَخْرِقَ اَبصارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ اِلى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصیرَ اَرْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ. پروردگارا! وارستگى كامل، موهبتم فرما! و دیدگان دل ما را به فروغ نظر به خودت روشن ساز، تا دیدگان دل ما، حجاب‏هاى نور را از میان بردارد و به معدن عظمت واصل شود و جان‏هاى ما، همچون شعاع، به خورشید عز قدست، آویخته گردد. شاعر و حكیم معروف بزرگ، سنایى غزنوى چنين سروده است: همه چیز را تا نجویى نیابى جز این دوست را تا نیابى نجویى منظور سنایى اين است كه گرچه نسبت به همه چيز: «عاقبت جوینده یابنده بود» امادر مورد حضرت دوست، اين امر متفاوت است و «يابنده جوينده است» یعنى، تا آدمى، ذوقى از حلاوت‏هایش را در نیابد و تا كرشمه ‏اى از حضرتش بر صفحه جان آدمى به نمایش در نیاید و خلاصه، تا جلوه ‏هاىی از او را در نیابد، جویایش نمى ‏شود. ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
شرح ـ فراز ۲۳ 🔹اِلهى وَ اجْعَلْنى مِمَّنْ نادَیَتَهُ فَاَجابَكَ وَ لا حَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ فَناجَیْتَهُ سِرّا وَعَمِلَ لَكَ جَهْرا. معبودِ من! مرا در ردیف آنانى قرار ده كه چون صدایشان كردى، به تو جوابدهند و لبیك گویند و چون اندك نظرى به آنان افكندى، مدهوش گردند،پس تو با آنها پنهانى، راز گفتى و او در آشكار، برایت مخلصانه عمل نمود. نكاتى از این فراز 1. شوق استجابت دعوت خداوند؛ 2. اشتیاق در برابر تجلى و توجه خدا؛ 3. نجواى سرى معشوق با بنده خویش. «اِلهى واجعَلْنى مِمَّنْ نادَیْتَهُ؛ تمناى اجابت نداى خداوند» آن را كه جرعه‏ اى از حقیقت نوشانیدند و جانش را به نور هدایت منور ساختند، بااندك تأملى درمى ‏یابد كه رشد واقعى و تكامل او در اجابت امر و نهى پروردگار ونداى خداوندى نهفته است؛ چنانچه خداوند در قرآن كریم مى ‏فرماید: «فَلْیَسْتَجیبُوا لی وَ لْیُوءْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ؛ پس دعوت مرا اجابت كنند و به من ایمانآورند، باشد كه رشد نموده و به سعادت راه یابند». (بقره،۱۸۶) و نیز در مى ‏يابد كه حيات واقعى او در گرو اجابت خواسته خداوند مى ‏باشد، همان‏گونه كه قرآن مجید مى‏ فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یُحْییكُمْ؛ اى كسانى كه ایمان آورده‏ اید، دعوت خدا و رسول را اجابت كنید، تا به حیات و زندگىِ «واقعى» راه یابید».(انفال،۲۴) آب حیات منست، خاك سر كوى دوست گر دو جهان خرمیست، ما و غم روى دوست داروى مشتاق چیست، زهر ز دست نگار مرهم عشاق چیست، زخم ز بازوى دوست
🔸شرح ۲۷ اِلهى اِنْ اَنامَتْنِى الْغَفْلَةُ عَنِ الْاِسْتِعْدادِ لِلِقائِكَ فَقَدْ نَبَّهَتْنىِ الْمَعْرِفَةُ بِكَرَمِ آلائك. و معبودِ من! اگر غفلت، مرا از آمادگىِ دیدار تو بازداشت و بخوابِ غرور، مبتلا ساخت، در مقابل، معرفت به نعمت‏هاىِ كرامتت بیدارم نمود. 🔸در این فراز بار دیگر خطر غفلت مورد توجه قرار گرفته و نسبت به اینكه مى ‏تواند آدمى را از ره‏یابى به دیدار خداوند باز دارد، هشدار داده شده است. باباطاهر در یكى از اشعار خود، خطر غفلت را به زیبایى ترسیم كرده است ودر مورد خسرانى كه ممكن است به وسیله غفلت، دامان آدمى را فرا بگیرد چنین سروده است: جَرّه بازى بُدم رفتم به نخجیر سیه بختى زده بر بال مو تیر بیا غافل مچر در چشمه‏ ساران هر آن غافل چره غافل خوره تیر درباره غفلت،على علیه ‏السلام مى ‏فرماید: فَاسْتَدْرِكُوا بَقِیَّةَ اَیّامِكُمْ وَ اصْبِرُوا لَها اَنْفُسَكُمْ، فَاِنَّها قَلیلٌ فى كَثیرِ الْاَیّامِ الَّتىتَكُونُ مِنْكُمْ فیهَا الْغَفْلَةُ وَ التَّشاغُلُ عَنِ الْمَوْعِظَةِ. باقیمانده ایام عمر خود را دریابید و جان‏هاى خود را براى آنها شكیبا سازید، زیرا این چند روزه، در مقابل روزهاى بسیارى كه در غفلت و رویگردانى ازپند و اندرز گذرانیده ‏اید اندك است. در چمن، هر ورقى دفتر حالى دیگر است حیف باشد كه ز كار همه غافل باشى ┏⊰✾🌸✾⊱━━━─━━┓ @shamimeefaf @habibatolhosein ┗━━─━━━⊰✾🌸✾⊱┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 خاطره جالب نوه امام از ماجرای عصبانیت ایشان! ♨️ توصیه امام خمینی به خواندن 🔹 برشی از سخنرانی ، به مناسبت آغاز 💠 اندیشکده راهبردی سعداء 🆔 @soada_ir
‌✍🏻 یادداشت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره 🔻بسم‌الله الرحمن‌الرحیم ، وسیله‌ی مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‌ی انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بی‌رابطه‌ی روحی با خدا و بدون عرض نیاز به غنی بالذات، در عرصه‌ی زندگی سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربیّ لولا دعاؤکم». 🔹بهترین دعا آن است که از سرمعرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او - که اوعیه‌ی علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - می‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخیره‌یی بی‌پایان از ادعیه‌ی مأثوره‌ی از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت می‌بخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه می‌سازد. 🔹مناجات مأثوره‌ی ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی‌یی همراه است که نظیر آن را در زبانهای معمولی و محاورات عادی نمی‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. 🔹این مناجات، نمونه‌ی کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا. 🔹مناجاتهای پانزده‌گانه که از امام زین‌العابدین حضرت علی‌بن‌الحسین (علیه‌السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایی مأثور از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف ، مناجاتها را انشا فرموده است. 🔺خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازی به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید. آمین. ۶۹/۱۰/۱ 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش https://eitaa.com/asatid_enghelabi https://splus.ir/asatid_enghelabi
─┅═ೋ❅💠❅ೋ═┅─ 🍃🌸 @shamimeefaf @habibatolhosein🌸🍃 ─┅═ೋ❅💠❅ೋ═┅─
|إِلٰهِى أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِيفُ الْمُذْنِبُ، وَمَمْلُوكُكَ الْمُنِيبُ فَلاٰ تَجْعَلْنِى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ، وَحَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ معبودم، من بنده ناتوان گنه‌کار توأم و برده توبه‌کننده به پیشگاهت، مرا از کسانی که رویت را از آنان برگرداندی قرار مده و نه از کسانی که غفلتشان از بخششت محرومشان نموده. ─┅═ೋ❅💠❅ೋ═┅─ 🍃🌸 @shamimeefaf @habibatolhosein🌸🍃 ─┅═ೋ❅💠❅ೋ═┅─