طرح حکومت اسلامی امام خمینی با برنامه اسلام تحت رهبری ولایت فقیه صرفاً یک جابجایی سیاسی نبود یک تحول عمیق اجتماعی بود که منشاء اصلی آن اسلام بود و امام خمینی بر اساس آن منظومه فکری خود را بنا نهاده بود، این منظومه فکری خصوصیاتی داشت که عبارت بودند از • یک_ مبتنی بر جهان بینی توحیدی بود • دوم _به روز بود و مسائل مبتلابه بشر امروز را به گونه‌ای که حس می‌کردند ،مطرح می‌کرد • سوم_ پویا و متحرک و عملیاتی بود و صرفاً شعار روشنفکرانه نبود • عصر ایشان هم تحت تاثیر انقلاب اسلامی ویژگی های خود را داشت که عبارت بودند از: • یک احیای مجدد اسلام •دو. اعاده روح عزت مسلمین در سراسر جهان اسلامی • سوم گسترش اعتقادات و باورهای مذهبی در کل جهان اسلام • چهارم_ ارزش انسان ها و حضور توده های مردمی در انقلاب • پنجم اصل آزادی از سلطه و تصرف و نفوذ قدرت های بزرگ • ششم نگرشی جدید در فقه شیعه • هفتم ابطال باورهای غلط درباره اخلاق فردی حکام • هشتم. احساس درک امت اسلامی به همه مسلمانان که قبلااصلا مط

کانال آرزوی آفاق

🤮 استفراغ ! 👊تو دهنی محکم و بسیار دهن سرویس کن داریوش سجادی از آمریکا به #علی_کریمی! 💥دمش گرم واقعا دمشگرم معلومه با اینکه سالهاست لوس آنجلس نشینه ولی اصالت ایرانیش رو حفظ کرده !!! 🔴 هرچه این گوره خر در این ماهها رو اعصابتون راه رفت و... اینو☝️ تا آخر گوش بدید و منتشر کنید تا اعصابتون آروم بشه ! #ایران_قوی #سهند #سبلان http://eitaa.com/hafezan_vahy

🌹🌹 بسم‌ الله الرحمن الرحیم🌹🌹 سلام ،صبح‌ چهار شنبه‌ی‌ همه‌ی شما دوستان عزیز و گرامی بخیر وشادیhttp://eitaa.com/hafezan_vahy

السلام علیک یا صاحب الزمان طلوع هر صبح، آغاز فرصتی تازه است، برخیزیم و این فرصت تازه را دریابیم، رو به قبله بایستیم... دست بر سینه بگذاریم... و به امام زمان مهربانمان‌(عجل الله فرجه) سلام کنیم! 🍃♥️اللهم عجل لولیک فرج♥️🍃 http://eitaa.com/hafezan_vahy

فرا رسیدن دهه فجر گرامی باد 🇮🇷 .🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹http://eitaa.com/hafezan_vahy

🔊#سروده_انقلابی ⚘بوی گل سوسن و یاسمن آید⚘ 🇮🇷ایام الله #دهه_فجر سالروز عزت، #اقتدار و استقلال #جمهوری_اسلامی_ایران گرامی باد.🇮🇷 🇮🇷 کانال حافظان http://eitaa.com/hafezan_vahy

به کوری چشم حسودان ددمنش دهه فجر مبارک انقلاب ماانفجارنوربود🌹http://eitaa.com/hafezan_vahy

#جرعه_معرفت 🍀🌼🌹🌸🍃🌻🌷🌱🍂 نکاتی از حیات حضرت جوادالائمه علیه السلام سید حسن منتظرین http://eitaa.com/hafezan_vahy

🌷هنرهای شاه: 🌷۱.به نام شاه ،به جای به نام خدا 🌷۲.تاریخ شاهنشاهی به جای هجری 🌷۳.کاپیتولاسیون،و زیرپاگذاشتن عزت ملت. 🌷۴.اقتصادی ۱۰۰در۱۰۰وابسته به بیگانگان 🌷۵. پیشرفت علمی:صفر 🌷نتیجه انقلاب: باوجود شدیدترین تحریم‌های اقتصادی، ملت ایران به یاری خدا، اقتصاد ۱۰۰در۱۰۰وابسته زمان شاه را، درطول ۴۰ سال،به اقتصادی مولد تبدیل کرده، و به رتبه زیربیست درجهان رسیده ایم اللهم عجل لولیک الفرج ولادت امام جواد ع ودهه فجرمبارکhttp://eitaa.com/hafezan_vahy

