🔶 ابن عربی، بنیان گذار عرفان نظری 🔹استاد حسن رمضانی: عرفان نظری به صورت یک علم مستقل، عمدتاً از قرن هفتم به بعد با آمدن محیی الدین ابن عربی شکل گرفت. قبل از ایشان، علم مستقلی به عنوان عرفان نظری نداشتيم و آنچه كه تحت عرفان از آن ياد می‌شد، همان سير و سلوك، منازل، مراحل و مقامات و تاریخ و تراجم اهل معرفت بود. نکات معرفتی اهل معرفت هم ضمن همین‌ها نقل می شد. محيی‌الدين بود كه در قرن هفتم هجری، عرفان نظری را به صورت مستقل بنيان نهاد و پس از او توسط شاگردانش و عمدتا شیخ کبیر صدرالدين قونوی اين علم به نضج و كمال رسيد. غالبا عرفای قبل از ابن عربی معتقد بودند مسائل عرفانی معارف و مطالبی است که با ملاک عقل و برهان قابل تبیین نیست و طور آن‌ها وارء طور عقل و فوق طور عقل است. لذا سینه به سینه مطالب را از مشایخ ‌گرفته و به کار می‌بستند و به همان نتایجی می‌رسیدند که مشایخ و اساتیدشان رسیده بودند و بحث از علم، تدریس، تبیین و دفاع و این حرف‌ها نبود. معمولاً هم مخفیانه، مستور و دور از اغیار مطالب و معارف ذوقی مطرح می‌شد، اما وقتی که عرفان نظری به صورت مستقل به میدان آمد دیگر آنچه که پرده‌نشین بود شاهد بازاری شد و به عنوان یک علم در مجامع علمی به دیگران عرضه گردید. (حدیث سهر، ص ۲۷) #ابن_عربی حدیث سهر (بیانات و خاطرات استاد حسن رمضانی) @hadisesahar