#علی_علیه_السلام_در_قرآن (۹۶) 🔰 #ولایت #امیرالمومنین صلوات الله علیه را تکذیب کرد... 🔸 آیات ۳۱ تا ۳۵ سوره قیامت: «فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّی (۳۱) وَ لَکِن کَذَّبَ وَ تَوَلَّی (۳۲) ثُمَّ ذَهَبَ إِلَی أَهْلِهِ یَتَمَطَّی (۳۳) أَوْلَی لَکَ فَأَوْلَی (۳۴) ثُمَّ أَوْلَی لَکَ فَأَوْلَی (۳۵)» { تصدیق نکرد و نماز برپا نداشت * بلکه تکذیب کرد و روی گردانید * پس خرامان و متکبرانه به سوی اهل خود رفت * وای بر تو! پس وای (بر تو! ) * باز هم وای بر تو! وای بر تو!} 🔸 مرحوم علی بن ابراهیم قمی در کتاب تفسیرش می‌نویسد: سبب نزول آیات این است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز #غدیر خم، مردم را برای بیعت کردن با #علی علیه السلام فرا خواند. وقتی آنها را از آن چه خداوند به وی دستور داده است، آگاه کرد، معاویه بر مغیرة بن شعبه و ابو موسی اشعری تکیه داد و سپس با تکبر و غرور به طرف خانواده اش به راه افتاد، در حالی که می‌گفت: به خداوند سوگند! به هیچ وجه به ولایت علی علیه السلام اعتراف نخواهیم کرد و گفته محمد صلی الله علیه و آله و سلم را در زمینه او باور نمی کنیم. پس خداوند عزّ و جلّ این آیات را نازل کرد: «فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّی * وَلَکِن کَذَّبَ وَتَوَلَّی * ثُمَّ ذَهَبَ إِلَی أَهْلِهِ یَتَمَطَّی * أَوْلَی لَکَ فَأَوْلَی»، پس #رسول_خدا صلی الله علیه و آله و سلم در حالی که می‌خواست از وی اظهار بیزاری و برائت کند به بالای منبر رفت، و خداوند عزّ و جلّ این آیه را نازل کرد: «لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ» [قیامت/ ۱۶] بنابراین رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم چیزی نگفت و نامی از وی به میان نیاورد. 📚 تفسیر قمی، ج ۲، ص ۳۹۷ 🔹 #عمار بن یاسر گوید: من و #ابوذر غفاری در زیر خیمه ای که ابن عباس با مردم سخن می‌گفت، نشسته بودیم که ابوذر برخاست و با دست خود عمود خیمه را زده، سپس گفت: ای مردم، هر کس مرا می‌شناسد، می‌شناسد و آنکه مرا نمی شناسد، من وی را از نام خود با خبر می‌کنم. من جندب بن جناده ابوذر غفاری هستم، شما را به حق خدا و به حق رسول او، آیا شنیده اید که رسول خدا صَلی الله علیهِ و آله بگوید: «زمین کسی را بر روی خود حمل نکرده و آسمان سایه بر کسی نیفکنده که راستگوتر از ابوذر باشد»؟ گفتند: آری به خدا! گفت: آیا می‌دانید ای مردم! که رسول خدا صَلی الله علیهِ و آله ما را که یک هزار و سیصد نفر بودیم در غدیرخم جمع کرد و بار دیگر که پانصد نفر بودیم در زیر درختانی گرد آورد و در هر دو بار فرمود: خداوندا، هر که من مولای اویم، اینک علی مولای اوست. و فرمود: خدایا، دوستدارش را دوست بدار و دشمنش را دشمن بدار و هر کس او را یاری کند، یاری فرما و هر کس او را واگذارد، خوار و ذلیل گردان؟ و مردی برخاسته به وی گفت: مبارک است، مبارک است ای پسر ابوطالب، اکنون مولای من و مولای هر مرد و زن مؤمنی شدی؟ و چون معاویة بن ابی سفیان این سخن را شنید، به مغیرة بن شعبه تکیه داده و در حالی که به پا می‌خاست گفت: به هیچ ولایتی برای علی اقرار نمی کنیم و سخنان محمّد را در این باره تصدیق نمی کنیم، پس خداوند این آیات را بر محمّد صَلی الله علیهِ و آله نازل فرمود: «فَلَا صَدَّقَ وَ لَا صَلیَ*وَ لَکِن کَذَّبَ وَ تَوَلیَ*ثمُ َّ ذَهَبَ إِلیَ أَهْلِهِ یَتَمَطَّی*أَوْلیَ لَکَ فَأَوْلیَ»؟ گفتند: آری به خدا سوگند! 📚 بحارالانوار ج۳۷ ص۱۹۳ http://eitaa.com/hafezan_vahy