#جرعه_معرفت 🌸 شرح نهج‌البلاغه ✍ نامه ۳۱ 1⃣1⃣قسمت یازدهم سید حسن http://eitaa.com/hafezan_vahy

هوالصادق روزنامه یا روزی‌نامه ؟ بی‌شک بر کسی پوشیده نیست بیشتر آسیب‌های فعلی نظام و اجحاف در حق ملت ایران در شرایط کنونی؛ ضعف رسانه‌ای است. خلأ نقش رسانه در جبهه حق از یک طرف و از طرف دیگر قدرت رسانه‌ای جبههٔ مقابل - هم در امکانات سخت‌افزاری و هم نرم‌افزاری - امری بدیهی و روشن است، به‌ویژه اینکه جبهه شیطان با وجود بی‌تقوایی‌های فراوان؛ دستش برای دروغ و اغواگری و ایجاد یأس در جامعه هم باز است. در این جنگ نابرابر و ناجوانمردانه رسانه‌ای، در کنار همهٔ کاسیتی‌ها؛ بخشی از امکانات رسانه‌ای خودِ نظام هم یا خنثی و یا حتی خواسته یا ناخواسته در دست دشمن و عوامل دشمن است؛ از جمله برخی از ظرفیت #صداوسیما و سایر ظرفیت‌های رسانه‌ای. «روزنامه جمهوری اسلامی» را هم می‌توان یکی از این امکانات مهم داخلی رسانه‌ای دانست که در این فقر رسانه‌ای در زمین دشمن بازی می‌کند، با کمال تأسف این روزنامه در دست افرادی عُقده‌ای، ناکام و ورشکسته سیاسی؛ از جمله مدیرمسئول غافل آن است که از هیچ بی‌انصافی و بی‌تقوایی دریغ نمی‌کنند. جناب #مسیح_مهاجری که سال‌ها پیش؛ این روزنامه را به روزی‌نامه تبدیل کرده بود، در سال‌های اخیر پا را از ارتزاق در این نان‌دانی فراتر گذاشته است و تمام‌وقت در زمین دشمن بازی می‌کند. او و تیم رسانه‌ای‌اش در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و ۹۶ و در تحمیل و حاکم کردن بختکی چون #حسن_روحانی بر مردم بیشترین نقش را ایفا کردند و امروز هم بدون اینکه مسئولیتی از این فریب بزرگ بپذیرند؛ تمام قد و با تمام قدرت توپخانه خود را بر روی #دولت_رئیسی و برخی مراکز حاکمیتی همچون #سپاه و #حوزه علمیه و... متمرکز کرده‌اند. #فراموش_نمی‌کنیم در #دولت_روحانی قیمت مسکن پانصد درصد افزایش پیدا کرد و وزیر مسکنش با گستاخی تمام گفت: «افتخار می‌کنم حتی یک مسکن نساخته‌ام» اما تنها صدایی که از روزی‌نامه مهاجری درآمد، صدای ماله و ماله‌کشی بود! ژنرال #زنگنه وزیر نفت دولت بی‌تدبیرشان بدون کوچک‌ترین دلیل کارشناسی و تنها از سر لجبازی #کارت_سوخت را حذف کرد؛ در آن مدت بیش از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان سوخت قاچاق شد و برای احیاء سامانه بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان به مردم و صاحبان جایگاه‌ها هزینه تحمیل شد تا برگردیم به جایی که بودیم! اما باز جناب مهاجری قلمش نه‌تنها بر نقد نچرخید بلکه تمام تلاش خود را هم برای فرافکنی از این همه خیانت به‌کار گرفت. از این طرف دولت رئیسی هنوز نیامده و در #مجلس مشغول گرفتن رأی اعتماد بود که روزی‌نامه جناب #مهاجری بیشترین نقش را در تحریک اهالی خوزستان و اصفهان و چهارمحال در بحران آب ایجاد کرد. در دولت بی‌تدبیر و نا امیدکننده‌شان ۱۲ هزارمیلیارد در صندوق بازنشتگی فرهنگیان اختلاس شد و مثل همیشه #روزی‌نامه مهاجری مشغول توجیه بود اما در حالی که هنوز دولت رئیسی وزیر آموزش‌وپرورش رأی اعتماد نگرفته بود، این روزی‌نامه بیشترین نقش در تحریک #فرهنگیان برای تجمع علیه دولت نیامده داشت! و باز امروز در این سرمای سخت که حداقل در دو دهه گذشته بی‌سابقه بوده از حدود ۲۴ میلیون مشترک گاز خانگی تنها حدود ۱۷ هزار مشترک برای چند شب گازشان قطع شد که در این مدت هم بیش از ۱۰ هزار چراغ نفتی و گالن‌های نفت بین مردم توزیع شد، اما همین روزی نامه با کمال بی‌انصافی تیتر می‌زند: «افتضاح مدیریتی در وزارت نفت و فلاکت مردم و... ! » یا اینکه در حالی که بودجه کل حوزه‌های علمیه کمتر از هزینه کاشت و نگهداری چمن #دانشگاه_تهران است، جناب مهاجری شخصاً با یک مَن ریش و یک مَن عمامه تیتر می‌زند «با این فقر و فلاکت مردم چرا باید حوزه علمیه در بودجه عمومی سهم داشته باشد و...؟!» و خلاصه قصه پر غصه امثال مسیح مهاجری‌ها مثنوی صد مَن کاغذ است و بیشترش بماند برای فرصت‌های بعد. العاقل یکفی‌الاشاره ✍بهزادزارع دانشجوی مشروطی دانشگاه شهادت منظور ازاین روزی نامه جمهوری اسلامی است که سردبیران مسیح مهاجری است. http://eitaa.com/hafezan_vahy

