چکمه های پدرت برایت خیلی بزرگ است. @haghighatt_ttallkh

چرا زمان شاه خوب بود؟ @haghighatt_ttallkh

خب دوستان در هارگرام به ۴۲ رسیدیم، @haghighatt_ttallkh

سانسور روزنامه ها زمان رضاشاه @haghighatt_ttallkh

پانترک تجزیه طلب @haghighatt_ttallkh

شاه خودش میدونست @haghighatt_ttallkh

هادی غفاری قاتل امیر عباس هویدا به کمپین پزشگیان پیوست @haghighatt_ttallkh

اولین انتخابات بعد انقلاب @haghighatt_ttallkh

بالاخره اختلاس خوبه یا بده⁉️ @haghighatt_ttallkh

فرح: مردم پایین شهر تهران از حیوان بدتر هستند! در زمان حکومت محمدرضا شاه زمانی که برای مردم سیل زده پایین شهر تهران خانه می‌ساختند، پیمانکار به فرح می‌گوید: این خانه‌ها خوب نیست و حیوان هم نمی‌تواند در آن‌ها زندگی کند؛ فرح جواب میدهد:مردم آن منطقه از حیوان هم بدتر هستند. منبع: کتاب محافظ شاه، نوشته علی شهبازی (محافظ شاه تا لحظه مرگ)، صفحه ۲۳۴-۲۳۵ @haghighatt_ttallkh

واقعا اینا برای چی اومدن⁉️ @haghighatt_ttallkh

زمانی که شرایط ما از سوریه هم بدتر بود یرواند آبراهامیان ، مورخ ایرانی-آمریکایی خاورمیانه و استاد برجسته تاریخ در کالج باروخ و مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک ، در کتاب «تاریخ ایران مدرن» می‌نویسد: فرانسس فیتزجرالد این ناهمخوانی‌های سراسری را به صورت زیر جمع‌بندی کرده است: «وضعیت ایران به طور کلی به مراتب بدتر از کشوری مانند سوریه است که نه نفت و نه ثبات سیاسی دارد؛ به این دلیل که شاه برای توسعه‌ی کشور هرگز تلاش جدی نکرده است. ثروت کشور بیشتر به سوی خودروهای شخصی و نه اتوبوس، کالاهای مصرفی و نه بهداشت عمومی، و به سوی حقوق سربازان و پلیس کشور، و نه به آموزگاران، سرازیر شده است». @haghighatt_ttallkh

