چه حس تلخ و زجرآوریه کسی که عاشقانه دوستش داری، حاضری تمام زندگیت رو وقف خدمت بهش کنی ، با تمام وجود نازش رو میخری، همیشه منتظری یه چیزی ازت بخواد حتی شده یک لیوان آب تا تو بپری و یک لیوان آب براش با تمام وجودت بیاری و قبل از اینی که آب رو به دستش بدی بوسه به دستش بزنی و بگی همه وجودمی ، همه زندگیمی ، تمام دار و ندارمی تمام دنیامی ..... کسی که برات از همه دنیا با ارزشتره ، کسی که پاکی و مهربونیش بی حد و اندازه هست ، کسی که اسوه طهارت و نجابته ، کسی که سنگ صبور روزهای سختته ، و ....... یک روز چند نانجیب بیان و درب خونه ای که برای امنیت و آسایش پاره تنت ساختی رو آتیش بزنن و نفست رو بین در و دیوار منگنه کنن ، و با میخ سرخ شده درب پهلوش رو داغ بزنن بخاطر عشق به تو ..... و حمایت از مظلومیت تو .... چه حس تلخ و زجرآوریه که همه این حوادث جلوی چشمات اتفاق بیوفته و عشقت توی اون لحظات دردآور با نگاه مظلومانه و عاشقانه اش دامنت رو بگیره و بهت بگه : علی جان صبر کن ..... و چه تلخی کشنده ای هست که بعد از رفتنش هیچ سنگ صبوری برای گفتن بغضهای تنهایی و مظلومیتهات نداشته باشی جز چاه ..... #دفتر_اشعار_دل_گویه_ها #سیداحمدرضوی #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان @s_a_razavi