🎞 | مساجد، آغوش مهر خداوند برای جامعه ◽️حجت الاسلام والمسلمین حاج علی اکبری امام جمعه موقت تهران در برنامه ملک سلیمان http://eitaa.com/hafezan_vahy

•┈••✾❀🕊﷽🕊❀✾••┈• 🔮اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🔮 🎙️نامه های نهج البلاغه۶٢ ☀️برانگیختن مردم برای جهاد☀️ وَ مِنْهُ: إِنِّي وَ اللَّهِ لَوْ لَقِيتُهُمْ وَاحِداً وَ هُمْ طِلَاعُ الْأَرْضِ كُلِّهَا مَا بَالَيْتُ وَ لَا اسْتَوْحَشْتُ؛ وَ إِنِّي مِنْ ضَلَالِهِمُ الَّذِي هُمْ فِيهِ وَ الْهُدَى الَّذِي أَنَا عَلَيْهِ لَعَلَى بَصِيرَةٍ مِنْ نَفْسِي وَ يَقِينٍ مِنْ رَبِّي، وَ إِنِّي إِلَى لِقَاءِ اللَّهِ لَمُشْتَاقٌ وَ [لِحُسْنِ] حُسْنِ ثَوَابِهِ لَمُنْتَظِرٌ رَاجٍ؛ وَ لَكِنَّنِي آسَى أَنْ يَلِيَ [هَذِهِ الْأُمَّةَ] أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّةِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا، فَيَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَهُ خَوَلًا وَ الصَّالِحِينَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِينَ حِزْباً؛ فَإِنَّ مِنْهُمُ الَّذِي قَدْ شَرِبَ فِيكُمُ الْحَرَامَ وَ جُلِدَ حَدّاً فِي الْإِسْلَامِ، وَ إِنَّ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ يُسْلِمْ حَتَّى رُضِخَتْ لَهُ عَلَى الْإِسْلَامِ الرَّضَائِخُ؛ فَلَوْ لَا ذَلِكَ مَا أَكْثَرْتُ تَأْلِيبَكُمْ وَ تَأْنِيبَكُمْ وَ جَمْعَكُمْ وَ تَحْرِيضَكُمْ، وَ لَتَرَكْتُكُمْ إِذْ أَبَيْتُمْ وَ وَنَيْتُمْ. أَ لَا تَرَوْنَ إِلَى أَطْرَافِكُمْ قَدِ انْتَقَصَتْ وَ إِلَى أَمْصَارِكُمْ قَدِ افْتُتِحَتْ وَ إِلَى مَمَالِكِكُمْ تُزْوَى وَ إِلَى بِلَادِكُمْ تُغْزَى؛ انْفِرُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ إِلَى قِتَالِ عَدُوِّكُمْ وَ لَا تَثَّاقَلُوا إِلَى الْأَرْضِ، فَتُقِرُّوا بِالْخَسْفِ وَ تَبُوءُوا بِالذُّلِّ وَ يَكُونَ نَصِيبُكُمُ الْأَخَسَّ؛ وَ إِنَّ أَخَا الْحَرْبِ الْأَرِقُ، وَ مَنْ نَامَ لَمْ يُنَمْ عَنْهُ، وَ السَّلَامُ. و قسمت دوم از اين نامه است (در اينكه جهاد آن حضرت براى اجراى حقّ بوده و از بسيارى دشمن هراس ندارد): (5) بخدا سوگند اگر من تنها با ايشان (معاويه و لشگرش) روبرو شوم و آنها (از انبوهى) همه روى زمين را پر كرده باشند باك نداشته و نمى هراسم، و من در باره گمراهى آنان كه در آن گرفتارند و هدايت و رستگارى كه خود بر آن هستم از جانب خويش بينا و از جانب پروردگارم يقين و باور دارم، و به ملاقات (كشته شدن در راه) خدا مشتاق بوده و انتظار نيكوئى پاداش او را اميدوارانه دارم (پس