🔴گردن زدن یک حاجی ایرانی در عربستان 🔹ابوطالب یزدی ، حاجی جوان ایرانی که به اتهام توهین به خانه خدا به دست مأموران سعودی کشته شد و بدون هیچ گونه واکنشی از شخص شاه و حکومت پهلوی فقط به قطع روابط برای مقطعی انجامید .ابوطالب جوانی ۲۲ ساله از یزد و متولد ۱۳۰۰ بود که در سال ۱۳۲۲ همراه همسرش به قصد انجام حج با کاروانی پس از طی مسیر زمینی از کشورهای عراق و کویت به عربستان رفت . 🔹ابوطالب در حال طواف بر اثر گرمی هوا و پربودن شکم، دچار حالت تهوع شد و برای این که زمین مسجد آلوده نشود، گوشه جامه احرام خود را مقابل دهان گرفت و در آن استفراغ کرد و اطراف آن را گرفت تا در مسجد نریزد؛ اما مقداری از آن مواد از گوشه جامه‌اش بر سنگ‌های مسجدالحرام ریخت. شُرطی‌های سعودی به گمان آنکه قصد نجس‌کردن مسجد را دارد، 🔹ابوطالب بعد از این اتفاق دستگیر کردند و همراه چند شهروند تبعه مصر به عنوان گواه و شاهد، به محل شرطی‌خانه بردند و از آنجا نزد قاضی فرستادند . مصری‌ها به ناحق گواهی دادند و قاضی به قتل آن حاجی حکم کرد. وی را روز بعد یعنی در ۱۴ ذی ‌حجه پیش چشمان مردم در برابر مروه در خیابان با ضرب شمشیر، به جرم ناحق آلوده ‌کردن خانه خدا گردن زدندوکشتند 🔹بر پایه اتفاق ‌نظر مذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت و نیز فقه شیعه، حکم نجس‌کردن عمدی مسجدالحرام، همانند حکم ارتداد، اعدام است ؛ اما به اتفاق‌نظر همگان باید عمدی‌بودن جرم محقق باشد.از این رو مقامات عربستان اعلام کردند که ابوطالب از روی قصد و با هدف افکندن نجاسات در محل طواف و آزار حاجیان و اهانت به مکان مقدس این کار را انجام داده و جرم وی ثابت شده است! 🔹بر پایه نقل حاجیان ایرانی، جسد ابوطالب را پس از اعدام به پزشکی قانونی بردند. چند ساعت بعد اجازه انتقال جسد به همراهانش داده شد. هنگام دریافت پیکر دیدند سرش بر عکس به بدنش دوخته شده و نیز مسئول بیمارستان هزینه دوختن سرش را طلب می‌کند. یکی از حاجیان با ناراحتی فریاد زد: هزینه را از کسی بگیر که حکم اعدامش را داده است! سرانجام جسد تحویل حاجیان شد و آنان پس از غسل و کفن‌کردن، او را در قبرستان ابوطالب به خاک سپردند 🔹نقل شده که گروهی در ۱۴ ذی‌حجه همان سال در مسجدالحرام گرد هم آمدند و به شادی پرداخته ، قتل ابوطالب یزدی را به یکدیگر تبریک ‌گفتند و با مشاهده هر حاجی ایرانی به او اهانت کرده ، وی را تهدید به قتل می‌نمودند. بر اثر این رخدادها، بیم و وحشت میان حاجیان ایرانی پدید آمد . آنان می‌کوشیدند به تنهایی جایی نروند و حتی هنگام نماز اهل سنت در مسجد نباشند 🔹پس از رسیدن خبر قتل ابوطالب ، موجی از خشم و ناراحتی و اعتراض در میان شیعیان جهان پدید آمد. آیت‌‌الله سیدابوالحسن اصفهانی ، واکنشی تندی نشان داد و در نامه‌ای به شاه ایران، سکوت وی را ناروا دانست و خواهان واکنشی مناسب و شدید شد . (که شاه هیچ گونه واکنشی نشان ندادند).دو خواهر ابوطالب یزدی نیز در مدّتی کوتاه بر اثر اندوه آن حادثه تلخ جان باختند 🔹در پی این حادثه تلخ مکاتباتی میان دولت ایران و عربستان از جانب سفیر ایران در مصر صورت گرفت که حاوی اعتراض ایران و پاسخ عربستان بود . این رویداد تنها به قطع روابط ایران و عربستان به مدت پنج سال انجامید و هیچ گونه واکنش و سخنی از مقامات رسمی ایران نسبت به این واقعه تلخ نشدو تا سال‌ها جز افرادی اندک و به طور مخفیانه ، کسی از ایران به حج نرفت. @haghighatt_ttallkh

برگزاری روضه با مجوز شهربانی؟ در دوره پهلوی -سال ۱۳۵۳- برای برگزاری مجلس «روضه» باید از شهربانی مجوز می‌گرفتند. @haghighatt_ttallkh

وضعیت آموزش و بهداشت ایران در برابر برخی کشورهای جهان ازجمله ترکیه بر پایهٔ گزارش سال ۱۹۷۹ بانک جهانی، درصد اشخاص بالغ باسواد در ۱۹۷۵، درتانزانیا ۶۶، درترکیه ۶۰ و در ایران ۵۰ بیش نبود و همچنین در ۱۹۷۷ انتظار عمر متوسط در ترکیه ۶۰ و در ایران ۵۲ و در هندوستان و تانزانیا ۵۱ سال بود. به زبان دیگر چه در زمینهٔ آموزشی و چه در زمینهٔ بهداشتی وضع ایران از کشورهایی که درآمد کمتر یا خیلی کمتر داشتند، بهتر نبود. خاطرات علم، جلد پنجم، صفحه ۱۱۷ و ۱۱۸. @haghighatt_ttallkh

زمانی که دربرابر ترکیه، عقب‌مانده بودیم! سال ۱۳۵۴ فقط ۳۷٪ از مردم ایران سواد خواندن و نوشتن داشتند... اما همان موقع در ترکیه ۶۲٪ از مردم سواد خواندن و نوشتن داشتند! @haghighatt_ttallkh

آسفالت تهران هرگز نو نخواهد شد تصویر روزنامه اطلاعات ۲۷ بهمن ماه سال ۱۳۵۳ را می‌بینیم که به وضعیت آسفالت خیابان‌های تهران پرداخته است: به گزارش این روزنامه، مردم گفته‌اند: آسفالت‌های شهرداری از حباب هم کمتر عمر می‌کند. @haghighatt_ttallkh

هویدا: مگر شما کی هستید که مرا استیضاح کنید؟ وقتی (نمایندگان مجلس شورای ملی) از هویدا استیضاح می‌کنند، هویدا در مجلس بلند می‌شود و می‌گوید: «شما کی هستید که از من استیضاح بکنید؟ من فقط یک مسئول دارم و جوابگوی یک نفر باید باشم و آن شخص، شاه است!». منبع: هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، انقلاب ایران به روایت رادیو بی بی سی، طرح نو، صفحه ۱۲۸ @haghighatt_ttallkh

