🔸 ریشۀ #حال_خوب این است که آدم باور کند «خدا دوستش دارد» 🔸 مرحوم دولابی: مدام بگو «خدا دوستم دارد؛ اگر دوستم نداشت خلقم نمی‌کرد» ➖ حال خوب، عوامل مختلفی دارد؛ مثلاً وقتی انسان کار خوبی انجام می‌دهد حالش خوب می‌شود. با اجرای انواع خوبی‌ها، می‌توان انواع حال خوب را درک کرد. ➖ اما ریشۀ حال خوب این است که آدم اطمینان داشته باشد خدا دوستش دارد. اساساً محبوب‌بودن حال آدم را خوب می‌کند اما وجه مهم محبوبیت این است که «خدا ما را دوست دارد» ➖ اگر انسان باور کند که خدا دوستش دارد، دیگر به هیچ‌کسی نیاز ندارد. اصلاً یک معنای توحید همین است: خدایا! من با محبوبیتی که پیش تو دارم دیگر محبوبیت پیش دیگران را نمی‌خواهم. ➖ آقای دولابی می‌فرمود: «به خودت تلقین کن و محکم بگو که #خدا_دوستم_دارد، اگر دوستم نداشت خلقم نمی‌کرد» هیچ ذکری مثل این، آرامش‌بخش نیست و حال آدم را خوب نمی‌کند. ابلیس هر لحظه می‌خواهد ما را از محتوای این ذکر جدا کند. ➖ مگر می‌شود خدا مرا دوست نداشته باشد در حالی‌که مرا خلق کرده و به من روزی می‌دهد؟! خدا مثل ما آدم‌ها نیست که یک کسی را دوست نداریم ولی به او صدقه می‌دهیم؛ او هر عنایتی می‌کند از سر محبت است. ➖ ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم» که تأکید شده در آغاز هر کاری بگوییم، یعنی خدا ما را دوست دارد. اگر مهربانی و رحمت خدا برای این نیست که من را دوست دارد، پس به چه درد می‌خورد؟! 🎙 حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان https://eitaa.com/hadi_h0