كمى و بسيارى دشمن در نظرم يكسان است و از نزاع و زد و خورد پروا ندارم، چون جنگ با آنان در هر صورت سبب افزونى سعادت و نيكبختى است) (6) ولى اندوه من از اينست كه بر كار اين امّت بى خردان و بد كارانشان (بنى اميّه) ولايت و حكمرانى نمايند، و مال خدا (بيت المال مسلمانها) را بين خودشان دولت دست بدست رسيده و بندگان او را غلامان و نيكان را دشمنان و بد كرداران را يارانشان قرار دهند، زيرا از ايشان كسى است كه در بين شما (مسلمانها) شراب آشاميد و او را (براى اين كار زشت) بحدّى كه در اسلام تعيين شده تازيانه زدند (گفته اند: مغيرة ابن شعبه از بنى اميّه از جانب عمر بر كوفه حكمفرما بود در مستى با مردم نماز گزارد و بعدد ركعات افزود و در محراب «جاى ايستادن پيشنماز در» مسجد قى كرد پس او را حدّ زدند، و همچنين عتبة ابن ابى سفيان را بر اثر نوشيدن شراب خالد ابن عبد اللّه در طائف حدّ زد) و از ايشان كسى است كه مسلمان نشد (مانند ابو سفيان و معاويه) تا اينكه براى اسلام آوردن بايشان بخششهاى كمى دادند (رضيخه بخشش اندكى است كه بجهت تأليف قلوب و سازگارى بكفّار مى دادند تا اسلام و مسلمانها را كمك كنند) (7) پس اگر براى والى شدن اين اشخاص نبود بسيار شما را (بجهاد و زد و خورد) وادار ننموده و (از كاهلى) سرزنش نمى كردم، و در گرد آوردن و ترغيب نمودن شما كوشش نداشتم، و هنگامى كه زير بار (جنگيدن با دشمن) نمى رفتيد و سستى مى نموديد شما را رها مى كردم (بحال خود مى گذاشتم). (8) آيا نمى بينيد اطراف شما كم گرديده و به ديارتان فيروزى يافته اند و آنچه در تصرّف شما بود بدست آورند، و در شهرتان جنگ ميكنند (نمى بينيد معاويه بعضى از شهرهاى شما را گرفته و مى جنگد تا همه مملكت را در اختيار گيرد) (9) خدا شما را بيامرزد، بجنگ با دشمن خود برويد و خود را بزمين گران مسازيد (در خانه نمانده سستى نورزيد) كه به خوارى تن دهيد، و به بيچارگى برگرديد، و پست تر چيز بهره شما باشد، و برادر جنگ (جنگجو) بيدار و هشيار است، و هر كه (از دشمن آسوده) بخوابد دشمن از او به خواب نرفته (كسيكه خود را آسوده از دشمن پندارد دشمن از او آسوده نيست) و درود بر شايسته آن. 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 شرح وتفسیر: امام(عليه السلام) در اين بخش از نامه به نکته مهمى اشاره مى کند که هرگز در برابر دشمنان او که دشمنان اسلام و قرآنند سکوت نخواهد کرد و به مبارزه آنها برمى خيزد، هرچند تنها باشد و آنها تمام زمين را پر کنند. مى فرمايد: «به خدا سوگند من اگر تنها با آنها (دشمنان) روبه رو شوم در حالى که تمام روى زمين را پر کرده باشند، باکى ندارم و وحشت به خود راه نم

