مورد 2️⃣ : پس از رحلت آیت الله هاشمی رفسنجانی، آیت الله حائری شیرازی مصاحبه ای در تلویزیون پیرامون ایشان انجام دادند و ضمن تجلیل بسیار از شخصیت و خدمات آن مرحوم، ایشان را به منزله ی #ابوطالب_نظام توصیف نمودند که حلقۀ ارتباط بخشی از جریانات سیاسی با نظام واقع شده بودند و مانع جدایی و انفصال آنها از نظام بودند. چندی بعد و در تاریخ 27 اسفند 1395، در پیام مفصلی که در پست بعد آورده می شود، برخی تعابیر خویش در مورد مرحوم آیت الله هاشمی را مبالغه آمیز، خطا و قول به غیر علم دانستند و به طور خلاصه به محورهای زیر اشاره نمودند: 🔸 #توجیه_خطای موردی و جریانیِ مرحوم #آیت_الله_هاشمی در سال 88، «#قول_به_غیر_علم» و «#مبالغه» بود. 🔸 هر جا لحظه ای انسان غفلت می کند و در موضوعی #عجولانه قضاوت می کند نباید بر آن اصرار بورزد، باید تمرین کند که از اعتراف به خطا وحشت نداشته باشد. تا انسان در دنیا فرصت دارد، باید قول به غیر علم را تدارک (جبران) کند. 🔸 انسان تا فرصت دارد باید بین خود و خدا، یکی را انتخاب کند، توجیه خطای خود و دیگران، #انتخاب_خدا نیست، انتخاب خود است. نباید فرصت را از دست داد. انسان باید بگوید همه هیچ هستند و آنچه هست اوست و خود را راحت کند و بگوید «#اشتباه_کردم»! 🔸 زاویه گرفتن از چنین رهبری، #جنگ_با_وجدان_اخلاقی است. اینکه در میان اینهمه توطئه و تخریب و دست پنهان و پیدای فساد و إلقاء شبهه، اقتدار و عزت و افتخار رهبری بالاتر شده است، بدون تأییدات ربوبی امکان پذیر نیست. 🔸 تمام قرائن و شواهد نشان می دهد از زمان زعامت امام راحل تاکنون ما از سایه به نیم سایه آمده ایم. #ظهور آفتاب است؛ لحظه به لحظه از سایه کم شده و بر سایه روشن افزوده می شود. 🔸 در انتخابات سال 88 آن‌هایی که روی تقلب ایستادند باید #توبه کنند. اگر چه امکان دارد این کار را برای حفظ رابطه آنها با نظام می‌کردند ولی احتمال اینکه نوعی عصبانیّت لحظه‌ای آنها را گرفته باشد هم منتفی نیست. تنزیه مطلق، توجیه است. @haerishirazi