عده‌ای از این‌که #رهبر_انقلاب گفتند #هتک_حرمت رئیس جمهور را نکنید، برآشفته شدند؛ این‌ها احتمالاً اگر بودند منتقد امیرالمؤمنین ع هم می‌شدند! خود حضرت در خطبه‌ی ۲۴۰ نهج البلاغه می‌فرمایند: به خدا سوگند آن قدر از او[عثمان] دفاع کردم كه ترسيدم گناهكار شده باشم! وَ اللَّهِ لَقَدْ دَفَعْتُ عَنْهُ حَتَّى خَشِيتُ أَنْ أَكُونَ آثِماً. این درحالی بود که عثمان اجازه‌ای از حضرت برای حکمرانی نداشت و حضرت نیز مسئولیت مستقیمی در اداره‌ی جامعه نداشتند، حال این‌که آقای روحانی حکم تنفیذ شده از رهبری دارد و آقا هم رهبر جامعه هستند. رسیدن به #اهداف علوی با #سیره‌ی علوی مجاز است و معنا دارد، اما عده‌ای می‌خواهند با سیره‌ی اهل دنیا به آن برسند که نمی‌شود. همان‌ها که بدون رعایت اصول شرعی، #عثمان را کشتند، بعداً به اسم خونخواهی عثمان جلوی #امیرالمؤمنین ایستادند! باید مردم را برای نظام علوی تربیت کرد. جلوی دشمن هم نمی‌شود خلاف شرع عمل کرد چه رسد در اختلافات داخلی. ضمن اینکه ایشان انتقاد را جایز دانستند اما هتک حرمت از همه‌ی مسئولین و مردم را حرام دانستند؛ یعنی یک قاعده را مطرح کردند. جالب این است که این رویه‌ی ثابت ایشان بوده است؛ در زمان آقای احمدی‌نژاد هم در ۱۳۸۷/۸/۱۵ گفتند: «وقتى رحمت الهى براى ما پيش خواهد آمد كه مواظب و مراقب خودمان باشيم؛ مراقب حرف زدنمان، مراقب اقدام كردنمان، مراقب تبليغاتمان. اين فضاى بى بند و بارى در حرف زدن، در اظهارات عليه دولت، عليه كى به خاطر اغراض، اينها چيزهایى نيست كه خداى متعال از اينها به آسانى بگذرد.»