زمانی که شرایط ما از سوریه هم بدتر بود وضع زیرساخت و رفاهی ایران قبل از انقلاب به‌گونه‌ای بود که کارشناسان آن دوره گفته‌اند که وضعیت ایران به مراتب بدتر از سوریه است. یرواند آبراهامیان، مورخ ایرانی-آمریکایی خاورمیانه و استاد برجسته تاریخ در کالج باروخ و مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک، در کتاب «تاریخ ایران مدرن» می‌نویسد: فرانسس فیتزجرالد این ناهمخوانی‌های سراسری را به صورت زیر جمع‌بندی کرده است: «وضعیت ایران به طور کلی به مراتب بدتر از کشوری مانند سوریه است که نه نفت و نه ثبات سیاسی دارد؛ به این دلیل که شاه برای توسعه‌ی کشور هرگز تلاش جدی نکرده است. ثروت کشور بیشتر به سوی خودروهای شخصی و نه اتوبوس، کالاهای مصرفی و نه بهداشت عمومی، و به سوی حقوق سربازان و پلیس کشور، و نه به آموزگاران، سرازیر شده است». @haghighatt_ttallkh

سوخت مجانی برای آمریکایی‌ها در سال ۱۹۷۳میلادی، زمانی که درگیری ناوگان ششم دریایی آمریکا با شوروی بالا گرفته بود و کشورهای عربی صادرات نفت را به آمریکا متوقف کرده بودند، شاه با نیکسون تماس گرفت و گفت: «هر مقدار که سوخت بخواهند به صورت مجانی به آنان خواهد داد». @haghighatt_ttallkh

اینو کجای دلم بزارم⁉️ @haghighatt_ttallkh

پایین کشیدن مجسمه فرح در منجیل منطقه منجیل، سد سفیدرود و پایین کشیده شدن مجسمه فرح پهلوی به دست مردم. اسفند سال ۱۳۵۷ @haghighatt_ttallkh

حقوق نجومی زن مطلقه شاه ثریا اسفندیاری همسر مطلقه شاه، سالی چند میلیون دلار حقوق ثابت، از بودجه مملکت دریافت می‌کرد؛ افراد متعددی ازجمله اسدالله علم، وزیر دربار پهلوی به بن موضوع اشاره کرده‌اند. اسدالله علم در خاطرات خود می‌نویسد: «به شاه گفتم ثریا درخواست دارد حقوقی در حدود ۶ تا ۷ هزار دلار برای ایشان تعیین شود، شاه فرمودند: میخواهم بدانم این همه پول را چه میکند؟ مگر همین اواخر نبود که ده میلیون تومان(معادل ۱/۵ میلیون دلار در سال۵۵) به او رساندیم». منبع: کتاب یادداشت‌های علم، نوشته اسدالله علم، وزیر دربار شاه، جلد۶، صفحه ۳۰۹. @haghighatt_ttallkh

لرهای گرسنه زمان رضاشاه ویلیام داگلاس، قاضی دادگاه عالی ایالات متحده، در کتاب «سرزمین شگفت‌انگیز و مردمی مهربان و دوست‌داشتنی» می‌نویسد: همین‌طور که غذا می‌خوردم، به فکر لُرهایی افتادم که زمستانِ قبل از گرسنگی مُرده بودند. تنها ۸ماه پیش در نزدیکی جایی که نشسته بودم، از یک دهکدهٔ ۵هزارنفریِ لُرها، ۹۰۰نفر از گرسنگی مُردند! در نهایت بالاخره دولت مرکزی(پهلوی) مقداری گندم تقسیم کرده بود؛ ولی چه سود که تنها از یک دهکده، ۱۵ لُر به‌قدری لاغر بودند که بعداز رسیدن گندم از گرسنگی مُردند. در بهار سال جاری نیز لرهای ساکن در برخی از روستاها که من بازدید کرده بودم، آن‌قدر ضعیف شده بودند که نمی‌توانستند بیش‌از ۵دقیقه به صورت پیوسته روی پا بایستند. @haghighatt_ttallkh

وضعیت خوابگاه دانشگاه اصفهان زمان شاه «دانشگاه اصفهان خوابگاه درست و حسابی ندارد و ۴ نفر دانشجو باید در یک اتاق بسیار کوچک و نامرتب زندگی کنند و وسیلهٔ ایاب و ذهاب در اختیار دانشجویان نیست...» روزنامه اطلاعات | ۲۵ آبان ۱۳۵۵ @haghighatt_ttallkh