ى دهم»; (إِنِّي وَاللهِ لَوْ لَقِيتُهُمْ وَاحِداً وَهُمْ طِلاَعُ(1) الاَْرْضِ کُلِّهَا مَا بَالَيْتُ وَلاَ اسْتَوْحَشْتُ). اين نهايت شجاعت و ايمان امام را به هدف و مقصودش نشان مى دهد همان گونه که در نامه «عثمان بن حنيف» نيز گذشت که مى فرمايد: «وَالله لَوْ تَظاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلى قِتالي لَما وَلَّيْتُ عَنْها; به خدا سوگند اگر تمام عرب به پيکار من برخيزند من پشت به ميدان نبرد نخواهم کرد». سپس دو دليل براى اين مطلب بيان مى کند، در دليل اوّل مى فرمايد: «من از آن گمراهى که آنها در آن هستند و هدايتى که من بر آنم کاملا آگاهم و به پروردگارم يقين دارم (و به همين دليل در مبارزه با آن گمراهان کمترين ترديد به خود راه نمى دهم)»; (وَإِنِّي مِنْ ضَلاَلِهِمُ الَّذِي هُمْ فِيهِ وَالْهُدَى الَّذِي أَنَا عَلَيْهِ لَعَلَى بَصِيرَة مِنْ نَفْسِي وَ يَقِين مِنْ رَبِّي). سپس دليل دوم را بيان مى دارد و مى فرمايد: «من مشتاق (شهادت و) لقاى پروردگارم و به پاداش نيکش منتظر و اميدوارم»; (وَإِنِّي إِلَى لِقَاءِ اللهِ لَمُشْتَاقٌ وَحُسْنِ ثَوَابِهِ لَمُنْتَظِرٌ رَاج). بنابراين عشق به شهادت و ثواب هاى عظيمى که خداوند نصيب شهيدان راهش مى کند مرا بر اين مى دارد که از کثرت دشمن و تنهايى خودم کمترين وحشتى نداشته باشم. آن گاه امام(عليه السلام) در ادامه سخن مى افزايد: «ولى (مى کوشم زنده بمانم و بر آنها پيروز شوم، زيرا) از اين اندوهگينم که حکومت اين دولت به دست سفيهان و بى خردان و فاجران و نابکاران بيفتد و در نتيجه بيت المال را به غارت ببرند و بندگان خدا را برده و اسير خويش سازند، با صالحان نبرد کنند و فاسقان را همدست و حزب خود سازند»; (وَلَکِنَّنِي آسَى(2) أَنْ يَلِيَ(3) أَمْرَ هَذِهِ الاُْمَّةِ سُفَهَاؤُهَا وَفُجَّارُهَا، فَيَتَّخِذُوا مَالَ اللهِ دُوَلاً(4)، وَعِبَادَهُ خَوَلاً(5) وَالصَّالِحِينَ حَرْباً(6)، وَالْفَاسِقِينَ حِزْباً). به تعبير ديگر، امام(عليه السلام) گرچه عاشق شهادت بوده ولى حتى الامکان نمى خواسته شهيد شود، بلکه زنده بماند و جلوى سيطره نااهلان را بر حکومت اسلامى بگيرد. «فُجّار» (فاجران) اشاره به معاويه و همدستان اوست و «سفهاء» اشاره به لشکريان ناآگاهى است که دنبال اهداف او حرکت مى کردند. جمله «يَتَّخِذُوا مَالَ اللهِ دُوَلاً، وَعِبَادَهُ خَوَلاً» اشاره به انجام کارهايى شبيه دوران خلافت عثمان است که بيت المال به دست گروهى از اقوام و خويشان او افتاد و