ماه عزای زاده ی زهرا محرم است از نی فغان و ناله برآید که ماتم است دست شرار حادثه هست و سنان و تیغ جانها برای شهد شهادت فراهم است آن سلسبیل عشق که او تشنه می گداخت دریای بیکرانه ی این خلق عالم است شوری به کربلا که به پا شد ز نهضتش حبل المتین موسی و عیسی ابن مریم است این سیل گریه ها که ببارد ز چشم چرخ آری قسم به داِغ شقایق که آن کم است آتش زند به جان ملائک عزای او سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است کوشا مدار دست ارادت ز دامنش حب علی و آل علی حبل محکم است #شعرخوانی #سید_محمد_صالحی_کوشا @hafez_adabiyat

بر دشت ظلمت زا چنان تابید خورشید اعجاز سبز شعشعه بخشید خورشید از ماورای عالم خاکی گذر کرد بر وسعت اندیشه ها تابید خورشید گل کرد و پرشد در جهان آوازه ی او عطر عروج عاشقی پاشید خورشید نور لطیف خود پراکند او به دلها سجاده ی شوق سحر گردید خورشید در سینه ی آیینه ها صبح یقین است گردیده در نسل زمان جاوید خورشید آیین او سرلوحه ی سیر و سلوک است می خواند بر نی سوره ی توحید خورشید از عرصه ی معراج او کوشا چه خوش گفت طومار نیرنگ و ستم پیچید خورشید رفتند و به اوج کهکشان گل کردند چون مهر سپهر بی کران گل کردند گلخند سحر دمید از باورشان در گستره ی ذهن زمان گل کردند #شعرخوانی #سید_محمد_صالحی_کوشا @hafez_adabiyat