1⃣ انگیزه امام علی علیه السلام از #نامه_نوشتن به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه السلام از زبان خود ایشان: 🌹امام علی علیه السلام : 👈تو را دیدم که #پاره_تن_من، بلکه همه جان منی، آن گونه كه اگر آسیبی به تو رسد به من رسيده و اگر مرگ به سراغ تو آید، زندگی مرا گرفته است، پس کار تو را کار خود شمردم ،و نامه ای براى تو نوشتم تا تو را در سختی های زندگی رهنمون باشد ، حال من زنده باشم یا نباشم. 👈 #قلب_نوجوان چونان زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذری است که در آن پاشیده شود . 👈پس در #تربیت تو شتاب کردم پیش از آنکه دل تو سخت شود، و عقل تو به چیز دیگری مشغول گردد، تا به استقبال کارهایی بروی که صاحبان تجربه، زحمت آن را کشیده اند و تو را از تلاش و یافتن بی نیاز ساخته اند .. 👈پس در آغاز تربیت، تصمیم گرفتم تا کتاب خدای توانا و بزرگ را همراه با #تفسیر_آیات، به تو بیاموزم، و #شریعت_اسلام و احکام آن را از حلال و حرام، به تو تعلیم دهم و به چیز دیگری نپردازم. 👈اما از آن ترسیدم که مبادا رای و هوایی که مردم را دچار اختلاف کرد، وکار را بر آنان #شبهه_ناک ساخت، به تو نیز هجوم آورد، گرچه آگاه کردن تو را نسبت به این امور خوش نداشتم. اما آگاه شدن و استوار ماندنت را ترجیح دادم، تا تسلیم هلاکت های اجتماعی نگردی، وامیدوارم خداوند تو را در رستگاری پیروز گرداند ، و به راه راست هدایت فرماید . 👈بنابراین #وصیّت خود را برای تو اینگونه تنظیم کرده ام... (امام سپس نکات خوبی را برای فرزندشان یاد آور میشوند و در پایان)👇 ✅ (کلام آخر امام در پایان نامه ) 👈دین و دنیای تو را به خدا می سپارم، 👈و بهترین خواسته الهی را در آینده و هم اکنون، در دنیا و آخرت، برای تو میخواهم، والسلام (با دورود) 📚فرازهایی از نامه ۳۱ نهج البلاغه @hagigatevasel