دست به دست مى گرديد و افراد ناصالح را به فرماندارى بلاد منصوب کرده بود که مردم را به زنجير کشيده بودند، با اصحاب صالح پيغمبر نبرد مى کردند و فاسقان را جزء حزب خود قرار داده بودند. امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن انگشت روى نقطه ضعف روشن آنها گذارده مى فرمايد: «زيرا در اين گروه فردى است که مرتکب شرب خمر شده بود و حد اسلام بر او جارى شد»; (فَإِنَّ مِنْهُمُ الَّذِي قَدْ شَرِبَ فِيکُمُ الْحَرَامَ، وَ جُلِدَ حَدّاً فِي الاِْسْلاَمِ). اشاره به «وليد بن عقبه» است که در زمان عثمان والى کوفه بود و شرب خمر کرد و مست ولا يعقل به گونه اى که نماز صبح را به جاى دو رکعت چهار رکعت خواند و سپس رو به جمعيت کرد و گفت: اگر بخواهيد باز هم بيشتر بخوانم. شاهدان و گواهان نزد عثمان آمدند و بر شرب خمر او گواهى دادند و على(عليه السلام) حد را بر او جارى کرد.(7) آن گاه امام(عليه السلام) به مورد ديگرى از خلافکارى هاى آنها اشاره کرده مى فرمايد: «و برخى از آنها اسلام را نپذيرفتند تا عطاهايى براى آنها تعيين شد»; (وَإِنَّ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ يُسْلِمْ حَتَّى رُضِخَتْ لَهُ عَلَى الاِْسْلاَمِ الرَّضَائِخُ(8)). به گفته ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود اين جمله اشاره به ابوسفيان و معاويه و برادر او و جمعى ديگر است که تا کمک هاى مالى به آنها نشد در برابر اسلام سر فرود نياوردند.(9) آن گاه امام در پايان اين سخن مى افزايد: «اگر براى اين جهات نبود تا اين اندازه شما را بر قيام در برابر آنها تشويق نمى کردم و به سستى در کار سرزنش و توبيخ نمى نمودم و در گردآورى و تحريک شما نمى کوشيدم، بلکه اگر سستى و فتورى از خود نشان مى داديد رهايتان مى ساختم»; (فَلَوْ لاَ ذَلِکَ مَا أَکْثَرْتُ تَأْلِيبَکُمْ(10) وَ تَأْنِيبَکُمْ(11)، وَ جَمْعَکُمْ وَ تَحْرِيضَکُمْ، وَلَتَرَکْتُکُمْ إِذْ أَبَيْتُمْ وَ وَنَيْتُمْ(12)). اشاره به اينکه تمام اين جوش و خروش من براى مبارزه با دشمنان به سبب خطر مهمى است که از بازماندگان دوران جاهليت نسبت به اسلام مى بينم و بيم دارم آنها بر مردم مسلط شوند و مردم را به دوران کفر باز گردانند. مقصود از جمله «وَلَتَرَکْتُکُمْ إِذْ أَبَيْتُمْ وَ وَنَيْتُمْ» اين است که اگر از تأثير سخنم در شما مأيوس شوم شما را رها خواهم ساخت. سپس در پايان اين نامه امام(عليه السلام) براى تشويق آنها بر جهاد با دشمن و تحريک حميت و غيرت دينى آنها تعبيرا

