eitaa logo
حقایق
66 دنبال‌کننده
9هزار عکس
8.9هزار ویدیو
60 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✅نکته اساسی تربیت غالب بن صعصعه پیر مرد با شخصیّتی بود. روزی با فرزندش، همام (فرزدق) خدمت امام علیه السلام رسید که این سؤال و جواب مطرح شد؛ امام علیه‌السلام پرسید: این کودک تو است؟ گفت: آری، به او ادبیّات عرب و روش شعر سرودن آموختم چنانکه دارد شاعر لایقی می شود. امام علیه‌السلام فرمود: اگر به او می آموختی بهتر بود. فرزدق می گوید این رهنمود امام همواره در گوش من بود تا آنکه کل را حفظ کردم. ، ذیل حکمت ۴۴۶ ✍ امام علیه السلام در نامه ۳۱ هم شروع تربیت از را مطرح فرموده است: «وَ أَنْ أَبْتَدِئَكَ بِتَعْلِيمِ عَزَّوَجَلَّ وَ تَأْوِيلِهِ وَ شَرَائِعِ الْإِسْلَامِ وَ أَحْكَامِهِ وَ حَلَالِهِ وَ حَرَامِهِ» @toubaefaf
هدایت شده از بیدار باش( دیگر نباید خفت)
🪴 (ع) : وقتی خداوند بنده ای را دوست بدارد ، مال و ثروت را در پیش او منفور و ناپسند جلوه می دهد و آرزوهای او را کوتاه می کند و چون خداوند بدی بنده ای را اراده کند ، مال و ثروت را محبوب او قرار دهد و آرزوهایش را گسترش می دهد. خداوند متعال بدی هیچ یک از بندگان خود را نمی خواهد مگر اینکه خود بنده اعمالی را انجام دهد که مورد خشم پروردگار خود قرار گیرد که در این صورت خدا هم او را رها میسازد و به خودش وا می گذارد. 🌿 با نگاهی به آیات قرآن، این موارد از موجبات خشم خدا هستند: ۱- ریختن خون بی‌گناه. ۲- ترک نماز. ۳- ادا نکردن واجبات مالی. ۴- خوردن مال یتیم. ۵- ربا خواری. ۶- ناسپاسی نسبت به نعمت‌های الهی. ۷- کم فروشی. ۸- عیب‌جویی و غیبت. ۹- اسراف و تبذیر. ۱۰- دنیا پرستی. ۱۱- فراموش کردن آخرت. ۱۲- مال اندوزی. ۱۳- ظلم. ۱۴- تکیه بر ظالمان. ۱۵- استهزاء و مسخره کردن آیات الهی.
12.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰 غدیر آمده تا بفهماند سیاست به همه مربوط است ❇️ اهمیت غدیر 🔰 قاعده امامت، قاعده ولایت
از عبرت های عاشورا «ما امروز یک جامعه‌ی اسلامی هستیم. باید ببینیم آن جامعه‌ی اسلامی [پنجاه سال بعد از درگذشت پیغمبر صلوات‌اللَّه و سلامه علیه]، چه آفتی پیدا کرد که کارش به یزید رسید؟ چه شد که بیست سال بعد از شهادت علیه‌الصّلاةوالسّلام، در همان شهری که او حکومت می‌کرد، سرهای پسرانش را بر نیزه کردند و در آن شهر گرداندند؟! کوفه یک نقطه‌ی بیگانه از دین نبود! کوفه همان جایی بود که علیه‌السّلام در بازارهای آن راه می‌رفت؛ تازیانه بر دوش می‌انداخت؛ مردم را امر به معروف و نهی از منکر می‌کرد؛ فریاد تلاوت قرآن در «آناء اللیل و اطراف النهار»(سوره طه، ۱۳۰) از آن مسجد و آن تشکیلات بلند بود. این، همان شهر بود که پس از گذشت سالهایی نه چندان طولانی در بازارش دختران و حرم علیه‌السّلام را با اسارت می‌گرداندند. در ظرف بیست سال چه شد که به آن‌جا رسیدند؟ اگر بیماری‌ای وجود دارد که می‌تواند جامعه‌ای را که در رأسش کسانی مثل پیغمبر اسلام و علیهما السّلام بوده‌اند، در ظرف چند ده سال به آن وضعیت برساند، این بیماری، بیماری خطرناکی است و ما هم باید از آن بترسیم. امام بزرگوار ما، اگر خود را شاگردی از شاگردان پیغمبر اکرم صلوات اللَّه و سلامه علیه محسوب می‌کرد، سر فخر به آسمان می‌سود. امام، افتخارش به این بود که بتواند پیغمبر را درک، عمل و کند. امام ما کجا، پیغمبر کجا؟! آن جامعه را پیغمبر ساخته بود و بعد از چند سال به آن وضع دچار شد. این جامعه‌ی ما خیلی باید مواظب باشد که به آن بیماری دچار نشود. این‌جاست! ما باید آن بیماری را بشناسیم؛ آن را یک خطر بزرگ بدانیم و از آن اجتناب کنیم.۱۳۷۱/۰۴/۲۲ بیانات در دیدار فرماندهان گردان‌های عاشورا @toubaefaf
ثروتی چون و فقری چون و میراثی چون ، و پشتیبانی همچون نیست...