#دلنوشته #شهید_مصطفی_صدر_زاده #سه‌شنبه_های_شهدایی چقدر فاصله است میان من و محبوب‌های تو، نگرانم این فاصله و تفاوت نشانه‌ای باشد از فاصله‌ای که بین من و تو وجود دارد، اما ندایی در درونم نهیب میزند که نحن اقرب الیه من حبل الورید، چگونه است که تو از رگ گردن به من نزدیک تر باشی و من اینگونه دور، آخر مگر می‌شود جمع میان دور و نزدیک ، باز ندایی در قلبم می‌گوید دوری وجود ندارد، اما غفلت چرا، امثال مصطفی با غفلت جنگیدند ، آن قدر جنگیدند تا پای مرغ وجود را رها کردند از بند غفلت، حیرت و سرگردانی، پایشان رها شد و بالشان گشوده و پریدند در آسمانِ ابدیت و نور و عشق و رسیدن... صلواتی هدیه میکنم به تو ، به امید نظری، نگاهی، ای گشوده بال و پریده از قفس تن ... اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ✍مهدی قانع‌پور @haftehbazar_m