ایرانی‌ها چه رویایی در سر دارند؟ قسمت یکم ویدیو را در یوتیوب یا آپارات ببینید: youtu.be/QfXGj2gcEsU aparat.com/v/Dznv5 اتفاقی که ۴۵ سال پیش در ایران افتاد این قدر خاص و متفاوت بود که #میشل_فوکو مهمترین فیلسوف فرانسویان در قرن بیستم را به ایران کشید تا بلکه بفهمند چه دارد می‌شود! فوکو هشت روز بعد از #هفده_شهریور ۱۳۵۷ وارد تهران شد. خودش می‌نویسد انتظار داشته بعد از کشتار عظیمی که رژیم شاه صورت داده بود مردم را وحشت زده و افسرده ببیند، اما اگر نگوید شاد و سرزنده، حداقل می‌شود گفت اثری از ترس در مردم دیده نمی‌شد. فوکو جمله معروف مارکس که «دین افیون توده‌هاست» را مطرح کرده و تاکید می‌کند که جمله‌ای قبل از این عبارت وجود دارد: «مذهب روح یک جهان بی‌روح است». به همین مناسبت نام مقاله فوکو این است: ایران روح یک جهان بی‌روح. اکنون مسأله این است که آیا آن روح ایمانی که ملت ایران را شجاعانه به میدان انقلاب فرستاده بود آیا تداوم پیدا می‌کند؟ برای توضیح روح ایرانی که شجاعت تظاهرات مردم در انقلاب اسلامی را ایجاد کرده بود، مفهوم #شهادت را نماینده این روحیه می‌دانند و نسبت این مفهوم را با مفهوم #تظاهرات یا Demonstration در دموکراسی بحث می‌کنند. در دموکراسی یکی از سازوکارهای «خواست جمعی» مردم توسط تظاهرات نمایان می‌شود، اما در مردم‌سالاری دینی یکی از سازوکارهای خواست جمعی مردم توسط شهادت نمایان می‌شود. جالب آن که خبرنگار فرانسوی توضیح می‌دهد که چگونه شهادت همان کارکرد تظاهرات را دارد؛ «مردم ایران با فریاد شهید شهید، شاه را بیرون کردند.» 🖋✍مشق استراتژی | حسام الدین حائری زاده @haerizadeh_h