ت تکان دهنده اى دارد و مى فرمايد: «آيا نمى بينيد مناطق اطراف شما گرفته شده و شهرهايتان تحت تسلط دشمن قرار گرفته و کشورهاى شما (يکى بعد از ديگرى) تسخير مى شود و شهرهايتان به ميدان جنگ دشمن مبدل گشته»; (أَ لاَ تَرَوْنَ إِلَى أَطْرَافِکُمْ(13) قَدِ انْتَقَصَتْ(14) وَإِلَى أَمْصَارِکُمْ قَدِ افْتُتِحَتْ وَإِلَى مَمَالِکِکُمْ تُزْوَى(15)، وَإِلَى بِلاَدِکُمْ تُغْزَى!). اشاره به اينکه کدام مسلمان است که اين حوادث دردناک را بشنود يا ببيند و ساکت بنشيند و تماشا کند و کدام انسان شرافتمند و با غيرت است که به دشمن خود اجازه دهد اين گونه در منطقه او به ويرانگرى و غارتگرى بپردازد; نه غيرت اسلامى اجازه مى دهد و نه شرافت انسانى که افراد در چنين ماجرايى سکوت کنند و تن به ذلت دهند. حضرت به دنبال آن مى فرمايد: «خداوند شما را رحمت کند. براى نبرد با دشمن خود کوچ کنيد و زمين گير نشويد (و سستى و تنبلى به خود راه ندهيد) که زيردست خواهيد شد و تن به ذلت و خوارى خواهيد داد و بهره زندگى شما از همه پست تر خواهد بود (آرى) آنکه مرد جنگ است هميشه بيدار است و کسى که به خواب رود (و از دشمن غافل شود بايد بداند) دشمن او در خواب نخواهد بود و از او غافل نخواهد شد. و السلام»; (انْفِرُوا رَحِمَکُمُ اللهُ إِلَى قِتَالِ عَدُوِّکُمْ، وَلاَ تَثَّاقَلُوا(16) إِلَى الاَْرْضِ فَتُقِرُّوا(17) بِالْخَسْفِ(18)، وَتَبُوءُوا(19) بِالذُّلِّ، وَيَکُونَ نَصِيبُکُمُ الاَْخَسَّ، وَإِنَّ أَخَا الْحَرْبِ الاَْرِقُ(20)، وَمَنْ نَامَ لَمْ يُنَمْ عَنْهُ، وَالسَّلاَمُ). اينها همه اشاره به واقعيتى است که در آيات قرآن و روايات اسلامى درباره جهاد به آن اشاره شده است: عزت، سعادت و حيات جاويدان در جهاد و شهادت پر افتخار، و ذلت، خوارى و روسياهى در دنيا و آخرت در ترک جهاد با دشمن. * نکته: هوشيارى در مقابل دشمن: جمله «وَلاَ تَثَّاقَلُوا» در واقع بر گرفته از آيه 38 سوره توبه است که مى فرمايد: «(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قِيلَ لَکُمُ انْفِرُوا في سَبِيلِ اللهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الاَْرْضِ أَ رَضيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا مِنَ الاْخِرَةِ فَمَا مَتاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الاْخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ); اى کسانى که ايمان آورده ايد! چرا هنگامى که به شما گفته مى شود: در راه خدا (به سوى ميدان جهاد) حرکت کنيد بر زمين سنگينى مى کنيد (و سستى به خرج مى دهيد؟!) آيا به زندگى دنيا به جاى آخرت راضى شده ايد؟! با آنکه متاع زندگى دنيا در برابر آخرت جز اندکى نيست». جمله «إِنَّ أَخَا الْحَرْبِ الاَْرِقُ» شبيه دستورى است که در قرآن مجيد در مورد جنگجويان آمده است که حتى به هنگام نماز در کنار ميدان جنگ دستور مى دهد هوشيارى خود را با همراه داشتن اسلحه در حال نماز حفظ کنند; مى فرمايد: «(وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُم وَدَّ الَّذينَ کَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَأَمْتِعَتِکُمْ فَيَميلُونَ عَلَيْکُمْ مَّيْلَةً واحِدَةً); آنها بايد وسايل دفاعى و سلاح هايشان را (در حال نماز با خود) برگيرند; (زيرا) کافران آرزو دارند که شما از سلاح ها و وسايل خود غافل شويد تا يکباره به شما هجوم آورند».(21) اينها همه نشان مى دهد که مسلمانان در هر زمان و مکان و در هر شرايطى که باشند هوشيارى خود را در مقابل دشمن حفظ کنند و اين کلام مولا را که مى تواند شعارى براى هميشه باشد فراموش نکنند که فرمود: ««وَمَنْ نامَ لَمْ يُنَمْ عَنْه; آن کس که در خواب فرو رود بايد بداند که دشمن در خواب نيست و از او غافل نخواهد شد». اهمّيّت اين دستور در عصر و زمان ما از هر عصر و زمانى بيشتر است، زيرا دشمن تهاجم را در جهات مختلف شروع کرده است; نه تنها در جهات نظامى، بلکه در جهات فرهنگى از طريق شبهه افکنى و ايجاد تزلزل در مبانى اعتقادى و از طريق نشر فساد و ايجاد آلودگى هاى اخلاقى با تمام قدرت به ميدان وارد شده حتى عوامل زيادى را در داخل مسلمانان با هزينه هاى سنگين انتخاب کرده است. بايد بدانيم که در برابر لحظه اى غفلت از اين برنامه هاى تخريبى هزينه هاى گزافى بايد پرداخت. از جمله شگردهاى دشمن، ايجاد فرقه هاى انحرافى است; آنها مى دانند که در جوامع مذهبى به خصوص بعد از آشکار شدن بى محتوايى مکتب هاى مادى، علاقه عميقى به مذهب به وجود آمده است. آنها يک سلسله فرقه هاى دروغين عرفانى ساخته اند که هم اختلاف و تفرقه ايجاد کنند و هم انسان هاى با ايمان را از اصول صحيح مذهب دور سازند و به عوامل تخدير تبديل کنند. به گفته بعضى از آگاهان در اين چهل سال اخير در عصر ما دو هزار فرقه عرفان انحرافى در آمريکا و دو هزار فرقه ديگر در اروپا به وجود آمده است و عجيب اينکه کمتر قدر مشترکى با هم دارند و به يقين عامل اصلى پيدايش آنها جهان خواران اند که مى خواهند مذاهب آسمانى را که مانعى در برابر منافع نامشروعشان است از راه خود بردارند. بسيارى

از اين فرقه ها به شرق اسلامى منتقل شده و فرقه هاى ديگرى نيز بر آن افزوده اند.(22) * پی نوشت: 1. «طِلاع» به معناى فراگير و پرکننده است و از طلوع آفتاب گرفته شده که همه جا را پر مى کند. 2. «آسى» (صيغه متکلم وحده) از ريشه «أسىً» بر وزن «رسن» به معناى حزن و اندوه گرفته شده است; يعنى غمگين مى شوم. 3. «يَلِىَ» يعنى حکومت را بر عهده بگيرد از ريشه «ولايت» به معناى سرپرستى کردن و حکومت کردن گرفته شده است. 4. «دُوَل» به چيزهايى گفته مى شود که دست به دست مى گردد، جمع «دَولة» و مال را از اين جهت دولت مى گويند که دست به دست مى شود و همچنين حکومت ها را که دست به دست مى شوند دولت مى گويند. (دُولة به ضم دال نيز همين معنا را دارد بعضى معتقد به تفاوت هايى بين «دَولة» و «دُولة» هستند). 5. «خَوَل» به معناى برده و خدمتگذار است. اين واژه هم بر مفرد اطلاق مى شود و هم بر جمع از ريشه «خَوْل» بر وزن «حول» که به معناى سرکشى و مراقبت مداوم از چيزى است گرفته شده و چون بردگان و خدمتگذاران، از امور صاحبان خود سرکشى و مراقبت مى کنند اين واژه بر آنها اطلاق شده است. 6. «حَرْب» به معناى جنگ و نيز به معناى دشمن آمده است و در جمله بالا معناى دوم مناسب است. 7. براى توضيح بيشتر به کتاب هاى معروفى همچون استيعاب ابن عبد ربه و اسدالغابه در شرح حال «وليد بن عقبة» مراجعه شود. 8. «رضائخ» جمع «رضيخة» بر وزن «غريبه» به معناى عطايى است که به کسى مى دهند و گاه به معناى عطاى قليل و کم آمده است. 9. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 17، ص 226. 10. «تَأليب» به معناى جمع کردن و گردآوردن و تشويق به اجتماع نمودن است. 11. «تَأنيب» به معناى توبيخ شديد است. 12. «وَنَيْتُم» از ريشه «ونى» به معناى سستى کردن و به ضعف گراييدن گرفته شده است. 13. «اطراف» در اينجا به معناى نواحى کشور است. 14. «انْتَقَصَتْ» يعنى از دست رفته از ريشه «نقص» گرفته شده است. 15. «تُزْوى» از ريشه «زَىّ» بر وزن «حىّ» به معناى دور کردن و جمع و قبض نمودن چيزى است. 16. «لا تَثّاقَلُوا» از ريشه «ثِقْل» به معناى سنگينى گرفته شده و در موردى به کار مى رود که انسان تمايل به ماندن در جايى داشته باشد و حاضر به حرکت نباشد. (و در اينجا منظور باز ايستادن از حرکت به سوى ميدان جهاد است). 17. «تُقِرُّوا» از ريشه «تقرير» به معناى ثابت نگه داشتن چيزى در مکانى است و جمله «فَتُقِرُّوا بِالخَسْفِ» اشاره به اين است که خودتان را خوار خواهيد کرد. 18. «الْخَسْف» در اصل به معناى پنهان شدن و مخفى گشتن است سپس به معناى ذلت که انسان را از ديده ها پنهان مى دارد اطلاق شده است. 19. «تَبُوء» از ريشه «بَواء» بر وزن «دواء» به معناى بازگشت کردن و منزل گرفتن است و در اينجا به معناى بازگشت به ذلت آمده است. 20. «الأرِقْ» به معناى بيدار است از ريشه «أَرَق» بر وزن «عرب» به معناى بيدار ماندن گرفته شده است. 21. نساء، آيه 102. 22. براى توضيح بيشتر به کتاب «جريان شناسى انتقادى عرفان هاى نوظهور» چاپ دفتر تبليغات اسلامى مراجعه شود. 📚 📍شارح محترم :مرحوم علی نقی فیض الاسلام روحش شاد ••●❥🦋✧🦋❥●•• 🤲اَللّهُمَ ثَبِتْ قَلْبی عَلی دِینِک. ••●❥🦋✧🦋❥●••http://eitaa.com/hafezan_vahy